اهانت به امام هادی(ع) میتواند یک اهانت استراتژیک محسوب شود
فکر و فرهنگ شیعه قابلیت زیادی برای تبدیل شدن به قدرت سیاسی دارد/ پایههای قدرت اجتماعی شیعه و «ولایت فقیه» در زمان امام هادی(ع) تثبیت شد/ امام هادی(ع) بیش از امامان گذشته موفق شد «شبکۀ وکالت» را بین مؤمنین گسترش دهد/ کینۀ دشمن نسبت به امام هادی(ع) برای این است که ایشان معارف شیعی را تبدیل به قدرت اجتماعی کرد/ دشمنان ما در آینده بیش از گذشته در جزئیات مسائل روحانیت دخالت خواهند کرد؛ چون فهمیدهاند قدرت در کجا شکل میگیرد؟
حجت الاسلام پناهیان:
- برخی از فرهنگها و تفکرات این قابلیت را ندارند که به قدرت اجتماعی و اقتدار سیاسی منجر شوند. مثلاً وقتی در فرهنگ مسیحی گفته میشود «اگر کسی به تو سیلی زد، به او اجازه بده یک سیلی دیگر نیز به آن طرف صورت تو بزند» این طرز تفکر و فرهنگ برآمده از آن، هیچگاه تبدیل به قدرت اجتماعی و سیاسی نخواهد شد. اگر هم زمانی کلیسا قدرت داشت ناشی از تزویر بود نه حقیقت چنین تفکری.
- فکر و فرهنگ شیعی، قابلیت بسیار فراوانی دارد که تبدیل به قدرت اجتماعی شود. نمونۀ سادۀ این مطلب، بحث خمس است که به امام معصوم و نایب او، نوعی قدرت اجتماعی میدهد. راز اسلام سیاسی امام(ره) این بود که فکر و فرهنگ شیعی، قدرت سیاسی به همراه میآورد.
- احکام خمس و زکات، حج و جهاد، امامت جماعت، نماز جمعه، مرجعیت و تمام اخلاقیات و عرفان شیعی همه نشان میدهد که فکر و فرهنگ شیعی این قابلیت را دارد که تولید قدرت کرده و تبدیل به اقتدار اجتماعی شود. راز اسلام سیاسی حضرت امام(ره) همین بود.
- امام هادی(ع) با همۀ محدودیتهایی که داشتند بیش از امامان گذشته موفق شدند «شبکۀ وکالت» را در میان جوامع مؤمنین گسترش دهند و مسألۀ «وکالت رسمیِ امام» که بار حقوقی و اجتماعی داشت در زمان ایشان بیش از پیش تثبیت شد و در اوج رسمیت قرار گرفت. مثلاً مسألۀ جمعآوری خمس و پرداختهایی که میتواند به رهبری جامعه کمک کند و برای امام، قدرت اقتصادی ایجاد کند، و یا رجوع دادن شیعیان در شهرهای مختلف به افرادی که از سوی ایشان منصوب شده بودند، به جامعه شیعی اقتدار خاصی بخشیده بود.
- میتوان گفت بحث مرجعیت تقلید و بحث نیابت از امام زمان(ع) به صورت نایب عام، که تبلور نهایی و تکامل یافتهاش مسألۀ ولایت فقیه است، بهصورت جدّی در زمان امام هادی(ع) پایهگذاری شد و پایههای ولایت فقیه در زمان ایشان تثبیت گردید.
- اهانت به امام هادی(ع) میتواند یک اهانت استراتژیک محسوب شود. کینۀ دشمن نسبت به امام هادی(ع) برای این است که ایشان در قدرت گرفتنِ شیعه نقش ویژهای داشت و معارف شیعی را تبدیل به قدرت اجتماعی کرد. داستان بر سرِ قدرت است. اگر فرهنگ و معارف شیعی به قدرت اجتماعی تبدیل نشود، دشمنان ما دیگر با این معارف و فرهنگ شیعی نیز مخالفتی نخواهند داشت.
- امروز دشمنان ما با روحانیت به عنوان عالم دینی، مشکلی ندارند، مثلاً در شبکههای بیگانه (مانند بیبیسی و صدای امریکا) میبینیم که اتفاقاً از برخی روحانیون نیز استفاده میکنند، روحانیونی که به طرق مختلف و خیلی زیرکانه، مستقیم یا غیر مستقیم علیه جمهوری اسلامی سخن میگویند و شبکههای بیگانه نیز احترام این روحانیون را حفظ میکنند و کاملاً با آنها همراهی میکنند.
- تردید نکنید که دشمنان ما، در آینده بیش از گذشته در جزئیات مسائل روحانیت دخالت خواهند کرد و بحثهایی که در آینده خواهند داشت در ارتباط با جزئیات مسائل حوزه خیلی بیشتر از گذشته خواهد بود چون فهمیدهاند قدرت در کجا شکل میگیرد و میدانند کجا را باید بزنند.
لینک متن و صوت: اینجا
لینک تلگرامی: اینجا
ارسال نظر
لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید