نامه رهبر انقلاب نشان داد که زمان مخاطبۀ مستقیم با جوانان غرب فرا رسیده/ چرا الان زمان آن رسیده که می‌شود با جوانان غربی سخن گفت؟

سلام وعرض خسته نباشید خدمت تمام کسانی که همیشه همراه و یاور استاد پناهیان بوده و هستند.

چند روز پیش یعنی چهارشنبه وپنج شنبه ، 8 و 9 بهمن ماه 1393 اتفاق جالبی برای من و دوستانم رخ داد که فکر میکنم بدنیست برای شما بازگو کنم...

روز چهارشنبه یکی از دوستان خواهرم هنگام برگشتن به خانه به طور اتفاقی با 4دختر خارجی از کشور کره جنوبی روبرو میشه و چون سرگردان بودن اونها رو به خونه خودشون میبره. آنها به عنوان توریست به ایران آمده بودن و بعد از دیدن شهرهای تهران و تبریز حالا به قم اومده بودن و بعد از قم میخواستن به یزد و اصفهان برن.

از آنجایی که دوست خواهرم به علاقه من یعنی تعامل و آشنایی با فرهنگ سایر کشورها(خصوصا کره جنوبی) و در نهایت تبلیغ اسلام خبر داشت با ما تماس گرفت و ما راهی خونشون شدیم.

دیدار اولییه بسیار خوب و شیرین بود ،همانطور که انتظار داشتم بسیار خون گرم و صمیمی بودن. مسیحی بودن و معلوم بود خیلی به مسیح ایمان دارن. 

برای صحبت کردن مشکلی نداشتیم چون دو نفر مترجم خوب یعنی خواهرم و دوستش حضور داشتن.ازشون پرسیدیم شما چهار تا دختر جوان چطور جرات کردین باهم بدون خانواده به ایران سفر کنید؟؟؟!!!

گفتن ما از مسیح درخواست کردیم خودش به ما کمک کنه و ما رو پیش آدمای خوب ببره.

برای من خیلی جالب بود که این چنین به مسیح ایمان دارن و به او توکل میکنند درحالی که شاید گاهی ما چنین توکلی به اهل بیت علیه السلام که قطعا بالاتر از مسیح هستند نداشته باشیم !!!

گفتن ایرانو دوست داریم ، زیباست . گفتم من هم کره را دوست داریم. تعجب کردن !گفتن چرا دوست داری؟

از کجا میشناسی؟

گفتم از فیلمها و سریالهایی که تلوزیون ما پخش کرد آشنا شدم و کم کم از تشابه فرهنگی بین ایران و کره خوشم اومد، مثل احترام به والدین و...(براشون جالب بود)

قرار شد باهم کمی در شهر مقدس قم قدم بزنیم. دو نفرشون با ما اومدن و دونفر دیگه خانه ماندن .ابتدا به کلاس درس دوست خواهرم رفتیم و کمی آنجا ماندیم. یکیشون کنار من و یکی دیگه کنار خواهرم نشست. دیدم فرصت بسیار خوبیه تا رهبر عزیزمو معرفی کنم. عکسای آقاجون رو نشونش دادم. گفت کیه؟ گفتم مای لیدر، مای لاو. گفت یعنی خداست؟ گفتم نه خدا نیست. همون لحظه یاد نامه تاریخی حضرت آقا افتادم. درسته که نامه خطاب به جوانان اروپایی و آمریکای شمالی بود ولی هدایت شامل حال تمام انسانها میشه و  بعد از قران و کلام اهل بیت علیه السلام چه کلامی موثرتر و نافذتر از کلام نایب عام امام زمان؟؟؟

بلافاصله متن نامه که در گوشی همراه به چند زبان داشتم پیداکردم گفتم این نامه رو بخون. نامه رهبر ایران به جوانان...

با دقت شروع کرد به خواندن و تمام و کمال خواند.حس خیلی خوبی داشتم.حداقل به سهم کوچک خودم هدهد نامه رسان رهبرم بودم، کسی که اگر تمام زندگی ناچیزم را فدایش کنم ،درمقابل حق عظیمی که برگردنم دارد هیچ نیست...

بعد از کلاس پرسیدیم دوست دارید حرم حضرت معصومه سلام الله علیها بریم؟

گفتن بله. در بین راه براشون توضیح دادیم که برای ورود به حرم باید چادر سرکنید و فقط داخل حرم این شرایط هست. کنترل چادر براشون سخت بود. حق داشتن.

داخل صحن امام رضا چندتا عکس یادگاری گرفتیم و

مستقیم رفتیم تبلیغات بین الملل حرم هم زمان صوت زیبای قرآن و صدای دلنشین اذان فضای حرم مطهر را نورانی میکرد. براشون سوال شده بود این صدای چیه؟ خواهرم توضیح داد که صوت قران و اذان.

توی دفتر تبلیغات بین الملل کمی منتظر ماندیم بعد آقای عباسی آمدن. ایشون مسلط به زبان انگلیسی بودن و کارشون صحبت کردن با افراد خارجی و غیرمسلمان بود. شاید حدود دوساعت صحبت کردن. بحث جذاب و جالبی بود بچه ها از مسیح میگفتن و آقای عباسی از همه ی انبیاء الهی و پیامبر عزیز خودمان. از کتاب آسمانیمان قرآن ، از اهل بیت، از امام زمان ، از کربلا...

