۰۱/۰۶/۲۴

آغاز مسیر پیاده‌روی اربعین از جوار مسجد سهله- ۱۴۰۱/۰۶/۲۲ - ج۴

مقایسه قیام امام‌حسین(ع) و قیام امام‌زمان(عج) تفاوت‌ها و تشابه‌هایی را به ما نشان می‌دهد که معرفت‌افزا و گره‌گشا است/ قیام مهدوی شهید نمی‌خواهد، می‌خواهد کل زندگی ما مثل روزهای اربعین ایثارگرانه و مهربانانه بشود

شناسنامه:

• زمان: ۱۴۰۱/۰۶/۲۰
• مکان: مسیر نجف به کربلا- مقابل مسجد سهله
• مناسبت: اربعین
• صوت: اینجا

علیرضا پناهیان در آغاز مسیر پیاده‌روی اربعین از جوار مسجد سهله

• باید قیام امام‌حسین(ع) و قیام امام‌زمان(عج) را با یکدیگر مقایسه کرد تا قیام امام‌زمان(عج) را بهتر بشناسیم. حرکت مهدوی تفاوت‌هایی اساسی با حرکت حسینی دارد. یاران امام‌زمان(عج) هم از جهت رفتار، موقعیت و مسئولیت با اصحاب امام‌حسین(ع) تفاوت‌هایی دارند. این مقایسه تفاوت‌ها وتشابه‌هایی را به ما نشان می‌دهد که معرفت‌افزا و گره‌گشا است.

• در قیام حسینی یاران حضرت باید در دفاع از ایشان از جان خود می‌گذشتند، اما در رکاب امام‌زمان(عج) ماجرا فقط از جان گذشتن نیست. شاید آدم بتواند راحت از جان بگذرد ولی گاهی ممکن است نتواند از دنیا بگذرد. شما باید پای رکاب امام‌زمان(عج) حکومت کنید و اداره‌کنندگان عالم بشوید. امام‌زمان(عج) فدایی‌های زیادی دارد که در راه دفاع از حضرت سختی بکشند، اما اگر حضرت به ما مقام اجتماعی داد و مسئولیت سپرد آیا می‌توانیم انجام بدهیم!؟ آیا مسئولین ما در حد و اندازه اصحاب برجسته امام‌زمان(عج) هستند یا نه؟ هرقدر اینها به اصحاب حضرت شبیه‌تر باشند همان قدر به ظهور حضرت نزدیک شده‌ایم.

• قیام حسینی برای نگه داشتن نام و راه اسلام بود، ولی قیام مهدوی برای استقرار و حاکمیت اسلام است، امام‌حسین(ع) برای حفظ حداقلی از دین قیام کرد تا این دین به نسل‌های بعد برسد ولی قیام امام‌زمان(عج) برای پاک کردن جهان از هرگونه ظلم است، پس یارانی که امام‌زمان(عج) می‌خواهد تفاوت‌هایی با یاران امام‌حسین(ع) دارد. ما خودمان را برای شهادت آماده می‌کنیم ولی قیام مهدوی شهید نمی‌خواهد رئیس می‌خواهد.

• امام‌زمان(عج) مسئولان را از کسانی مثل موکب‌دارها و خرج‌کنندگان مسیر اربعین انتخاب می‌کنند. چه می‌شود برای اربعین ازخودگذشتگی ایجاد می‌شود؟ آیا می‌توانیم در شهرهای خودمان شبیه جاده اربعین زندگی کنیم؟ ماجرا این است. چرا کسانی که در این راه پذیرایی می‌کنند، هستی خودشان را لب جاده آورده‌اند؟ قیام مهدوی از ما می‌خواهد مثل اربعین ایثارگرانه و مهربانانه زندگی کنیم. ما را به نمایشگاه اربعین آوردند ببینیم زندگی این است و کل زندگی ما باید این طوری باشد.

• همسایه‌های خانه امام‌زمان(عج) در خانه خود را باز کردند، زندگی خودشان را در طبق اخلاص قرار دادند، ما باید همیشه درِ خانه‌های‌مان در زندگی عادی به روی همدیگر باز باشد، به غریبه‌ها بگویید فکر نکنند ما اینجا فقط یک خوشگذرانی معنوی داریم، رنج پذیرش یک مسئولیت بزرگ را در دل‌مان احساس می‌کنیم. در راه جبهه به خودمان می‌گفتیم آیا برای شهادت آماده‌ایم یا نه؟ ولی الآن باید خودمان را برای زندگی مهدوی آماده کنیم نه شهادت حسینی.

• در عاشورا اصحاب امام‌حسین(ع) گفتند اجازه بدهید خودمان را فدای شما کنیم اما امام‌زمان(عج) برای شهادت فدایی نمی‌خواهد بلکه در عرصه زندگی فدایی می‌خواهد، همان طور که عرصه اربعین فدایی لازم داشت تا اربعین شکل بگیرد. آیا میلیون‌ها زائر غذا نمی‌خواهند؟ چه کسی باید این خیمه‌ها را بنا کند و تدارک زائران را انجام بدهد؟ مگر اینها آمدند شهید بشوند؟ اینها می‌خواهند در این سفر زندگی کنند.

• اربعین دارد مسئولیت بزرگی را به دوش ما می‌گذارد. بعد از اربعین کار ما تمام نیست، قصه این است که زندگی ما باید متفاوت بشود، هنوز خیلی فاصله هست. مریدان اربعینی امام‌زمان(عج) اینجا یک دوره آموزش می‌بینند و خودشان را برای ظهور آماده می‌کنند. وقتی امام‌زمان(عج) آمد مردم تمام خیابان‌ها را به جاده نجف-کربلا تبدیل می‌کنند.