۹۶/۰۵/۱۲

کلیپ صوتی | زیارت با رضایت

شناسنامه:

• تولید: بیان معنوی
• مدت زمان: 04:06
• لینک تلگرامی: اینجا
• صوت مرجع: آدمها با هم متفاوتند/ج7

متن:

آقا یک دانه حرم امام رضا رفتن، می‌دانی چقدر ثواب دارد؟ آن‌وقت تو هی می‌روی حرم می‌آیی اثر لازم رویت ندارد. من تعجب می‌کنم می‌گویم چرا این غوغا به‌پا نمی‌کند با حرم رفتن؟ می‌دانی برای چی؟ برای اینکه شاکی می‌رود. اصلاً تو می‌روی پیش ائمۀ هدی زیارت امین‌الله که می‌خوانی، زیارت امین‌الله صفحۀ اول، می‌گویی خدایا من را راضی کن. صفحۀ دوم می‌گویی خدایا من راضی هستم چقدر اوضاع خوب است. زیارت امین‌الله خلاصه‌اش این است. بهش می‌گویی آقا دم حرم وایستا بگو خدایا راضی هستم. می‌گوید اِ! من اگر راضی بودم که این همه راه نمی‌آمدم. من شاکی هستم. تا دم حرم امام رضا تو قطار، تو ماشین نشستم با رفقا، گپ، بگو بخند، خوشحال هستند دارند می‌‌روند؛ دم حرم می‌گوید که خب دیگر اینجا بچه‌ها سنگین باشید، احساس معنوی خوب پیدا کنید، می‌خواهیم وارد حرم امام رضا بشویم. حالا احساس معنوی‌اش نگاه کن ببین چه‌جوری است. ای امام رضا، من بدبختم. نامرد تو تا الآن داشتی بگو بخند می‌کردی! همچین به امام رضا رسیدی من بدبختم؟! کی به تو گفته این احساس خوش معنوی است؟ کی اینجوری به تو یاد داده؟! آقا شاید ذاکرین اهل‌بیت، یک آقایی تو منبر، تو روضه‌اش گفته آی گرفتار‌ها، آی! خب معنایش این نیست که گرفتارها پیش امام رضا عزیزتر هستند. خب مگر دل شکسته را نمی‌خرند؟ بابا! آخر تو چرا برعکس برداشت می‌کنی؟ وقتی امام رضا دل شکسته را می‌خرد، این به‌خاطر اینکه شادی تو را دوست دارد! وقتی مادر می‌بیند بچه‌اش دستش بریده می‌گوید وای عزیز دلم بغلش می‌کند، معنایش این نیستش که بچه‌ها را همه را دستشان را ببرّی بدهی بغل مامان! چون مامان بچه دستش ببرّد بیشتر تحویل می‌گیرد. مامان بچۀ سالمش را می‌خواهد! بله! بچه دستش ببرّد مامان جیغ و ویغش درمی‌آید، بچه‌اش را بغل می‌کند، ولی این معنایش این نیستش که بابا بچه‌های ما را دستش را ببرّی بیندازی بغل ما. این چه‌جوری برداشتی است؟ حالا دستش هم نبریده هی خالی‌بندی می‌کند مامان دستم بریده مامان! می‌خواستم من را بیشتر. می‌گوید نامرد مگر من تو را دوست ندارم که اینجوری داری رفتار می‌کنی؟! شاد باش من کیف کنم از قیافه‌ات! رفقا، خودمان هستیم، ول کن این دعواها مال آدم بدهاست. بگذارید متناسب با شما صحبت کنیم. رفتید حرم اگر گرفتاری هم داشتی لبخند بزن هنگام ورود، بگو آقا امام رضا غصۀ من را نخوری ها! بگویی حالا فلانی این مشکل را دارد اینها. فدای سرت، اصلاً هیچی نیست. اصلاً حرفش را نزن. آقا امام رضا فدای تو بشوم الهی. چه حرمت شلوغ است عزیز دل زهرا. این می‌شود مناجات. امام رضاست! دوست دارد همه می‌آیند تو حرم راضی باشند. بگو آقا من راضی هستم. شما فکر کردی امام رضا می‌فرماید خب اینکه راضی است گرفتاری ندارد، خب پس هیچی؟ شما اینجوری فکر کردی؟ امام رضاست! چرا این غوغا به‌پا نمی‌کند با حرم رفتن؟ می‌دانی برای چی؟ می‌گوید شاکی می‌رود.