ویتامین روح انسانذکر نباشد انسان ضعیف می‌شود و با کمترین باد سردی سرما می‌خورد و با کوچک‌ترین ناراحتی صدمه می‌بیند. ذکر، ویتامین و پروتئین روح ماست و موجب تقویت اعصاب و عضلات اندیشۀ انسان می‌شود. اگر یک‌صدم اقداماتی که برای حلّ یک مشکل داریم به...
عقل و عشقانسان اگر عاشق نباشد زود پیر می‌شود و صفای جوانی را از دست می‌دهد و اگر عاقل نباشد دیر بزرگ می‌شود و در جهالت کودکی باقی می‌ماند. عشق نابجا عقل را می‌گیرد و عقل نابجا عشق را نابود می‌کند. عقل نابجا این است که دائماً در اندیشۀ دنیا باشد و...
دعا یعنی ...دعا یعنی تکرار حرفهای خوب و بیان آرزوهای بلند در محضر خدا. حیف است در خانۀ خدای با عظمت حرفهای کوچک بزنیم. دعاهای بزرگ، ما را همنشین خدا می‌کند.
سطح نگاههرچه بر سنّ آدم افزوده می‌شود، سطح نگاهش بالاتر می‌رود؛ زمان را کوتاه‌تر می‌بیند و زمین را کوچک‌تر می‌یابد. اگر ارتفاع سطح نگاهش به بالاترین حد خود برسد، قیامت را هم می‌بیند. گویی وقتی سطح نگاه انسان بالا می‌رود، خود او را نیز به پرواز درمی‌آورد و...
اگر مهربانی خدا نبوداگر مهربانی و عفو خدا که به هر بهانه‌ای بر سر و روی ما می‌بارد نبود، آن‌وقت می‌فهمیدیم یک گناه کافی است تا انسان به مرز نابودی برسد و دومینوی سقوط آغاز شود.
ابهّت زمانزمان یکی از مظاهر قدرت الهی است. عبور بی‌رحمانه و منظم زمان، نشان می‌دهد عالم چگونه تابع فرامین قاطع الهی است. اگر ابهت و انعطاف‌پذیر بودن زمان را درک کنیم، خواهیم فهمید در چه جهان با حساب و کتابی زندگی می‌کنیم و در نتیجه با حساب و...
پای حرف هر کسی ننشین!آدمهای شکست‌خورده و غمگین غالباً ناله می‌زنند. شکوه دارند و درد دل می‌کنند! پای حرف‌هایشان ننشین که نگاه تو را هم به عالم سیاه می‌کنند؛ هرچند با صدایی خوش و نغمۀ زیبا ترانه‌سرایی کنند. تنها صدای شاد آدمهای خوش‌بین را بشنو که به‌جای ...
علامت بلوغ انسانمهمترین علامت بلوغ اکتسابی انسان، درک زمان است. اینکه آدم بتواند عبور زمان و سرعت آن را بفهمد، قیمت آن را درک کند و بداند این زمان به پایان خواهد رسید. برای رسیدن به این بلوغ باید به زمان احترام گذاشت...
پیش‌نیازهای زندگی در آخرتما در عالم آخرت واقعاً زندگی خواهیم کرد. نمی‌دانم آنجا زندگی چگونه خواهد بود که لازم است قبل از حضور در آن عالم در این دنیا این‌همه دشواری‌ها را تحمل کنیم تا آماده شویم. هرچه هست زندگی در آن عالم نیاز به...
یکی از راه‌های خودشناسی، خلوت است. انسان خود را در شلوغی‌ها و مشغولیت‌های فراوان گم می‌کند. تلقی دیگران از او بر او غالب می‌شود و خودِ واقعی خود را نمی‌شناسد. آدم گاهی باید در تنهایی‌ها خود را ببیند و دربارۀ خود بیندیشد و با خدا ...
