بدون چنین حرکت‌های انقلابی پشت سر مذاکره، نه‌تنها چرخ انرژی هسته‌ای بلکه چرخ کارخانه‌ها هم نخواهد چرخید/ مذاکراتی که به تقویت جایگاه جمهوری اسلامی منجر نشود مطرود است

مکان: لانه جاسوسی سابق آمریکا در تهران
زمان: 1393/02/13
انعکاس در:
پی دی اف: A5 | A4
اینفوگرافیک: پیشنهاد دهید
صوت: دانلود | بشنوید
کلیپ صوتی: پیشنهاد دهید

عصر روز شنبه، همایش «دلواپسیم» که گردهمایی منتقدین توافق ژنو است، با حضور اساتید دانشگاه، نمایندگان مجلس و شخصیت‌های سیاسی کشور با حضور گستردۀ دانشجویان در لانه جاسوسی سابق آمریکا در تهران برگزار شد. متن کامل سخنان کوتاه حجت الاسلام پناهیان در این همایش را می‌خوانید:

مذاکره‌کنندگان ما، فقط با پشتیبانی نیروهای انقلابی می‌توانند به مذاکرۀ موفق بپردازند/نه با حمایت نیروهای غیرانقلابی، نیمه انقلابی یا ضد انقلابی

طبیعتاً چنین جلسه‌ای دو فایدۀ اصلی و مهم دارد. اولین فایدۀ بسیار مهم و اصلی‌اش این است که از نمایندگان جمهوری اسلامی در مذاکره، حمایت می‌کند و آنها تنها با پشتیبانی نیروهای انقلابی است که می‌توانند به مذاکرۀ موفق بپردازند. اگر نیروهای غیرانقلابی یا نیمه‌انقلابی یا ضدانقلابی، از مذاکره‌کنندگان حمایت کنند، در آن‌صورت مذاکره‌کنندگان توفیقی در مذاکره نخواهند داشت. ولی اگر انقلابیون، مطالبات خودشان را بسیار صریح و قاطعانه، پشت سر مذاکره‌کنندگان قرار دهند، آن‌وقت است که مذاکره‌کنندگان می‌توانند با این قدرت، به مذاکرۀ قوی بپردازند و قدرت چانه‌زنی خودشان را بالا ببرند. لذا حضور شما اولاً فایده‌اش به مذاکره‌کنندگان می‌رسد، و من فکر می‌کنم که مسئولین محترم، مثل وزیر محترم امور خارجه، از شما خیلی متشکر هستند و از شما تقدیر خواهند کرد که محکم آمده‌اید و آنها می‌توانند به این استحکام شما استناد کنند و دشمن را وادار به کوتاه آمدن کنند.

اگر چنین حرکاتی پشت سر مذاکره صورت نگیرد، نه‌تنها چرخ انرژی هسته‌ای بلکه چرخ کارخانه‌ها هم نخواهد چرخید/ اگر ما ایران را برای اسلام نخواهیم، نه از ایران چیزی باقی خواهد ماند و نه از اسلام

دومین فایدۀ چنین جلساتی که مطالبات انقلابی را مطرح می‌کند این است که اگر چنین حرکاتی پشت سر مذاکره صورت نگیرد، نه تنها چرخ انرژی هسته‌ای نخواهد چرخید، بلکه چرخ کارخانه‌ها هم نخواهد چرخید. و این پیگیری مجدّانۀ شما برای استقلال است که موجب چرخیدن چرخ کارخانه‌ها می‌شود.
یک زمانی می‌گفتند؛ یک اختلاف نظری بین آقای بازرگان و حضرت امام(ره) بود که گفته می‌شد آقای بازرگان هم این اختلاف نظر را بر زبان جاری کرده بود و ظاهراً آقای بازرگان این‌طور گفته بودند که: «من اسلام را برای ایران می‌خواهم، اما امام ایران را برای اسلام می‌خواهد» بنده نفس وجود چنین اختلاف نظری را در هر عنصر سیاسی، نشانۀ سطحی‌نگری او می‌دانم، چرا که اگر ما ایران را برای اسلام نخواهیم، نه از ایران چیزی باقی خواهد ماند و نه از اسلام. و اگر اسلام را برای ایران بخواهیم؛ به این معنا که هر وقت به‌ظاهر با منافع ما جور درآمد اسلامی رفتار کنیم، و هر وقت به‌ظاهر با منافع ما جور در نیامد، غیراسلامی عمل کنیم، اولین چیزی که خدشه‌دار می‌شود، منافع ایران است.
من از همۀ نیروهای انقلابی تقاضا می‌کنم که پای مطالبات انقلابی خودشان محکم بایستند که اولاً فایده‌اش به منافع ملی برمی‌گیرد و اولاً منافعش به زندگی و رفاه مردم برمی‌گردد و این چیزی است که امروزه در دنیا ثابت شده است.

اگر مذاکره موجب رونق اقتصادی و عزت شود، عین جبهه در خدمت سرافرازی ایران اسلامی است/اگر مذاکره دشمنان را نسبت به ما پُرروتر و تهاجمات او را شدیدتر کند بی‌ارزش است/ مذاکره‌ای که به تقویت جایگاه و بنیۀ اقتصادی ما و رفاه و آسایش مردم ما منجر نشود، محکوم به شکست است

اگر مذاکره موجب بشود که ما رونق اقتصادی پیدا کنیم، موجب بشود که ما عزت خودمان را در جهان بیش از پیش ببینیم، آن‌وقت است که مذاکره عین جبهه و جنگ، در خدمت سرافرازی ایران اسلامی قرار گرفته است. و اگر مذاکره بخواهد دشمنان ما را نسبت به ما پُررو کند، و تهاجمات بی‌مایۀ دشمن را علیه ما شدیدتر کند، آن‌وقت است که قضاوت همه دربارۀ مذاکرات این خواهد بود که این مذاکرات بی‌ارزش است و دشمن را وقیح‌تر کرده است. ما حتی نمی‌خواهیم در قضاوت کردن در این معنا، عجله کنیم، ولی خوب است که مسئولین جمهوری اسلامی، این را با صدای رسا و بلند اعلام کنند، حتی این را در دیپلوماسی عمومی خطاب به دشمنان مطرح کنند.
مذاکره‌ای که به تقویت جایگاه جمهوری اسلامی ایران، به تقویت بنیۀ اقتصادی، به تقویت رفاه و آسایش مردم ما منجر نشود، این مذاکره قطعاً محکوم به شکست است و از نظر انقلابیون، قطعاً این مذاکره مطرود است.