رازهای عاشورا/ قسمت 5: تماشای حسین زیباترین شکوفایی فطرت

تولید: بیان معنوی
مدت زمان: 06:18 دقیقه
منبع: رازهای عاشورا

06:18 دقیقه | دریافت با کیفیت(پایین(7 مگابایت) | متوسط(33 مگابایت) | بالا(66 مگابایت))
دریافت صوت کلیپ(4 مگابایت)

متن:

کدام خوب در میان همۀ خوبان عالم هست ببینی‌اش یک دفعه‌ای فطرتت خیلی شکوفا می‌شود می‌گویی دلم می‌خواهد؟ شهید! شهید این خاصیت را دارد. اصلاً سیدالشهدا را که حرفش را نزن. اگر کسی سیدالشهدا را ببیند که تمام است کارش. وایستاده بود دور حسین هی برای حسین تیر می‌‌خورد کیف می‌کرد. تیرها می‌خواست بیاید به سمت اباعبدالله الحسین خودش را سپر می‌کرد، تیرها را می‌زد. پرپر می‌زد دور حسین! آقا سخنرانی می کرد، این سپرش بود. اینقدر تیر خورد، اینقدر تیر خورد تا رو زمین افتاد. گفت آقا! السلام علیک یا اباعبدالله. نفسش فهمید دیگر بالا نمی‌آید، رو زمین افتاد.

بعد امام حسین آمد سرش را رو زانو قرار داد. گفت آقا دیدی هر جایی جلویت بودم تیر به تو نخورد. خوشت آمد؟ هنوز آقا را دارد می‌بیند. یک لبخند بزن حسین! همه‌اش برای تو بود. دلم را خوش کن. حسین هم خب می‌داند، عاشق‌پرور است. دلخوشی می‌خواهی عزیزم. فرمود: «أنتَ أمامی فِی‌الجَنَّة» تو بهشت هم جلوی من راه می‌روی، خیالت راحت باشد عزیزم.

«ألَم تَرَ؟» آیا ندیدند؟ آیا ندیدند همه برای حسین می‌میرند؟ بچه محرم است آمدید تماشا. ببینم شب عاشورا دلت می‌خواهد؟! بعضی‌ها فکر می‌کنند رفتند تو مجلس امام حسین حالا کیف کردند، حال کردند، نکردند، آدم شدند نشدند فرقی نمی‌کند. فرقی نمی‌کند؟! می‌دانی اینجا آخر خط است؟ آدم می‌شوی یا نه؟ به دلت بگو. بگو ماه رمضان آدم نشدی الآن محرم است! اینجا حسین است! حسین را دیدی دلت نخواسته؟

این خدایی که تو را می‌برد تماشا سجدۀ ذرّات عالم را ببینی، آخرین لحظۀ تماشایش کجاست؟ سجدۀ حسین تو گودی قتلگاه است! آخرش اینجاست. حسین ما را می‌برد تماشا به تماشای آخرین تجلّی خوبی‌ها که خدا به خیلی‌ها اجازه نداد. به حضرت ابراهیم خلیل الرحمن اجازه نداد. خنجر را گذاشت سر بچه‌اش را از بدن جدا کند قربانی راه خدا کند، خدا فرمود نه بس است عزیز من. قبول است. دلش گرفت؛ گفت می‌خواستم قربانی کنم. راست می‌گفت. خدا فرمود نمی‌خواهم، بیشتر از این نشان نده. بس است، قبولت کردیم دیگر. امّا به حسین گفت حسین تا آخرش برو. برای این بود گفت: «إنَّ الحسین مِصباحُ الهُدی وَ سَفینَةُ النَّجاة». حسین تا آخرش را نشان داده.

و حسین زیباترین تلاوت قرآن ناطق است. و کربلای اباعبدالله الحسین و مصائب حسین مرور روضه‌ها حتی بدون سخنرانی، بدون مطالعه، تلاوت آیه‌های شرحه شرحه شدۀ عترت برای قلب توست. تکرار روضه یعنی تلاوت حسین. «یَتلوا عَلَیهِم آیاتِه»؛ آیات عترت را برای شما تلاوت کنم؟ می‌خواهید امشب بچه‌ها امتحان کنیم، روضه نخوانیم. یک زمانی کوفی‌ها قرآن سر نیزه کردند قرآن صامت. یک زمانی قرآن ناطق رو نیزه قرار دادند. کوفی‌ها یک رابطه‌ای بین نیزه و قرآن دارند.