مستندات | امام خمینی(ره): امروز مثل دیروز نیست! منافع همۀ کشورهای اسلامی به هم پیوند خورده!
امروز هر مسئلهاى در یک گوشه دنیا واقع بشود، مسئله دنیاست، نه مسئله همانجا!
امروز هر مسئلهاى در یک گوشه دنیا واقع بشود، مسئله دنیاست، نه مسئله همانجا!
آیا در شادی و غم با ائمه(ع) شریکیم؟!...
بعضیها میگویند که شما میگویید فرزند زیاد [داشته باشید]، خب اگر [فرزندان] زیاد شدند در خانه، تربیتشان نمیتوانیم بکنیم؛ این حرف غلط است. تربیت فرزندان، تربیت تکتک فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. محیط خانواده که خوب بود، چه بچّه یکی باشد چه پنجتا باشد، فرقی نمیکند، خوب تربیت میشوند. بهطور طبیعی، بهطور غالب خوب تربیت میشوند.
امام صادق(ع): روزۀ روز غدیر خم، برابر روزه عمر دنیاست. اگر انسانى به درازاى عمر دنیا زندگى کند و [همه] آن را روزه بدارد، ثواب روزۀ روز غدیر را دارد و [نیز] روزۀ آن، در هر سال، نزد خداى عز و جل برابر صد حج و صد عمره مبرور و مقبول است و آن، عید بزرگ خداست.
«صِیَامُ یَوْمِ غَدِیرِ خُمٍّ یَعْدِلُ صِیَامَ عُمُرِ الدُّنْیَا لَوْ عَاشَ إِنْسَانٌ ثُمَّ صَامَ مَا عَمَرَتِ الدُّنْیَا لَکَانَ لَهُ ثَوَابُ ذَلِکَ وَ صِیَامُهُ یَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی کُلِّ عَامٍ مِائَةَ حَجَّةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ هُوَ عِیدُ اللَّهِ الْأَکْبَر»(تهذیب الاحکام، ج3، ص143)
شاید اینطور باشد که روز عید غدیر، سه روز را عید قرار دادند. شاید در همانجا، در غدیر خم، هم سه روز توقف کرده بودند. بالأخره یک چیز عجیب و غریبی است که خدا میداند: «و لم أرَ مثل ذاک الیوم یوماً / و لم أرَ مثلَه حقاً أضیعا».
طبق فتوای آیت الله العظمی بهجت:، نماز «جمعه» و «عیدین» (فطر و اضحی) همانطور که با وجود امام معصوم(ع) یا منصوب او بر دارندگان شروطش...
بهتر است نماز عید به صورت جماعت و به امامت ولی فقیه یا ائمۀ جمعۀ منصوب او اقامه شود و دیگران نباید نماز عید را «به قصد استحباب» به جماعت بخوانند، بلکه میتوانند به قصد رجا بخوانند. در برخی شرایط مصلحت است که فقط یک نماز عید در یک شهر برگزار شود و همه در همان نماز عید شرکت کنند.
بر فرض که امریکا یک طرح صد در صد اسلامی- انسانی بدهد، ما باور نمیکنیم که آنها به نفع صلح و منافع ما گامی بردارند. اگر امریکا و اسرائیل «لا اله الّا اللَّه» بگویند، ما قبول نداریم؛ چرا که آنها میخواهند سرِ ما کلاه بگذارند. آنها که صحبت از صلح میکنند، میخواهند منطقه را به جنگ بکشند.
«فاذا فرغت فانصب»(1)؛ قرآن به ما میگوید: وقتی این کار را تمام کردی، این تلاش را تمام کردی، تازه خودت را آماده کن، بایست برای ادامهی کار! ...اصلاً بنبستی وجود ندارد در آرمانخواهىِ صحیح و واقعبینانه...