خیالپردازی مثبت فرصتی برای رهایی از محدودیتها و تلخکامیهاست؛ ولی خیالِ بدون فعالیت و بدون امید به قدرت و رحمت خدا، از چاله به چاه افتادن است.
تنها خیالپردازی لذتبخش که عین تفکر واقعبینانه است و میتواند به واقعیت تبدیل شود، خیالِ تقرب به خدا و اولیاء خدا و حضور در رضوان الهی است.
باید ارزش حیات را فهمید و عشق بیپایان انسان به حیات را بیدار کرد. درک ارزش حیات، آدم را از مردگی نجات میدهد و مشتاق رسیدن به حیاتِ برتر میکند.
زندگیها با خیالپردازیهای شیرین شروع و با واقعبینیهای تلخ بر خلاف خیالپردازیها به پایان میرسد. خوشبخت کسی است که خیالاتش به واقعیت تبدیل شود.
اگر میگفتیم «ای خدای مهربان»، دلها بیشتر به نماز جذب نمیشد؟