۹۹/۱۱/۰۱

کلیپ تصویری | خدا من رو برای چی آفریده؟

میخواست آزارم بده!؟ یا اینکه لذت ببرم؟

شناسنامه

• تولید: بیان معنوی
• زمان: 04:55
• منبع: برای نزدیک شدن به خدا

• دریافت با کیفیت (پایین(8مگابایت) | متوسط(38مگابایت) | بالا(91مگابایت) | صوت)
• آپارات | یوتیوب

متن:

  خدا برای چی من را آفریده؟ برای چه لذّت‌بردنی؟ چه‌جوری می‌خواهد من را مستم کند؟ می‌شود این تقاضای مستی را در من قرار داده باشد و مستم نکند؟! خدا خالق لذّت است و آیا خودش کمتر از مخلوقاتش لذّت دارد؟ خدا به چی راضی می‌شود برای من؟ آیا به کمتر از خودش راضی خواهد شد؟ به خدا می‌آید؟ خدا که تو را آفریده برای اذیت کردن و آزار دادن تو آفریده؟ یا برای اینکه تو بهره ببری؟ سر به سجده بگذاری بگویی خدا من فوق‌العاده ممنونت هستم!
  خدا من و تو را برای عاشق شدن نیافریده؟ من را برای عاشق شدن به چی آفریده؟ خدا دربارۀ من بی‌تفاوت است؟ در سورۀ روم می‌فرماید «أَوَلَمْ یَتَفَکَّرُوا فِی أَنْفُسِهِمْ»؛ در جان خودشان نمی‌نشینند با خودشان خلوت بکنند فکر کنند؟ فکر کنند دربارۀ چی؟ موضوع می‌دهد، مادۀ فکر می‌دهد. «مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ»؛ خدا آسمان‌ها و زمین و آنچه در آن هست را بیهوده نیافریده. آیا نمی‌نشینند در خودشان بیندیشند که خدا اینها را بیهوده نیافریده؟ «وَ أَجَلٌ مُّسَمًّى»؛ هدفی که داشت چی بود؟ بنشین فکر کن. توضیح نمی‌دهد این هدف چیست. «أَجَلٌ مُّسَمًّى»؛ غایت زمانی و غایت واقعی‌ای که اینها دارد پایان می‌پذیرد ها! آن نقطۀ پایان را بببین! «وَ إِنَّ کَثِیراً مِنَ النَّاسِ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ لَکافِرُونَ»؛ خیلی از مردم به ملاقات پروردگار کافرند. چرا؟! چون فکر نمی‌کنند!
  آمد گفت یا رسول الله توی بیابان کمکَت کردم. آقا فرمود الآن حاجت بخواه از من بهت می‌دهم. گفت پس بگذار فکر کنم. رفت فکر کرد آمد، گفت می‌خواهم هم‌درجۀ تو باشم در بهشت. آخرش را گفت! آقا رسول خدا یک سؤال ازش کرد، خودت فکر کردی به نتیجه رسیدی یا کسی بهت گفته؟ اگر گفته بود کسی بهم گفته، ازش قبول نمی‌کرد. گفت خودم فکر کردم. آقا فرمود توضیح بده برای چی؟ گفت فکر کردم این دنیا که تمام می‌شود هرچی ازت بگیرم از بین می‌رود، آن دنیا خدا جایی بالاتر از آنجایی که به تو می‌دهد ندارد، من آن را می‌خواهم. اگر داشت به تو می‌داد. پس خواسته‌ای برای بشر بالاتر از جایی که تو هستی نیست. پیامبر فرمود قبول است، می‌برمت.
  چون فکر کرد! گفت زیاد سخنرانی گوش بدهم خوب است؟ گفتم نه به هیچ وجه! به هیچ وجه. پس کِی خودت می‌خواهی فکر کنی؟ خودت. پیش امیرالمؤمنین علی(ع) هم بودی یک‌ساعتی ول کن برو خودت باش. خودت باش. بعد از اینکه فکر کردی، به یک نتیجه می‌رسی. می‌بینی ارزشمندترین چیزی که به عنوان هدف باید انتخاب بکنی ملاقات پروردگار در بهترین حالت است. این می‌شود هدف غائی زندگی‌ات. فکر کن به اینجا برس، من یک هدف در زندگی دارم، فقط می‌خواهم به خدا نزدیک بشوم. هیچ چیز دیگری برای من ارزش ندارد. فقط من به تو نزدیک بشوم! یک کمِ دیگر فکر کنی یک اتفاق‌های دیگر می‌افتد؛ آن هم این است که فقط این هدفت می‌شود.