حدیث | فضیلت زیارت با خوف و ترس
برداشته شدن ترس قیامت به خاطر ترس در راه زیارت حسین(ع)
متن روایت:
عَنْ زُرَارَةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ ع: مَا تَقُولُ فِیمَنْ زَارَ أَبَاکَ عَلَى خَوْفٍ؟ قَالَ: یُؤْمِنُهُ اللَّهُ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَرِ وَ تَلَقَّاهُ الْمَلَائِکَةُ بِالْبِشَارَةِ وَ یُقَالُ لَهُ: لَا تَخَفْ وَ لَا تَحْزَنْ، هَذَا یَوْمُکَ الَّذِی فِیهِ فَوْزُک
ترجمه:
زراره می‌گوید: از امام باقر(ع) از فضیلت کسى که امام حسین(ع) را با خوف و هراس زیارت کند سوال کردم؟ حضرت فرمودند: در روزى قیامت که روز ترس و هول بزرگ است خداوند او را امان دهد و فرشتگان به وى بشارت داده و به او مىگویند: نترس و محزون نباش، امروز روز رستگارى توست.
منبع:
کامل الزیارات، ص125
هم صحبتی امام حسین(ع) در عرش پاداش زائری که با ترس او را زیارت کرده است
متن روایت:
عَنِ ابْنِ بُکَیْر عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ: إِنِّی أَنْزِلُ الْأَرَّجَانَ وَ قَلْبِی یُنَازِعُنِی إِلَى قَبْرِ أَبِیکَ فَإِذَا خَرَجْتُ فَقَلْبِی وَجِلٌ مُشْفِقٌ حَتَّى أَرْجِعَ خَوْفاً مِنَ السُّلْطَانِ وَ السُّعَاةِ وَ أَصْحَابِ الْمَسَالِحِ فَقَالَ یَا ابْنَ بُکَیْرٍ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ یَرَاکَ اللَّهُ فِینَا خَائِفاً أَ مَا تَعْلَمُ أَنَّهُ مَنْ خَافَ لِخَوْفِنَا أَظَلَّهُ اللَّهُ فِی ظِلِّ عَرْشِهِ وَ کَانَ مُحَدِّثُهُ الْحُسَیْنَ ع تَحْتَ الْعَرْشِ وَ آمَنَهُ اللَّهُ مِنْ أَفْزَاعِ یَوْمِ الْقِیَامَةِ یَفْزَعُ النَّاسُ وَ لَا یَفْزَعُ فَإِنْ فَزِعَ وَقَّرَتْهُ [قَوَّتْهُ] الْمَلَائِکَةُ وَ سَکَّنَتْ قَلْبَهُ بِالْبِشَارَةِ.
ترجمه:
ابن بکیر می‌گوید: به امام صادق(ع) گفتم: من به شهر ارّجان وارد شده و در آنجا نازل شدم ولى قلب و دلم آرزوى زیارت قبر مطهّر پدر بزرگوارتان را داشت لذا از شهر به قصد زیارت آن جناب خارج شدم امّا دلم ترسان و لرزان بود و از خوف و ترس سلطان و ساعیان و عمّال وى و مرزبانان تا زمان مراجعت در وحشت و دهشت بودم. حضرت فرمودند: اى پسر بکیر آیا دوست ندارى که خداوند تو را از کسانى که در راه ما ترسان و خائف مىباشند محسوب فرماید؟ آیا مىدانى کسى که به خاطر خوف ما خائف باشد حقتعالى او را در سایه عرش مکان دهد و هم صحبتش حضرت امام حسین ع در زیر عرش مىباشد و حق تعالى او را از فزعهاى روز قیامت در امان مىدارد، مردم به فزع و جزع آمده ولى او فزع نمىکند، پس اگر فزع کند فرشتگان آرامش کرده و بواسطه بشارت دادن قلبش را ساکت و ساکن مىنمایند.
