خدایى که انسانها را به صورتِ غیرمحسوس کنترل مىکند و اجازهى بسیارى از خلافکارىها و جنایتها را به افراد نمىدهد، همان خدا مىتواند به صورت غیرمحسوس انسان را به سوى خوبىها ببرد و اجازه فاصله گرفتن از خودش را به آنها ندهد؛ خدا اگر کسى را دوست داشته باشد، او را به سوى خود مىکشاند.
خودش میفرماید: «یرزقه من حیث لایحتسب» روزی بندگان خوب خودم را از طریقی که فکرش را نمیکند میرسانم...
اگر باور کنیم آنچه برای ما رخ میدهد یک امتحان گذراست نه چیزی فراتر از آن، مانند ماشینی که با آن امتحان رانندگی میدهیم یا لباسی که بازیگر در آن نقش بازی میکند، دیگر با کم و بیش زندگی راحتتر برخورد خواهیم کرد. بازیگران وقتی نقشی را میپذیرند، تنها در اندیشۀ ایفای درست نقش خود هستند.
امان از وقتی که آدمی برای رفتار خودخواهانۀ خود توجیه حقطلبانه پیدا کند، آنگاه حقطلبانه از منفعتطلبی خود دفاع خواهد کرد. امان از وقتی که یک حقطلب صادق در کاری حقطلبانه به ظاهر منفعت شخصی هم داشته باشد و نتواند نیت صادقانۀ خود را ثابت کند، آنگاه دچار مظلومیت شدید خواهد شد.
امام رضا(ع) در بین همۀ ائمۀ هدی، صریحترین پیامهای ولایی را به مردم منتقل کردند و دعوت به امر ولایت را در زمان خلیفۀ مقتدر عباسی؛ هارون الرشید هم انجام میدادند. شجاعت و صراحت امام رضا(ع) در دعوت به امر ولایت و امامت فوقالعاده بود.