در مهدیۀ امام حسن مجتبی(ع)
امام رضا(ع) در عرصۀ سیاست حتی به دشمن خودش مأمون هم خدمت کرد و حتی مأمون را از یک شورش و قتل حتمی نجات داد. حضرت در مقام مشورت دادن به مأمون، واقعاً دلسوزانه عمل می‌کرد؛ چون عرصۀ سیاست، بسیار حساس است و سرنوشت جامعه به آن بستگی دارد.
شما امروز هم وقتی نام شریف امام صادق(ع) را می‌شنوید، مثل شیعیان زمان حضرت باید بگویید: «چرا ایشان قیام نکرد؟» در حالی‌که ظاهراً زمینۀ قیام برای امام صادق(ع) بسیار مهیا بود و اگر ایشان قیام می‌کرد موفق می‌شد. کمااینکه بنی‌العباس با نام اهل‌بیت(ع) قیام کردند و به قدرت رسیدند. اما چرا خودِ امام صادق(ع) این کار را نکرد؟
در این مذاکره هر چیزی برده‌ایم با پشتوانۀ مقاومت بوده و هر چیزی هم در آینده ببریم، باز هم با پشتوانۀ مقاومت است و هر چیزی در این مذاکره نبریم، به خاطر کمبود مقاومت خواهد بود.
نماز عید فطر در مصلی، مظهر اقتدار حکومت مقدمه‌ساز ظهور است/ چرا این نماز مورد عنایت خاص حضرت ولی عصر(ع) است؟/ اقتدار امام و امت در این سرزمین، مقدمۀ نجات بشریت است.
ابوموسی اشعری با شعار «جنگ نباشد» و گفتن اینکه «مردم از جنگ خسته شده‌اند» نتیجۀ یک مذاکرۀ شکست‌خورده را به امیرالمؤمنین(ع) تحمیل کرد که بعد از آن موجب خونریزی‌های فراوانی در جهان اسلام شد. به حدّی که امیرالمؤمنین(ع) بعد از آن ماجرا، رسماً در قنوت نمازش ابوموسی اشعری را لعن می‌کرد.
چرا ما باید از یک ادبیاتی استفاده کنیم که هم برای خیلی‌ها سوء تفاهم شود، و هم خیلی‌ها متوجه نشوند؟! اگر با ادبیات واقع‌بینانه صحبت کنیم و از انقلاب دفاع کنیم، اسلحۀ دشمن را از دستش گرفته‌ایم. امروز واقعیت‌ها آن‌قدر به نفع انقلابی‌گری شده که هیچ نیازی به سخنان آرمان‌گرایانه نداریم ...
رسول خدا(ص)فرمود: «من یمنی هستم؛ أَنَا یَمَانِیٌّ»؛ هر جوان مؤمن انقلابی در هرجای دنیا به تأسّی از رسول خدا(ص) برسینه‌اش بنویسد: «من یمنی‌ام»
حُنین تنها نبردی بود که مسلمان‌ها تعدادشان از غیر مسلمان‌ها بیشتر بود ولی با این حال، در ابتدا شکست خوردند، چون به تعدادشان مغرور شدند و به خدا توکل نکردند.
