یکی از اقدامات شوم «اشعث» دوقطبیسازی در جامعۀ کوفه بود. مشهور شده که «قرآن سرِ نیزه کردن» عامل شد مردم فریب بخورند؛ اما مردم تا لیدرهای خراب نداشته باشند فریب نمیخورند! اگر آن شب اشعث سپاه امیرالمؤمنین(ع) را از ادامۀ جنگ پشیمان نکرده بود و آن فتنه را ایجاد نکرده بود...
پناهیان: حضرت آیتاللهالعظمی بهجت(ره) در اواخر عمر شریفشان در بحث جهاد-که در درس خارج داشتند- تأکید میکردند که ما هرچه ضربه خوردهایم از نفوذ بوده است.
بنیاسرائیل چقدر پسرهایشان سر بریده شد و چقدر بدبختی کشیدند؟! همۀ این زحمات را سامری آمد به هوا داد! حالا میدانید سامری امت پیغمبر(ص) که بود؟ سامری امت پیغمبر(ص) کسی بود که امیرالمؤمنین(ع) صریحاً در قنوت نمازش او را لعن میکرد...
ابوموسی اشعری با شعار «جنگ نباشد» و گفتن اینکه «مردم از جنگ خسته شدهاند» نتیجۀ یک مذاکرۀ شکستخورده را به امیرالمؤمنین(ع) تحمیل کرد که بعد از آن موجب خونریزیهای فراوانی در جهان اسلام شد. به حدّی که امیرالمؤمنین(ع) بعد از آن ماجرا، رسماً در قنوت نمازش ابوموسی اشعری را لعن میکرد.
من فقط از این دومینو میترسم؛ از دومینویی که یواش یواش شروع کنند تا برسد به گودی قتلگاه! یک دومینویی شروع شد و به کربلا منجر شد. میدانید کربلا از کجا آغاز شد؟ از آنجایی آغاز شد که ابوموسی اشعری...
چرا ما باید از یک ادبیاتی استفاده کنیم که هم برای خیلیها سوء تفاهم شود، و هم خیلیها متوجه نشوند؟! اگر با ادبیات واقعبینانه صحبت کنیم و از انقلاب دفاع کنیم، اسلحۀ دشمن را از دستش گرفتهایم. امروز واقعیتها آنقدر به نفع انقلابیگری شده که هیچ نیازی به سخنان آرمانگرایانه نداریم ...