بخش ششم سفرنامۀ اربعین 94 حجت‌الاسلام پناهیان
شاید در آینده این رسم بیشتر جا بیفتد..
وادی‌السلام، در کنار مزار شهدای مدافع حرم:
اگر می‌خواهیم عظمت مقام سیدالشهداء(ع) را درک کنیم، بهترین راه، معرفت پیدا کردن به «شهدا» است. اگر بتوانیم قیمت و قداست شهیدان را بفهمیم، راحت‌تر به سیدالشهدا(ع) معرفت پیدا خواهیم کرد.
نباید به شهیدان بی اعتنا باشیم، آن‌گاه قدر اباعبدالله الحسین(ع) را نیز نخواهیم دانست.
امام حسین(ع)، آقا و سید شهیدان است، نمی‌شود با مفهوم شهید و شهادت آشنا نباشیم و به امام حسین(ع) ارادت بورزیم. خصوصاً این شهدا که در راه دفاع از حرم سیدالشهدا(ع) به شهادت رسیده‌اند.
شما اگر بدانید شهدا چه قدرتی دارند و بلکه چه ابرقدرت‌هایی هستند - چون خدا فرموده زنده هستند و نزد پروردگارشان روزی دریافت می‌کنند و این اشاره به عظمتِ شأن آنها دارد - آن‌گاه متوجه قدرت فوق‌العاده سیدالشهدا(ع) خواهید شد و ارادتتان به حضرت بیشتر می‌شود.
شاید در آینده این رسم بیشتر جا بیفتد که زائران حرم سیدالشهداء(ع) در ابتدای پیاده‌روی بیایند و در مزار شهدا رخصت بطلبند و از آنان به‌خاطر گشودن این راه و ایجاد امنیت برای زیارت تشکر کنند و سپس پیاده‌روی خود را آغاز کنند.
من یقین دارم اگر شهدا ما را نزد امام حسین(ع) شفاعت کنند، حضرت ما را بیشتر تحویل خواهند گرفت.
«آرزوی شهادت» در کنار مزار شهدا یک رسم معنوی و تأثیر پذیریِ طبیعی، برای آدم‌های باصفاست.
