ویژه/ چرا روشنگری باید بهصورت "چهره به چهره" باشد؟
شناسنامه:
- زمان: 96.01.26
- مکان: کرج - مسجد حضرت معصومه(س)
- لینک تلگرامی: اینجا
- قسمت اول و سوم: اینجا
- اینفوگرافیک: پیشنهاد دهید
مؤثرترین راه برای جلوگیری از فریبهای رسانهای، همین گفتگوهای چهره به چهره است./ هیچ چیزی جای یک گفتگوی صریح و صمیمی را نمیگیرد!/ نیروهای انقلابی برای روشنگری وظیفۀ سنگینی دارند و این کار را خصوصاً در این انتخابات باید چهره به چهره انجام دهند/ تبلیغ و تبیین چهره به چهره «دشوار» و «وقتگیر» است، اما باید به تأسی از حضرت زهرا(س) که 40 روز چهره به چهره به حق دعوت کردند، این کار را بکنیم./ اثر گفتگوی چهره به چهره، خیلی بالاتر از برگزاری همایش و نصب پلاکارد و بَنِر است/ در تبلیغ برای انتخابات، باید روحیۀ امیدوار، بانشاط و توأم با آرامش داشته باشید/ نورانیتی که در کار تبیینی برای اصلاح عرصۀ سیاست هست، در بسیاری از کارهای معنوی دیگر نیست
سخنرانی استاد پناهیان در ستاد حامیان حجت الاسلام رئیسی/ قسمت دوم:
- نیروهای انقلابی برای روشنگری وظیفۀ سنگینی دارند و این وظیفه را خصوصاً در این ایام انتخابات، باید بهصورت چهره به چهره انجام بدهند.
- تبلیغ و تبیین چهره به چهره دشوار و وقتگیر است، اما باید به تأسی از حضرت زهرا(س) که ایشان چهل روز به درِ خانۀ مهاجر و انصار رفتند و آنها را دعوت به دفاع از حق کردند(اختصاص/184) این اقدام را انجام دهیم.
- مؤثرترین راه برای جلوگیری از فریبهای رسانهای، همین گفتگوهای چهره به چهره است. هیچ چیزی جای یک گفتگوی صریح و صمیمی را نمیگیرد! الان از طریق شبکههای اجتماعی و اینترنت فضاهایی را برای بعضیها ایجاد کردهاند که آن افراد اصلاً بسیاری از پیامهای شما را از راه دور نمیبینند! لذا باید چهره به چهره، روشنگری کرد.
- البته برای فعالیتهای چهره به چهره، سازماندهی هم لازم است، و برای این سازماندهی، کار تشکیلاتی هم لازم است، و برای کار تشکیلاتی هم وقت گذاشتن لازم است!
- در امر تبلیغ و دعوت، اثر گفتگوی چهره به چهره، خیلی بالاتر از فعالیتهای گستردۀ اجتماعی مانند برگزاری همایش و سخنرانی و نصب پلاکارد و بَنِر و... است.
- ما اساساً در فرهنگ دینی خودمان یک نقصی داریم که این نقص را حتی در مساجد خودمان هم برطرف نکردهایم، و آن هم ضعفِ در ارتباط گرفتن با سایر مؤمنین است.
- اولویت اول ما در روش تبلیغ، «تبلیغ چهره به چهره» است. و کارهای عمومیای هم که انجام میدهیم در نهایت برای همان کار چهره به چهره است؛ یعنی در این محیطهای عمومی، رفیق پیدا میکنیم برای ارتباط گرفتن چهره به چهره.
- تا انتخابات چند تا جشن داریم؛ مثل عید مبعث، و جشنهای شعبانیه. جا دارد برای هر کدام از این جشنها مراسم بگیرید و در کنار طاقنصرتها و ایستگاههای صلواتی، میتوانید تعدادی صندلی هم بگذارید و با کسانی ارتباط بگیرید که تا کنون با آنها ارتباطی نداشتهاید و با آنها گفتگو کنید.
- روحیۀ شما در تبلیغ برای انتخابات خیلی مهم است، باید روحیۀ بسیار امیدوار و بانشاط داشته باشید. و در این تبلیغ، یک آرامشی داشته باشید مبنی بر اینکه: اگر پذیرفتند «فَبِها»! و اگر هم نپذیرفتند: «فَنِعمة»! زیرا ما اصرار نداریم کسی حرف حقی که ما میگوییم را حتماً بپذیرد، البته دعوت میکنیم و استدلال هم میآوریم، ولی اگر نپذیرفتند باز هم ضرر نمیکنیم، چون پیروزی در نهایت با جبهۀ حق و عقلانیت است و هرکسی هر زمان برای جبهۀ حق زحمت کشیده، بالاخره یک روزی زحماتش در پیروزی نهایی حق موثر خواهد بود.
- نورانیتی که در کار تبیینی برای اصلاح عرصۀ سیاست هست، در بسیاری از کارهای معنوی دیگر نیست. نورانیتی که «کار برای نظام جمهوری اسلامی» بهدنبال میآورد، بسیاری از کارهای دیگر بهدنبال نمیآورد. مثلاً اینکه شما قرآن آموزش دهید یا چند نفر را نمازخوان کنید، خیلی خوب است، ولی بهطور مستقیم کار کردن برای نظامی که بستر و زیربنای همۀ کارهای خوب است، یک چیز دیگر است! در ایام انتخابات، فضایی ایجاد میشود که ما چنین شرایطی را برای کار کردن پیدا میکنیم.
- حضرت امام(ره) حتی در مورد حوزویان میفرمود: «در ایام انتخابات اشخاصی که در حوزهها هستند، باید دست از کارها بردارند و راه بیفتند توی شهرها و دهات... و اگر مسامحه کنند، فردا مسئولند پیش خدا. مردم را دعوت کنند به انتخاب یک رئیس جمهور صحیح..» (صحیفه امام،ج15،ص16)
ارسال نظر
لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید