مهربانی باید مثل باران باشد، نه آبیاری قطره‌ای، خدای مهربان معمولاً بر سر راه انسان، کسانی را قرار می‌دهد که شایستگی مهربانی ندارند و قدرشناسی نمی‌کنند. این امتحان مهربانی است و دلیل صداقت شخص مهربان. مهربانی کردن و وفاداری ندیدن و همچنان مهربان بودن اوج مهربانی است.
ما آنقدر که به رحمت خدا نیازمندیم به آن اعتقاد نداریم؛ و آنقدر که تمنا داریم خدا با ما مهربان باشد؛ خدا را مهربان نمی‌دانیم. شاید به همین دلیل کمتر به دعا و مناجات می‌پردازیم. چون درخواست مهربانی از کسی که مهربان نیست انسان را خسته می‌کند. گناه و شیطان باعث یأس ما از رحمت خدا هستند.
علی(ع) کجاها سخت‌گیر و کجاها مهربان بود؟/ علی(ع) در عرصۀ سیاست و مقابل سیاسیون خائن سخت‌گیر، اما در عرصۀ زندگی فردی مهربان بود/ بالاترین عذاب در قرآن مربوط به کسانی است که بخشی از دین را «پنهان» می‌کنند/ بزرگترین «کتمانی» که در طول تاریخ صورت گرفته مربوط به بخش‌های «سیاسی» دین است؛ ما نباید سخت‌گیری‌های امیرالمؤمنین(ع) را کتمان کنیم!
اگر پدر و مادر با ما خوب رفتار نکنند قابل تحمل‌تر است و بالاخره دوران سختی آن به پایان خواهد رسید. ولی اگر فرزندان با ما خوب رفتار نکنند تلخی آن برای همیشه باقی خواهد ماند. اگر می‌خواهیم فرزندانمان با ما خوب برخورد کنند، به پدر و مادر مهربان باشیم اگرچه آنها با ما نامهربانی کنند.
