راز مظلومیت سیاستمدار باتقوا
حضور فرد باتقوا در عرصه سیاست با مظلومیت همراه است، چون باید دستورات دین را در سیاستورزی رعایت کند در حالیکه رقبای بیتقوای او اهل ظلمند.
حضور فرد باتقوا در عرصه سیاست با مظلومیت همراه است، چون باید دستورات دین را در سیاستورزی رعایت کند در حالیکه رقبای بیتقوای او اهل ظلمند.
مهمترین عامل بردگی بشر در طول تاریخ بیاعتنایی مردم به سیاست و یا فریب خوردن آنها از سیاستمداران است و رسالت پیامبر، نجات بشر از بردگی است.
برای رشد معنوی نیاز به برنامه روزانۀ تفکر داریم. باید به صورت مستمر و منظم دربارۀ موضوعات مهم بیندیشیم و الّا دچار بیماری غفلت میشویم. نباید تفکر و توجه را به شرایط و یا تمایل واگذار کنیم. توجه یافتن و تفکر دربارۀ مرگ و معاد، نعمات خدا و معصیتهای ما و ... برنامه روزانه میخواهد.
عارف شجاع میشود و هیچ عاملی مثل عرفان انسان را به اوج شجاعت آن هم همراه با عقلانیت نمیرساند. بیش از هر کسی سیاستمداران به شجاعت نیاز دارند.
عارف شدن یعنی از خود گذشتن و به خدا پیوستن و مهمترین مصداق به خدا پیوستن یعنی فدای سعادت انسانها شدن؛ و این یعنی در عرصه سیاست فعال شدن.
معنویت حقیقی، انسان را به سرنوشت مردم و سیاست، حساس و بصیر میکند و معنویت کاذب انسان را دچار بیاعتنایی به جامعه و بلاهت سیاسی میکند.
تا وقتی مردم یک جامعه سیاستورزی را مهمترین تکلیف الهی خود ندانند، به مرز سعادت نمیرسند. قضاوتهای عادلانه سیاسی مهمترین تکلیف دینی است.
همانطور که بدترین نوع ظلم و خیانت را سیاستمداران انجام میدهند، بالاترین خدمت و عبادت را هم تنها سیاستمدارن و قدرتمندان میتوانند انجام دهند.
مردمی که بی تقوایی مسئولانشان برایشان اهمیت نداشته باشد، باید منتظر ظلمها و ناامنیهای فراوان باشند. این خلاصۀ فریادهای فاطمۀ زهرا (س) است.
مرگ پایان زندگی نیست، پایان فرصت است. پایان فرصت مسابقه، فرصت رشد، فرصت پرواز. ولی پایان فرصت بودن نیست. ما خواهیم ماند با نتایجی که به دست آوردهایم و فرصتهایی که از دست دادهایم و دیگر باز نخواهند گشت. البته پس از مرگ یک فرصت جاودانه خواهیم داشت برای لذت بردن از جوایز مسابقه.