یک خانم و آقای دانشجو (یک زوج جوان) که هر دو در مقطع کارشناسی ارشد درس می‌خواندند، در دانشگاه تهران پیش بنده آمدند و گفتند: ما بعد از چند سال که از ازدواج‌مان می‌گذرد، می‌خواهیم بچه‌دار شویم اما نمی‌دانیم واقعاً آمادگی تربیت فرزند را داریم و آیا می‌توانیم مسئولیت تربیت فرزند را به عهده بگیریم یا نه؟!
اگر پدر و مادر با ما خوب رفتار نکنند قابل تحمل‌تر است و بالاخره دوران سختی آن به پایان خواهد رسید. ولی اگر فرزندان با ما خوب رفتار نکنند تلخی آن برای همیشه باقی خواهد ماند. اگر می‌خوا هیم فرزندانمان با ما خوب برخورد کنند، به پدر و مادر مهربان باشیم اگرچه آنها با ما نامهربانی کنند.
چطور دو ماه عزاداری می‌کنیم، سه روز نمی‌توانیم جشن بگیریم؟/ پیشنهادی که به احتمال زیاد عملی نخواهید کرد!
اگر مهربانی و عفو خدا که به هر بهانه‌ای بر سر و روی ما می‌بارد نبود، آن‌وقت می‌فهمیدیم یک گناه کافی است تا انسان به مرز نابودی برسد و دومینوی سقوط آغاز شود.
زندگی گران‌بهای امیرالمؤمنین(ع) که دردانۀ خلقت بود، خرج چه مسالۀ مهمی شد؟ خرج نشان دادن بدی‌های پنهان در عده‌ای از مؤمنین. بدترین‌شان خوارج بود که خیلی مذهبی، انقلابی و عدالت‌خواه بودند و مشکل اصلی آنها کج‌فهمی بود. از یک آیۀ قرآن برداشت کردند که باید علی(ع) و معاویه را بکشیم.
دلیل اصلی اصرار و گریۀ شدید ما برای استغفار، برخی رفتارهای نادرست نیست. علت اصلی که باید بخاطرش خیلی استغفار کنیم، نگرانی از وجود بدی‌های پنهان در خودمان است. بدی‌هایی که خودمان هم خبر نداریم. اطمینان به خود، چشمۀ اشک و استغفار را خشک می‌کند.
دعا را وابسته به حال نکنید. قبل از قرائت دعای عرفه، یکبار دعای عرفه را مطالعه کنید. دعا یک گفتگوی منطقی است. بعد از سر عقلانیت هم می‌شود اشک ریخت
چقدر لذت‌بخش است از زبان اباعبدالله الحسین(ع) با خدا مناجات کنیم. من همیشه در دعای عرفه گفته‌ام: خدایا! من نیامده‌ام دعا بخوانم، آمده‌ام دعا خواندن امام حسین(ع) را تماشا کنم و با اشک ریختنش، اشک بریزم. با ناله‌های او همنوا بشوم. لابد هر عنایتی به حسینت بکنی، به ما هم خواهی داشت. ان‌شاءالله یک روز در همین دعای عرفه، آنقدر خدا گناهانمان را ببخشد و بدی‌هایمان را جبران کند؛ که برای لحظه‌ای هم که شده صدای حسین فاطمه(س) را بشنویم، وقتی که دارد با خدا مناجات می‌کند...
گاهی عبادت ما سنگِ راه بندگی‌مان می‌شود/ قیام امام حسین(ع) در یوم‌الترویه، علیه عبادت بی‌محتوا بود؛ عبادتی که در آن جهاد، ولایت و نجات بشریت نیست/ برای اینکه دچار آفت عبادت و تحجرهای دینی نشویم باید به یوم‌الترویه بپردازیم/ بعضی‌ها یک برنامه عبادی و معنوی را می‌گیرند و به صورتی لجبازانه آن‌را ادامه می‌دهند؛ تا آنجا که در مقابل سایر فرمان‌های خدا می‌ایستند!
