۰۱/۰۵/۱۸

کلیپ تصویری | بهشت ما تماشای حسین(ع) است ...

شناسنامه:

• تولید: بیان معنوی
• زمان: 04:41
• منبع: مختصات زمان ما و آینده‌ای که تا ظهور در پیش داریم/ ج5

• دریافت با کیفیت (پایین(11گابایت) | متوسط(15مگابایت) بالا(30مگابایت))

• آپارات | یوتیوب

متن:

 اعتقاد دارند مردم به امام حسین، روضه‌هایش را شنیدند، گریه کردند، حالا ارتباط عاطفی دارند، سالیانه می‌روند برایش گریه می‌کنند. یعنی واقعاً شما می‌خواهی، نذر کرده مامانت که همین قدر سطحی نگاه کنی؟ آدم عادی معمولی نگاه کند آدم برای هیچ غصه‌ای بیشتر از پنج سال گریه نمی‌کند. حتی اگر عزیزترین کسانش جلوی چشمش تکه تکه شده باشند. شما با امام حسین نشست و برخاستی نداشتید، دریافت مستقیمی نداشتید، چرا هرسال اشکت تمام نمی‌شود؟ یک دانه پدیده مشابه دیگر در عالم نشان بده. چرا همه دنبال چیز جدید هستند در همه جا، در اکثر موارد؟ اما روضه‌ی أباعبدالله الحسین تکراری است. این محبت شما معجزه نیست؟!

 الآن پیش پیغمبر اکرم باشی، بگویی هر پیغمبری یک معجزه می‌آورد. یک معجزه بیاور یا رسول الله. الآن پیش پیغمبراکرم باشی، پیغمبر اکرم بزرگتر از معجزه محبت حسین نمی‌تواند برایت بیاورد.

 امام صادق فرمود: شنیدی کوه جابه جا شده باور کن، شنیدی دل جابه‌جا شده باور نکن. شما که گریه‌کن أباعبدالله الحسین هستید، چشیدید این معنا را، شما که می‌دانید که! این تیرها که به قلب حسین زدند، حسین را محبوب نکرده ها! تیر خورده زیاد داریم، تشنه لب زیاد داریم در طول تاریخ، سرجدا زیاد داریم. کسی که کودکی را روی سینه‌اش سر ببُرند زیاد داریم. بفهم خودت را! سجده شکر بعد از زیارت عاشورایت داری، بعد روضه هم داشته باش. تا خانه می‌روی سجده شکرت همین‌جوری وجودت باشد. در گوش‌ات بگویم، عزیز من، تو چون حسین را نمی‌دانم چرا دوست داری تحمل نداری یک سنگ بر پیشانیش بزنند. می‌فهمی این یعنی چه؟

 حسین جان، من کی با تو رفیق شدم؟ تو کی دل من را بردی؟! یا أباعبدالله لحظه روضه‌ی تو زندگی عادی نیست! ما کجا می‌رویم؟ چرا این‌جوری می‌شود؟ چرا هرکسی برای هر مصیبتی گریه می‌کند همه می‌آیند تسلّایش می‌دهند؟ ولی هرکسی برای تو حسین گریه می‌کند، می‌گویند خوش به حالت. بهشت من است حسین! همین الآن که دارید گریه می‌کنید، دارید بهشت را تجربه می‌کنید. نگویید ما معجزه ندیدیم ها! ما زمان پیغمبر نبودیم و إلا ایمانمان محکم می‌شد. اصلاً این عادی نیست. برای هیچ‌کس نمی‌توانی این‌جوری گریه بکنی. مادرها هم برای بچه‌ها خودشان را همان سال اول فقط می‌زنند. یک عمر است که داری خودت را می‌زنی برای حسین. یا أباعبدالله مجلس روضه‌ی تو کجاست؟ ما را می‌بری در یک جهان دیگری. 

روایت برایت بخوانم. یک‌وقت فکر نکنی من دارم مبالغه می‌کنم. می‌خواهم از این لحظه‌های نورانی راحت عبور نکنی. روایت هست؛ صحرای محشر همه ازش فرار می‌کنند، حتی آنهایی که عذاب نمی‌کشند در صحرای محشر می‌خواهند زود بروند بهشت. فقط گریه‌کن‌های حسین آنجا یک گوشۀ صحرای محشر حسین را پیدا می‌کنند. دورش جمع می‌شوند. روایت نوشته، ملائک می‌آیند یکی‌یکی اینها را بکشانند ببرند بهشت، می‌گویند ما نمی‌آییم. بهشت ما حسین است! آن جنس لذت الآن داری می‌بری. این معجزۀ حسین است.