نماز فرصتی است برای آشنایی با خدا و آشتی با خود؛ آشنایی با خدایی که هر بار تو را به نزد خود میخواند تا خود را بیشتر به تو بشناساند و آشتی با خودی که با او قهر کرده بودی و خواستههای عمیق و پنهانش را ندیده گرفته بودی. در نماز هم خودت را پیدا کن و هم خدایت را.
(نجف اشرف، قبرستان وادی السلام، ابتدای مسیر پیاده روی - اربعین93 - 1جلسه)
گاهی از اوقات انسان آنقدر سرگرم رسیدن به علاقههایش میشود که نمیتواند از بالا به خود نگاه کند و وضع خود را ببیند. اگر از بالا به مسیر حرکت خود نگاه کند، میبیند که سالهاست در حال دور زدن است و از نقطهای که آغاز کرده، ذرهای دور نشده است.
انسان میتواند مانند پرندهها پرواز کند، مانند ماهیها شنا کند و مانند دیگر حیوانات روی زمین راه برود، اما نمیتواند فراموش کند که انسان است و باید با حیوانات فرق داشته باشد. حیوانات میتوانند مانند تو غذا بخورند و نفس بکشند، اما نمیتوانند مانند تو فکر کنند. تفاوت خودت را با حیوانات بیشتر کن!
فردا همان روزی است که ممکن است هرگز آن را نبینی و دیروز همان روزی است که حتما دوباره آن را در قیامت خواهی دید. امروز همان روزی است که دو فرصت مهم دراختیار داری: یکی جبران خرابیهای دیروز و دیگری زمینه سازی برای خوبیهای فردا. فردای تو امروز ساخته میشود، کار امروز را به فردا نینداز.