امام باقر(ع): کسى که میخواهد بداند آیا اهل بهشت هست یا نه، پس دوستى ما را بر دلش عرضه کند، اگر پذیرفت، مؤمن است. و کسى که دوستدار ماست، باید مشتاق و شیفته زیارت حسین(ع) باشد، پس هرکس اهل زیارت حسین(ع) باشد، او را محبّ خود میدانیم و از اهل بهشت خواهد بود، و کسى که اهل زیارت حسین(ع) نباشد،ایمانش کاستی و کمی دارد.
امام صادق(ع): کسی که با معرفت به زیارت امام حسین(ع) برود خداوند برایش پاداش آزاد کردن هزار بنده را می‌نویسد و مانند کسى است که هزار مجاهد را با اسبِ زین کرده و لگام زده تجهیز کند و به جنگ در راه خدا، روانه بدارد.
امام صادق(ع): بر ثروتمند لازم است که سالی دو بار به زیارت حسین(ع) برود و بر فقیر سالی یک بار.
وقتی زائر به زیارت حسین(ع) پرداخت، هنگام بازگشت، هیچ گناهی بر او باقی نمی‌مانَد، و او به مقامی می‌رسد که کسی که در راه خدا به خون خود آغشته شده، به آن مقام نمی‌رسد.
امام صادق(ع): احدى نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می‌کند از زوّار امام حسین(ع) بوده باشد، زیرا می‌بیند که خدا با زائران امام حسین(ع) چه برخورد کریمانه‌ای می‌کند.
قالَ الرضا (ع): مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) بِشَطِّ الْفُرَاتِ کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ.
امام صادق(ع)در مورد زیارت مزار امام حسین(ع): هر که او را زیارت کند، خداوند نیازهایش را برآورد و آنچه از امور دنیا که برایش اهمیت داشته را کفایت فرماید و همچنین زیارت امام حسین(ع) رزق بنده را زیاد می‌کند، و آن چه برای زیارت هزینه کند، برمی‌گردد.
خداوند به زنان مهربان‌تر از مردان است؛ و هیچ مردى، زنى از محارم خود را خوشحال نمی‌کند، مگر آن که خداوند متعال او را در قیامت شاد می‌کند.
رسول خدا(ص): هرکس سیلابی یا شعلۀ آتشی را از عده‌ای از مسلمانان بازدارد، بهشت بر او واجب می‌شود.
