نشستن پشت در خانه خدا
برای رسیدن به محبت خدا باید صبور بود و رنج عبادت را بر خود هموار کرد. نشستن بر سجاده عبادت مانند نشستن پشت در خانۀ خداست. خدا بالاخره در خانۀ خود را به روی منتظران پشت در باز خواهد کرد.
برای رسیدن به محبت خدا باید صبور بود و رنج عبادت را بر خود هموار کرد. نشستن بر سجاده عبادت مانند نشستن پشت در خانۀ خداست. خدا بالاخره در خانۀ خود را به روی منتظران پشت در باز خواهد کرد.
هر چه تواضعمان به خدا بیشتر بشود کمتر بلا بر سرمان خواهد آمد. بهترین راه افزایش تواضع به خدا این است که فرمانهای خدا را دقیقتر اجرا کنیم.
مهمترین اثر بندگی خدا نجات یافتن از بردگی غیر خداست و مهمترین ضرورت بندگی خدا این است که تنها راهِ رهایی از بردگی غیر خداست.
اگر فلسفۀ رنج را بفهمیم، آسودهتر زندگی خواهیم کرد/ اگر رنج را قطعی بدانیم، آمار طلاق بالا نمیرود/ نظام آموزش و پرورش ما چگونه زمینۀ فساد جوانها را فراهم میکند؟/ یکی از عوامل بداخلاقیها این است که بچهها «سختیهای طبیعی زندگی» را لمس نمیکنند/ سختیکشیدن به انسان طهارت روح میدهد و او را از فساد دور میکند
کسی که عظمت خدا در دلش ننشسته باشد، وقتی از محبت خدا برایش بگویند، یکمقدار لذت میبرد، اما نمیتواند این محبت را پاسخ دهد. کسی که عظمت خدا در دلش وارد نشده، نمیتواند محبت خدا نسبت به خودش را درست درک کند و جواب این محبت را بدهد. اگر بخواهیم محبت خدا را درک کنیم و این محبت در ما اثر بگذارد، اول باید عظمت خدا در دل ما بنشیند.
اگر وقت کافی و توجه لازم برای عبادت صرف کنیم(بویژه در سحر و ابتدای صبح) آنگاه همۀ امورمان روبراه میشود و یا دیگر احساس بهم ریختگی نخواهیم کرد.
حاج آقا، اشکالی دارد بدون اینکه خدا در دل ما عظمت پیدا کند، همین جوری دوستش داشته باشیم؟
پس از درک عقلانی حق و نفی عالمانۀ باطل، نشست و برخاست با کسانی که حق را عمیقاً دریافتهاند و باور کردهاند مهمترین راه برای تثبیت حقطلبی است.
یکی از عواملِ نداشتن آسودگی این است که برای رنجهایمان دنبال مقصر باشیم/ امام عسکری(ع): هیچ بلیّهای نیست مگر اینکه نعمتی در آن هست/ کسی که در رنج و مشکل از تعادل خارج شود، نمیتواند اقدامات اولیه برای رفع مشکل را انجام دهد/ زنها از نظر روابط اجتماعی دو تکلیف مهم دارند: حجاب و کنترل زبان که به مبالغهگویی در منفیبافی باز نشود/ وقتی انسان پشت سر هم مشکل ببیند فضائلش رو میآید/ چرا سربازهای آمریکایی که به جنگ رفتند، دیوانه شدند، ولی بچههای ما آرامتر و مهربانتر شدند؟