۹۶/۱۱/۱۵

کلیپ تصویری | درمان همۀ دردها

• تولید: بیان معنوی
• مدت زمان: 06:02 دقیقه​
• منبع: راز لطافت روح/ ج12

• 06:02 دقیقه | کیفیت (پایین(12 مگابایت) | متوسط(30 مگابایت) | بالا(110 مگابایت) )
• آپارات: (ببینید)
• تلگرام: اینجا

متن:

نماز درمان دردهای بی‌درمان است. چه‌کار می‌کند نماز؟ طمعت را از دنیا می‌بُرد طمعت را می‌اندازد به خدا. دوستان قبول دارند نماز با آدم این کار را می‌کند؟ یا من باید توضیح بدهم که چه‌جوری نماز بخوانیم که این کار را بکند؟ توضیح بدهم. پس یعنی شما قبول ندارید که نماز این کار را می‌کند. آقای بهجت یک راه‌حل دارد که چه‌جوری نماز بخوانیم این کار را بکند.

حاج آقا می‌خواهی بگویی نماز با توجّه؟ ما از آن عارف‌هایش نیستیم ها! بخواهی از آن حرف‌ها بزنی. نه بابا ما هم خودمان از آن عارف‌هایش نیستیم. می‌خواهی بگویی نماز مثلاً با آداب مفصّلش و مستحبّاتش و پیاز داغ و کوبیدۀ اضافی و اینها! ما وقت نداریم ها! آنجوری نمی‌توانیم برای خدا مایه بگذاریم. نماز چه‌جوری باشد ما می‌توانیم بهترین نتیجه را ازش بگیریم؟ بهترین نتیجه را! همۀ نتایجی که می‌خواهی از نماز داشته باشی! اول وقت باشد. از آقای بهجت پرسیدند اول وقت با توجه هم باشد؟ فرمود نه! همین نماز معمولی.

حالا حُسن اول وقت بودنش چیه؟ اینکه گفتم توضیح بدهم یعنی این. چرا نماز اول وقت اینقدر آدم را آدم می‌کند؟ رفقا، اول وقت می‌دانی یعنی کِی؟ اول وقت یعنی این، خدا نگاهت می‌کند می‌فرماید ملائکۀ من این بنده‌ام بگذارید یک پنج، یک چند ساعتی زندگی بکند. داری زندگی‌ات را می‌کنی، امتحان‌های مختلف، درگیری‌های مختلف. یک دفعه‌ای درگیر یک موضوع ساده‌ای می‌شوی یا پیچیده. یا استراحت است، یا درس است، یا تجارت است. یک لحظه‌ای که خدا می‌داند. می‌فرماید یکی برود الآن اذان بگوید. الآن، همین الآن اذان بگویید. ببینم می‌آید ول می‌کند آن را بیاید یا نه؟ چرا خدا الآن؟ می‌فرماید الآن این توی شرایطی است که باید ول کند بیاید. الآن اذان بگو.

اِ! حاج آقا اذان سیّار است؟ سیّال است؟ زمان مشخصی ندارد؟ آره اذان زمان مشخصی ندارد از من قبول کن! نگاه می‌کند، نگاه می‌کند می‌گوید این دارد زندگی‌اش را می‌کند، این الآن گرسنه‌اش است، حالا در یک روز در گرسنگی است، می‌گوید الآن اذان بگو! گرسنه‌ات است. می‌گوید الآن اذان بگو بگو ببینم! ول می‌کند می‌آید نماز؟! اگر ول کند تمام است خیلی چیزها را برده!

اذان وقتش ثابت نیست. دوستان دقّت کنند؛ اذان وقتش ثابت نیست. خدا تشخیص می‌دهد اذان هر کسی کِی باشد. بعد آن می‌داند دقیقاً کِی اذان بگوید حال بد تو را بگیرد حال خوب به تو بدهد. خدا استاد اخلاقت است، خدا مربی عرفانت است. اِ! خدا واقعاً اینجوری است؟ بله اینجوری. تو اگر پیش آقای بهجت بودی چه‌کار می‌کرد آقای بهجت مگر با تو؟ همه چی را خبر داشت، در لحظه یک دفعه می‌گفت مثلاً فلانی.

حضرت آیت‌الله حق‌شناس داشت از درس بر می‌گشت، رفقا همین‌جور وایستاده بودند خداحافظی می‌کردند بعد از نماز بود. یک دفعه‌ای یکی را صدا زد گفت آقای فلانی شما خانمت هر چی به تو فحش داد هیچی نگویی ها! گفت حاج آقا ما مشکل نداریم با خانم‌مان. رفت. رفت خانه دید آقا یک مصیبتی به وجود آمده تمام فک و فامیل‌هایش هم جمع شدند، خانم شروع کرده به فحّاشی سر تا پایش را شست گذاشت کنار. می‌خواست جواب بدهد و از کوره در برود و اِل و بِل، یاد حرف آقای حق‌شناس افتاد. هیچی نگفت. این هیچی نگفتن زندگی‌اش را برگرداند. آقا چقدر خوب است به موقع یکی تذکّر بدهد بداند زندگی آدم را. آقای حق‌شناس، خدای آقای حق‌شناس! آن حاضر هستی مربی‌گری تو را قبول کند؟ می‌فرماید الآن صبر کن تو زندگی‌ات را بکن، من فقط با نماز درستت می‌کنم، با زمان نماز. فقط با زمان نماز من تو را درست می‌کنم! برو کارهایت را بکن. حالا اذان بگو. بگو الآن بگو الآن بگو ببینم! خدا می‌داند برای هر کسی در چه لحظه‌ای از شرایط زندگی اذان را اعلام بکند.

شما برگرد به من بگو که آقا اینجوری باشد که اذان هر کسی با اذان آن یکی فرق می‌کند. می‌گویم اذان هر کسی با اذان آن یکی فرق می‌کند. اِ! خب همه که همان زمان می‌شنوند. تو به آنش چه‌کار داری؟! تو ظاهراً می‌شنوی که اذان همه یکی است. این اذان فقط مال تو است. تو الآن در این شرایط باید ول کنی بروی. تو به یک دلیل آن به یک دلیل آن یکی به یک دلیل، آن یکی به یک دلیل دیگر. فقط کافی است تو در همان زمان بگویی چشم! بقیۀ چیزها را او درست می‌کند خودش. اوستاست خدا!

سوال از آیت‌الله بهجت: اینکه حضرت قاضی می‌فرمودند هر کسی نماز اول وقت بخواند به مقام می‌رسد آیا نماز با حضور قلب مرادشان بوده یا نه؟

آیت‌الله بهجت: نه! اگر بنا باشد حضور قلب، سؤال می‌کنند که چه‌جوری بخوانند نماز را؟ به چه سببی بخوانند نماز را نماز کامل را؟ وقتی چیزی به دست می‌آورد که بگوید مطلق نماز. مطلق نماز را کسی مقیّد باشد در اول وقت به نماز عالی می‌رسد. می‌رسد خودش تکویناً! ها! شیئاً فشیئاً روز به روز می‌رود بالاتر.