۹۴/۰۵/۰۸

متن:

«أَنْتَ أَوْسَعُ فَضْلا وَ أَعْظَمُ حِلْما مِنْ أَنْ تُقَایِسَنِی بِعَمَلِی أَوْ أَنْ تَسْتَزِلَّنِی بِخَطِیئَتِی». تو بزرگ‌تر از این هستی که بخواهی فقط به گناهان من نگاه بکنی. «العفو العفو العفو، سیّدی سیّدی سیّدی!»

 من هنوز نمی‌فهمم آیا نسبت خودم را با تو فهمیده‌ام یا نه. من هنوز نمی‌فهمم آیا فهمیده‌ام تو آقا و ارباب من هستی من عبد تو هستم، من کوچک تو هستم، من وابستۀ به تو هستم. اما خدایا من معرفت ندارم به نسبت خودم با تو، اما تو نسبت خودت را به من می‌دانی آقای من! تو که می‌دانی من غیر تو کسی را ندارم.

«اللَّهمَّ اشغَلنا بذکرکَ و أعِنّا...»