علیرضا پناهیان در منزل شهید بایرامی:
این جوانان مخلص، احترام نیروی انتظامی را بین مردم، بالا میبرند
ایجاد یادمان در مقتل شهدای مظلوم «خیابان پاسداران»
ایجاد یادمان در مقتل شهدای مظلوم «خیابان پاسداران»
کافی است کمی به عظمت جهان هستی و ظرائف عجیب خلقت نگاه کنیم و عمیقاً دربارۀ علت خلقت عالم بیندیشیم، آنوقت از اهداف کوچک خود شرمنده میشویم.
زنده بودن کافی نیست؛ باید ابتدا زندهتر بشویم تا لذت عمیق زندگی را بچشیم. اگر به معنای واقعی، حیات پیدا کنیم، سطح و نوع لذتهایمان متفاوت خواهد شد.
سفر انسان را از پوسیدن نجات میدهد و باعث جاری شدن آب تازه در برکۀ وجود آدمی است. بهترین سفر نتیجهاش رسیدن به بیشترین تغییرها و طراوتهاست.
بدی حسادت این است که میتواند بیش از دیگر رذائل اخلاقی در وجود انسان پنهان بشود. حتی خود را در رفتارهای خوب مثل دلسوزیهای نابجا یا غیر مخلصانه نشان میدهد. کسی اهل محاسبه نباشد هیچگاه از حسادت پنهان خود آگاه نمیشود. باید همیشه برتریهای دیگران را بپذیریم تا مطمئن بشویم حسادت نداریم.
برای اینکه کارها در دست مردم قرار بگیرد، باید «جمعی کار کنیم» و بهترین جا برای اینکار، مسجد یا هیئت است/ مگر برای راهاندازی هیئت در ایام محرم، منتظر دولت میمانید؟! خُب کل زندگیتان را باید همینطوری اداره کنید!/ هیئتهای کشور، «اتحادیۀ معیشتیِ هیئتهای مذهبی» را تشکیل دهند!/ شما هیئتیها میتوانید یک شبکۀ توزیعِ بسیار قوی داشته باشید! با هم ارتباط برقرار کنید و در امور معیشتی، همکاری کنید
مردمسالاری فقط مشارکت در انتخابات نیست، مردم باید در اقتصاد و معیشت هم مشارکت کنند/ همۀ امور مردم، حتیالمقدور باید بهدست «خودِ مردم» اداره بشود و نقش اندکی برای دولت باقی بماند/ وقتی مردم مسئولیت خود در ادارۀ جامعه را بر عهده نگیرند، یک دولتِ بزرگ و مشکلدار ایجاد میشود/ دولتی که زیادی قدرت و ثروت داشته باشد، دعواهای زیادی هم برای تصاحبش پیش میآید!/ «کارمندگرایی» در جامعۀ ما یک گرایش عمومی شده؛ انگار در آموزش و پرورش، تربیت افراد برای تبدیلشدنِ به یک «کارمند خوب، برای یک دولت بزرگ» صورت میگیرد نه برای تبدیلشدن به یک «کارآفرین»!
نمیتوانم زبان و چشمم را کنترل کنم! + راه سادۀ درمان