بحث و گفتگو که تمام شد رفتیم خیابان ارم و آبمیوه خوردیم و از آنجا به سمت خانه دوست خواهرم...

رسیدیم خانه و نماز خواندیم بعد هم نوبت شام رسید.

سفره که آماده شد شروع کردیم به خوردن ولی دوستان مسیحی ما با تعجب به ما نگاه کردن!

از نگاه اونا ما هم متوقف شدیم و پرسیدیم اتفاقی افتاده؟

گفتن: دعا!!

تازه یادمون اومد مسیحیا قبل از غذا خوردن دعا میکنن! عذر خواهی کردیم دستامونو گرفتیم و چشم بسته دعا کردیم!!!

از غذا خوششون آمده بود، گفتن: باشیسّا(به زبان کره ای یعنی خوشمزه اس)

چندتا عکس یادگاری هم سر سفره انداختیم.

بعد از غذا میوه خوردیم و صحبت کردیم وباز کمی بحث عقیدتی بیشتر درباره حضرت عیسی و پیامبر اکرم

دیگه دیروقت شده بود و ما باید به خانه خودمان میرفتیم. با پدرم تماس گرفتیم و با دوستان کره ای خداحافظی کردیم و رفتیم خانه خودمان. 

قرار شد فردا یعنی روز پنج شنبه بچه ها مهمان خانه ما باشند.

صبح پنج شنبه بااجازه پدر ماشین را برداشتیم و رفتیم پاتوق اصلی. هرچه بیرون منتظر ماندیم تا بچه ها همراه دوست خواهرم بیرون بیان و بریم ...نیامدن!!

ناچارا ما رفتیم داخل و دیدیم وااای چه خبره!!

دوست خواهرم که استاد زبان انگلیسی است و کاملا به زبان مسلط هست حسابی گرم بحث عقیدتی با دوستان مسیحی!!!

برنامه ما این نبود و چون ما بیرون بودیم نمیدانم چطوری وارد بحث شده بودن!!!

اما هرچه بود عالی بود. من و خواهرم از خدا خواسته، با اشتیاق تمام رفتیم کنارشان نشستیم و سراپاگوش شدیم.

این بار خیلی متفاوت تر از قبل بود. خیلی جدی بحث میکردن، کاملا استدلالی! خیلی زبان انگلیسی نمیدانستم اما دست و پا شکسته متوجه میشدم. 

مثلا اونا عقیده داشتن وقتی گناه میکنیم دیگه نمیتونیم پاکش کنیم. گفتن آب و نمک که قاطی بشه دیگه یکی میشه و جدا نمیشه پس گناه که کردیم بازگشت نداره.

دوست آبجیم گفت: آب و نمک رو اگه حرارت بدیم آب از نمک جدا میشه پس وقتی گناه کردیم جهنم حکم همون حرارت رو داره که گناه رو از ما جدا میکنه البته اگر قبلش توبه نکرده باشیم!

با اینکه دوست خواهرم تخصصی در علوم اسلامی نداشت و رشته اش کاملا متفاوت بود اما خیلی خوب و مسلط استدلال میکرد.

در انتهای این گفتگوی دوساعته باتمام جذابیتی که برای دوطرف داشت، اما هر دوطرف برسر حرفای خودشون ماندن و هیچ کدام کوتاه نیامدن!! 

یکی از بچه ها گفت: قول بدید انجیل بخونید.

قول دادیم.

گفتیم :قول بدید قرآن بخونید

قول دادن.

گفتیم ما به شما یک قران هدیه میدیم.

خیلی خوشحال شدن و تشکر کردن.

موقع اذان بود. نماز خواندیم وبرای تهیه قران و خوردن نهار به اتفاق هر چهار دوستمان رفتیم بیرون.

ابتدا خیابان صفاییه، کتاب فروشی انصاری...

صاحب مغازه نبود، تماس گرفتیم و منتظر شدیم بیاد. روی شیشه مغازه عکس علامه طباطبایی رحمه الله علیه بود. دوست خواهرم سریع شروع کرد به توضیح دادن...این که ایشون کاملترین تفسیر را نوشتن...

صاحب مغزه که آمد رفتیم داخل.

کتاب فروشی پر بود از کتابهای مذهبی و عقیدتی به زبان بیگانه. برای خود من بسیار جالب بود.

دوستان ما بی مقدمه رفتن سراغ کتابها و شروع کردن به خواندن.

میدونستم بهترین ترجمه قرآن ترجمه آربری هست. پرسیدیم دارید؟

شکر خدا داشتن.اما خیلی بزرگ بود، اندازه قرآنهای معمولی خودمان. طبیعتا سنگین وحملش مشکل!

بچه ها گفتن کوچیکتر ندارید؟ نداشت! البته با ترجمه متفاوت داشت که نمیخواستیم.گفتیم ترجمه عالیش به سنگینیش می ارزه.

خیلی سریع رفتم تا هدیه قرآن را پرداخت کنم، میخواستم حتما خودم پرداخت کنم. هرچند دوست خواهرم تلاش کرد از من جلو بزنه اما نتوانست.

بچه ها از کتاب مسیح از دید اسلام خوششون اومده بود. پرسیدیم میخواید. گفتن بله. این بار دوست خواهرم از من سبقت گرفت و پولشو پرداخت کرد.

گفتیم این دو کتاب هدیه به شما،خیلی خوشحال شدن و تشکر کردن.