۹۳/۱۲/۰۶

مستندات | آیت الله بهجت | در جامعه توحیدی مومنین نسبت به گرفتاری دیگران بی تفاوت نیستند/ اهمیت دعا برای نابودی دشمنان اسلام

شناسنامه

• عنوان: دعا برای ابتلائات مسلمانان
• منبع: کتاب در محضر بهجت، ج2، ص230، نکتۀ 947​

آیا هیچ نگران هستیم؟ این جور متدین هستیم؟ اگر به راستی شیعیان کسانی هستند که:

«یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا.»

برای شادی ما شاد، و برای ناراحتی ما محزون می‌شوند.

​آیا ما این طور هستیم، ​

آیا در شادی و غم با ائمه(ع) شریکیم؟! آیا می‌شود شیعه باشیم و یک شب بگذرد و برای نابودی دشمنان اسلام و اهل بیت(ع) دعا نکنیم؟! و یا دعای ما صمیمی نباشد؟! اگر دعاهای مقرون به اشک داشتیم، پیش می‌بردیم، و اگر می‌مردیم و شهید می‌شدیم، مقصود حاصل می‌شد. الآن برادران و خواهران مذهبی و دینی ما در فشار و ناراحتی به سر می‌برند، و ما این‌گونه راحت و بی‌تفاوت نشسته‌ایم؛ پس اگر روزی ما در فشار و ناراحتی به سر بریم و آنها راحت باشند عیبی ندارد! در حالی‌که جامعۀ توحیدی باید طوری باشد که اگر جایی از آن آسیب دید، جاهای دیگر بی‌تفاوت نباشند.

قطعاً آنان که در دعا راستگو، و مهموم به همّ اهل بیت(ع) و مستبشر به سرور آنان هستند، مبصرات و مشاهداتی دارند، و قطعاً مثل ما چشم بسته و نابینا نیستند. خدا نکند که برای تعجیل فرج امام زمان(عج) دعا کنیم ولی کارهایمان برای تبعید فرج آن حضرت باشد!