انسان بیش از راحتی به انرژی احتیاج دارد و بیش از رنج باید از افسردگی فرار کند. اگر رنج همراه با انرژی باشد و به انسان نیرو ببخشد، خیلی بهتر از راحتی است که موجب سستی و افسردگی انسان باشد. همانطور که انسان بیش از لذت به شادی نیازمند است. و لذتی که به اندوه منجر شود بی‌ارزش است.
خدایا! ما در کوچه‌های بن‌بست زندگی اسیریم، قبل از آنکه به انتهای بن‌بست ها برسیم ما را از مسیرهای بی‌فرجام بازگردان. خدایا! ما ثروت‌ها و دارایی‌هایمان را برای به دست آوردن فقر و فلاکت می‌فروشیم، قبل از اینکه غارتگران، هستی ما را ببرند تو خودت دارایی ما را بخر که بهترین خریدار ما تویی.
ماجرای جالب دزدی که از امیرالمومنین(ع) دزدی کرد!/ برو ببین می‌تونی دل بعضی از زلزله‌زده‌ها را شاد کنی؟
ترسیدن از نافرمانی خدا، انسان را نسبت به دیگر خطرات زندگی شجاع می‌کند. و نگرانی از دوری از خدا، به زندگی پرتلاطم انسان آرامش می‌دهد.
اینکه اگر کسی خدا را فراموش کند، خود را نیز فراموش خواهد کرد؛ بدترین بلایی است که می‌تواند بر سر انسان بیاید. خودفراموشی وضعیتی است که هیچ انسان خودخواهی حاضر نیست بپذیرد. اگر خودت را فراموش کنی هیچگاه نمی‌توانی برای حفظ منافعت قدمی برداری و دائماً به ضرر خودت اقدام خواهی کرد.
تخصص بدون تعهد مانند ماشین بدون فرمان است که ممکن است به هر دره‌ای پرتاب شود؛ و علم بدون عمل مانند ماشین بدون چرخ است که هیچ کسی را به جایی نمی‌رساند؛ و عقل بدون عشق مانند ماشینی است با بهترین توانایی‌ها ولی بدون بنزین که تا ابد متوقف می‌ماند و جز در سر پایینی‌ها حرکت نمی‌کند.
