شجاعت عارفانه، نیاز سیاستمداران
عارف شجاع میشود و هیچ عاملی مثل عرفان انسان را به اوج شجاعت آن هم همراه با عقلانیت نمیرساند. بیش از هر کسی سیاستمداران به شجاعت نیاز دارند.
عارف شجاع میشود و هیچ عاملی مثل عرفان انسان را به اوج شجاعت آن هم همراه با عقلانیت نمیرساند. بیش از هر کسی سیاستمداران به شجاعت نیاز دارند.
عارف شدن یعنی از خود گذشتن و به خدا پیوستن و مهمترین مصداق به خدا پیوستن یعنی فدای سعادت انسانها شدن؛ و این یعنی در عرصه سیاست فعال شدن.
معنویت حقیقی، انسان را به سرنوشت مردم و سیاست، حساس و بصیر میکند و معنویت کاذب انسان را دچار بیاعتنایی به جامعه و بلاهت سیاسی میکند.
تا وقتی مردم یک جامعه سیاستورزی را مهمترین تکلیف الهی خود ندانند، به مرز سعادت نمیرسند. قضاوتهای عادلانه سیاسی مهمترین تکلیف دینی است.
همانطور که بدترین نوع ظلم و خیانت را سیاستمداران انجام میدهند، بالاترین خدمت و عبادت را هم تنها سیاستمدارن و قدرتمندان میتوانند انجام دهند.