اگر خدا کسی را دوست داشته باشد ..وقتی خدا کسی را دوست داشته باشد او را نسبت به امتحان بودنِ حوادث زندگی‌اش به خوبی آگاه می‌کند و اگر کسی را بیشتر دوست داشته باشد، پاسخ مناسب در امتحاناتش را نیز به او الهام می‌کند.
آن‌چه از غفلت بدتر استبدتر از غفلت، ذکر غیر خداست؛ خصوصاً وقتی انسان در ذکر غیر خدا غرق می‌شود. اگر به ذکر خدا نپردازیم به خدا نزدیک نمی‌شویم ولی وقتی به ذکر غیر خدا مشغولیم، از خدا دور می‌شویم. با ذکر خدا به لذت لقاءالله می‌رسیم ولی با ذکر غیر خدا از لقاءالله ...
«تمرکز پیدا کردن» دشوار است؛ اما غفلت (پرت‌کردنِ حواس) آسان است...
به نظر می‌رسد سرعت زمان ثابت نیست و به میزان غفلت ما بستگی دارد. کسی که ذاکر خدا و انسان باتوجهی است، زمان برای او کُند حرکت می‌کند و بابرکت می‌شود؛ کسی که از خدا غافل است زمان برای او با سرعت بیشتر عبور می‌کند، وقت‌هایش هرز می‌رود و فرصت استفاده از همان مقدار اندک را هم پیدا نمی‌کند
مشکل دیندار نبودن خیلی‌ها در یقین نداشتن نیست؛ در غفلت و بی‌اعتناییِ بی‌دلیل است/ کسی نمی‌تواند بگوید طرز تفکر من، تحت تأثیر علایق و گرایش‌هایم نیست/ آخوندی که تنبل باشد، دین را راحت‌طلبانه تفسیر می‌کند؛ آن‌وقت آیات صلح در نظرش، بالاتر از آیات جهاد قرار می‌گیرد!
