تبیین سفارش راهبردی امام عسکری(ع) در آستانۀ هفتۀ وحدت
- مکان: قم - مسجد مقدس جمکران
- زمان: 1393/10/11
- صوت: دانلود | بشنوید
- لینک تلگرامی: اینجا
- مشروح خبر: اینجا
- کلیپ صوتی: پیشنهاد دهید
- اینفوگرافیک: پیشنهاد دهید
باید از وحدت شیعه و سنی فراتر برویم و دنبال «همدلی بین شیعه و سنی» باشیم/ جوان شیعۀ منتظر کسی است که برخی رفقای صمیمیاش از جوانان اهل سنت باشند/ اینکه امام عسکری(ع) فرمود: «همۀ دلها را به ما علاقمند کنید» منظور جوانان شیعه نبوده، بلکه منظور جوانان اهل سنت بوده/ میتوانیم بر سر وجوه مشترکمان با اهل سنت، مراسم مشترک برگزار کنیم/ مثلاً وجه مشترک ما دربارۀ غدیر، سرِ «محبت علی(ع)» است و میتوانیم «جشن محبت» بگیریم/ فراتر از وحدت مسلمین، بهسوی «وحدت معنوی» در جهان حرکت میکنیم/ حسین(ع) محور اتحاد اهالی معنویت در جهان است
سخنرانی حجت الاسلام پناهیان در جمکران
- بنده میخواهم فراتر از شعار وحدت شیعه و سنی-و در همان راستا-شعار دیگری را به شما پیشنهاد بدهم و آن «همدلی بین شیعه و سنی» است. چرا فقط وحدت؟ چرا فقط دنبال این باشیم که با هم اختلاف نداشته باشیم؟ چرا در همین سطح باقی بمانیم؟ ما باید از یکدیگر دلبری کنیم و یکدیگر را به آغوش بکشیم.
- ما باید آغوشمان را -به روی اهل سنت- باز کنیم. مرجع عالیقدر تشیع در عراق دربارۀ اهل سنت میفرماید: نگویید اهل سنت برادران ما هستند، بگویید آنها جان ما هستند؛ «انفسنا» یعنی آنها عزیز دل ما هستند(اینجا)
- امام حسن عسکری(ع) در یک سفارش بسیار راهبردی میفرماید: «همۀ دلها را به سمت ما جذب کنید؛ جُرُّوا إِلَیْنَا کُلَ مَوَدَّةٍ»(تحفالعقول/488) اگر مذهب و مرام شما بر حق است، ثمرهاش این است که باید دل ببرید و دلها را جذب مرام خودتان کنید.
- اینکه امام عسکری(ع) فرمود: همۀ دلها را به ما علاقمند کنید، منظور جوانان شیعه نبوده، بلکه منظور همین جوانان اهل سنت بوده که با اهلبیت آشنا و علاقمند نشدهاند؛ همین کسانی که علمای بزرگشان در آن زمان به اهلبیت اظهار علاقه و شاگردی میکردند و محبت اهلبیت را لازم و جزء دین میدانستند.
- شما وقتی میتوانی خودت را مدعی مهدویت بدانی که در بین رفقایت، برخی از صمیمیترین آنها جوانانی از اهل سنت باشند. اینکه ما فقط با هم دعوا نکنیم، کافی نیست؛ باید جلوتر برویم. هر یک از شما باید پاسخ دهد که در همین دوران جوانی، چند دل را جذب کرده است؟
- میتوانیم بر سر وجوه مشترکمان با اهل سنت، مراسم مشترک برگزار کنیم. مثلاً برخی از برادران اهل سنت، معتقدند که «مهدی(ع) هنوز به دنیا نیامده» خُب به آنها بگویید: همینکه شما به مهدی(ع) علاقه دارید، خوب است. یعنی همین مقدار را غنیمت بشمارید و برای این اشتراکی که وجود دارد، مجلس مشترک بگیرید.
- همینکه برادران اهل سنت معتقدند که «غدیر، دعوت به محبت علی(ع) بوده، نه دعوت به وصایت ایشان» میتوانیم با آنها بر سر محبت علی(ع) جشن مشترک بگیریم. اعتقاد ما برای خودمان باقی است، اما وجه مشترک ما با آنها دربارۀ غدیر، در مسألۀ «محبت» است، لذا میتوانیم جشن محبت بگیریم
- هفتۀ وحدت فقط منحصر در ایام میلاد پیامبر(ص) نیست؛ مواقف متعددی برای این وحدت وجود دارد. در همین اربعین برخی از برادران اهل سنت را در این موکبها دیدیم که به عشق امام حسین(ع) خدمت میکردند و میگفتند: حسین(ع) فرزند پیامبرِ ماست که به ظلم کشته شده و ما به ایشان ارادت داریم.
- نهتنها وحدت و همدلی بین مسلمین باید افزایش پیدا کند، بلکه ما داریم به سوی وحدت معنوی در جهان حرکت میکنیم. در ایام اربعین برخی از رهبران کلیسا را دیدیم که همراه با پیادهرویکنندگان برای زیارت حسین(ع) حرکت میکردند و حتی خودشان دسته راه انداخته بودند. واقعاً جهان دارد یکپارچه میشود و اینها از مقدمات ظهور است.
- حسین(ع) محور اتحاد اهالی معنویت در جهان است و مریدان حسین(ع) میتوانند ایشان را به جهان مسیحیت-با ادبیات خودشان- معرفی کنند. مگر چقدر وجه اختلافی بین ما و مسیحیان وجود دارد؟ این کمکاریِ ما مریدان امام حسین(ع) است که بسیاری از مریدان مسیح که برای مصائب مسیح اشک میریزند، با حسین ما آشنا نیستند.
ارسال نظر
لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید