۹۳/۱۱/۰۷

حدیث | داستان بیرون رفتن و غذا نخوردن پیامبر(ص) در خانه‌ای که خدا در زندگی هیچ بلایی بر سر اهل آن خانه نمی‌آورد

متن روایت

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: دُعِیَ النَّبِیُّ ص إِلَى طَعَامٍ، فَلَمَّا دَخَلَ مَنْزِلَ الرَّجُلِ نَظَرَ إِلَى دَجَاجَةٍ فَوْقَ حَائِطٍ قَدْ بَاضَتْ، فَتَقَعُ الْبَیْضَةُ عَلَى وَتِدٍ فِی حَائِطٍ، فَثَبَتَتْ عَلَیْهِ وَ لَمْ تَسْقُطْ وَ لَمْ تَنْکَسِرْ، فَتَعَجَّبَ النَّبِیُّ ص مِنْهَا؛

فَقَالَ لَهُ الرَّجُلُ: أَعَجِبْتَ مِنْ هَذِهِ الْبَیْضَةِ؟ فَوَ الَّذِی بَعَثَکَ بِالْحَقِّ مَا رُزِئْتُ شَیْئاً قَطُّ.

قَالَ: فَنَهَضَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ لَمْ یَأْکُلْ مِنْ طَعَامِهِ شَیْئاً، وَ قَالَ:

مَنْ لَمْ یُرْزَأْ، فَمَا لِلَّهِ فِیهِ مِنْ حَاجَةٍ.

لغات مشکل

دَجَاجَةٍ: مرغ

بَاضَتْ: تخم گذاشت

وَتِدٍ: میخ

مَا رُزِئْتُ: بلا و مصیبت نمی‌بینم

فَنَهَضَ: بلند شد و رفت

لَمْ یُرْزَأْ: بلا و مصیبت نبیند

منبع

کافی، ج2، ص256