منبع:
کامل الزیارات، ص126
عاقبت کسی که به خاطر ترس زیارت امام حسین را ترک کند
متن روایت:
قال الصادق ع: یَا مُعَاوِیَةُ لَا تَدَعْ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع لِخَوْفٍ فَإِنَّ مَنْ تَرَکَهُ رَأَى مِنَ الْحَسْرَةِ مَا یَتَمَنَّى أَنَّ قَبْرَهُ کَانَ عِنْدَهُ، أَ مَا تُحِبُّ أَنْ یَرَى اللَّهُ شَخْصَکَ وَ سَوَادَکَ فِیمَنْ یَدْعُو لَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ عَلِیٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْأَئِمَّةُع؟ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ مِمَّنْ یَنْقَلِبُ بِالْمَغْفِرَةِ لِمَا مَضَى وَ یُغْفَرُ لَهُ ذُنُوبُ سَبْعِینَ سَنَةً؟ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ مِمَّنْ یَخْرُجُ مِنَ الدُّنْیَا وَ لَیْسَ عَلَیْهِ ذَنْبٌ یُتْبَعُ بِهِ؟ أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَکُونَ غَداً مِمَّنْ یُصَافِحُهُ رَسُولُ اللَّهِ ص.
ترجمه:
امام صادق(ع): اى معاویه، بخاطر ترس زیارت حسین(ع) را ترک مکن زیرا کسى که زیارت آن حضرت را ترک کند آن چنان حسرت بخورد که آرزو می‌کند ای کاش قبر آن حضرت نزد او بود (و می‌توانست مدام به زیارت امام حسین(ع) برود)، آیا دوست ندارى که خداوند متعال تو را در زمره کسانى محسوب کند که رسولش(ص) و على و فاطمه و ائمه علیهم السّلام برایش دعا مىکنند؟ آیا دوست ندارى از کسانى باشى که گناهان گذشته و آینده‌اش تا هفتاد سال آمرزیده شود؟ آیا دوست دارى از کسانى باشى که از دنیا خارج مىشوند در حالى که گناهى قابل مواخذه ندارند؟ آیا دوست دارى فرداى قیامت از کسانى باشى که رسول خدا(ص) با او مصافحه مىکند؟
منبع:
کامل الزیارات، ص126
ثواب زیارت امام حسین ع به مقدار خوف در راه زیارت
متن روایت:
عن محمد بن مسلم قال: قَالَ لِی أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ ع: هَلْ تَأْتِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع؟ قُلْتُ: نَعَمْ عَلَى خَوْفٍ وَ وَجَلٍ، فَقَالَ: مَا کَانَ مِنْ هَذَا أَشَدَّ فَالثَّوَابُ فِیهِ عَلَى قَدْرِ الْخَوْفِ، وَ مَنْ خَافَ فِی إِتْیَانِهِ آمَنَ اللَّهُ رَوْعَتَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِینَ وَ انْصَرَفَ بِالْمَغْفِرَةِ وَ سَلَّمَتْ عَلَیْهِ الْمَلَائِکَةُ وَ زَارَهُ النَّبِیُّ ص وَ دَعَا لَهُ. وَ انْقَلَبَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُ سُوءٌ وَ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّهِ ثُمَّ ذَکَرَ الْحَدِیثَ.
ترجمه:
محمد ابن مسلم می‌گوید: امام باقر(ع) به من فرمودند: آیا به زیارت قبر حسین(ع) مىروى؟ عرض کردم: بلى ولى با ترس و هراس. فرمودند: هر قدر خوف و ترس بیشتر باشد ثواب زیارتت هم به همان مقدار بیشتر می‌شود و کسى که با ترس و وحشت به زیارت رود خدا او را در امان خود قرار می‌دهد در روزى که مردم در مقابل پروردگار عالمیان به پا مىخیزند و در حالی از زیارت برمی‌گردد که گناهانش آمرزیده و فرشتگان بر او سلام می دهند و نبى اکرم(ص) به زیارتش آمده و براى او دعاء مىفرمایند. و بواسطه نعمت الهى حالش دگرگون شده و فضلى که هیچ مکروه و بدى با آن همراه نیست شاملش شده و بدنبال آن رضوان خدا نصیبش مىگردد.
منبع:
کامل الزیارات، ص127
