آن‌چه از غفلت بدتر استبدتر از غفلت، ذکر غیر خداست؛ خصوصاً وقتی انسان در ذکر غیر خدا غرق می‌شود. اگر به ذکر خدا نپردازیم به خدا نزدیک نمی‌شویم ولی وقتی به ذکر غیر خدا مشغولیم، از خدا دور می‌شویم. با ذکر خدا به لذت لقاءالله می‌رسیم ولی با ذکر غیر خدا از لقاءالله ...
چرا باید دائماً به فکر و ذکر خدا مشغول باشیم؟
1- بهترین لذت‌ها نصیبمان خواهد شد و بیشترین فایده‌ها به ما خواهد رسید، البته به مرور زمان. 2- فقط در آن صورت رشد می‌کنیم و استعدادهای خارق‌العادۀ ما شکوفا خواهد شد. البته به مرور زمان. 3- برای خدا آفریده شده‌ایم و به سوی او برمی‌گردیم.
کنترل ذهن در مسیر تقرباگر آدم عاشق خدا باشد دائما به فکر و ذکر او خواهد بود. ولی این عاشقی به سادگی به دست نمی آید. تا رسیدن به این عاشقی باید خود را در فضای ذکر خدا با اصرار و مداومت نگه داریم...
