(مسیر پیادهروی نجف به کربلا - عمود 1120 - موکب خدامالحسین(ع) - ۹۵.۸.۲۴)
(مسیر پیادهروی نجف به کربلا - عمود 285 - موکب امام رضا(ع) )
امام باقر(ع): کسى که میخواهد بداند آیا اهل بهشت هست یا نه، پس دوستى ما را بر دلش عرضه کند، اگر پذیرفت، مؤمن است. و کسى که دوستدار ماست، باید مشتاق و شیفته زیارت حسین(ع) باشد، پس هرکس اهل زیارت حسین(ع) باشد، او را محبّ خود میدانیم و از اهل بهشت خواهد بود، و کسى که اهل زیارت حسین(ع) نباشد،ایمانش کاستی و کمی دارد.
امام صادق(ع): کسی که با معرفت به زیارت امام حسین(ع) برود خداوند برایش پاداش آزاد کردن هزار بنده را مینویسد و مانند کسى است که هزار مجاهد را با اسبِ زین کرده و لگام زده تجهیز کند و به جنگ در راه خدا، روانه بدارد.
وقتی زائر به زیارت حسین(ع) پرداخت، هنگام بازگشت، هیچ گناهی بر او باقی نمیمانَد، و او به مقامی میرسد که کسی که در راه خدا به خون خود آغشته شده، به آن مقام نمیرسد.
امام صادق(ع): احدى نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو مىکند از زوّار امام حسین(ع) بوده باشد، زیرا می بیند که خدا با زائران امام حسین(ع) چه برخورد کریمانه ایی می کند.
امام صادق(ع): احدى نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو میکند از زوّار امام حسین(ع) بوده باشد، زیرا میبیند که خدا با زائران امام حسین(ع) چه برخورد کریمانهای میکند.
قالَ الرضا (ع): مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) بِشَطِّ الْفُرَاتِ کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ.