۹۵/۰۳/۱۹

حدیث | داستان عصبانیت امام از عیب گیری بر گناه شیعیان/ ولایت موجب بخشش گناهان شیعیان

متن روایت

فِی رِوَایَةٍ: أَنَّ رَجُلًا مِنَ الْمُنَافِقِینَ قَالَ لِأَبِی الْحَسَنِ الثَّانِی ع: إِنَّ مِنْ شِیعَتِکُمْ قَوْماً یَشْرَبُونَ الْخَمْرَ عَلَى الطَّرِیقِ.

فَقَالَ: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَهُمْ عَلَى الطَّرِیقِ فَلَا یَزِیغُونَ عَنْهُ.

وَ اعْتَرَضَهُ آخَرُ فَقَالَ: إِنَّ مِنْ شِیعَتِکَ مَنْ یَشْرَبُ النَّبِیذَ.

فَقَالَ ع: قَدْ کَانَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ ص یَشْرَبُونَ النَّبِیذَ.

فَقَالَ الرَّجُلُ: مَا أَعْنِی مَاءَ الْعَسَلِ وَ إِنَّمَا أَعْنِی الْخَمْرَ.

قَالَ: فَعَرِقَ وَجْهُهُ ثُمَّ قَالَ: اللَّهُ أَکْرَمُ مِنْ أَنْ یَجْمَعَ فِی قَلْبِ الْمُؤْمِنِ بَیْنَ رَسِیسِ[دسیس] الْخَمْرِ وَ حُبِّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ.

ثُمَّ صَبَرَ هُنَیْئَةً وَ قَالَ: فَإِنْ فَعَلَهَا الْمَنْکُوبُ مِنْهُمْ، فَإِنَّهُ یَجِدُ رَبّاً رَءُوفاً وَ نَبِیّاً عَطُوفاً وَ إِمَاماً لَهُ عَلَى الْحَوْضِ عَرُوفاً، وَ سَادَةً لَهُ بِالشَّفَاعَةِ وُقُوفاً، وَ تَجِدُ أَنْتَ رُوحَکَ فِی بَرَهُوتَ مَلْهُوفاً.

لغات و عبارات مشکل

فَلَا یَزِیغُونَ عَنْهُ: منحرف نشوند از آن

النَّبِیذَ: شراب خرما

قَدْ کَانَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ ص یَشْرَبُونَ النَّبِیذَ: نبیذ در اصل به معنای انداختن خرما در آب است که اگر مدت طولانی بماند تبدیل به شراب خرما می‌شود، اما اصحاب پیامبر ص در حجاز خرما را در آب می‌انداختند نه برای شراب شدن، بلکه برای شیرین شدن آب و نمی‌گذاشتند به حد مسکر برسد که به این آب هم نبیذ می‌گفتند.

مَاءَ الْعَسَلِ: ظاهرا مراد از ماء العسل مطلق آب شیرین است نه فقط آبی که در آن عسل بریزند، بلکه آبی که در آن خرما هم بیاندازند را می‌گیرد.

صَبَرَ هُنَیْئَةً: لحظه‌ای صبر کرد

الْمَنْکُوبُ: بدبخت و بیچاره

عَرُوفاً: می‌شناسد آن‌ها را

بَرَهُوتَ: صحراء، گفته شده اسم صحرائی است که روح کفار در آن در عذابند

مَلْهُوفاً: اندوهگین و حسرت خورده

منبع

بحار الانوار، ج27، ص314

روایت مشابه: حدیث| داستان عصبانیت امام از عیب گیری بر گناه شیعیان/ ولایت موجب بخشش گناهان شیعیان

متن روایت

عَنْ فُرَاتِ بْنِ أَحْنَفَ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ رَجُلٌ مِنْ هَؤُلَاءِ الْمَلاعِینِ.

فَقَالَ: وَ اللَّهِ لَأَسُوءَنَّهُ مِنْ شِیعَتِهِ.

فَقَالَ: یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَقْبِلْ إِلَیَّ.

فَلَمْ یُقْبِلْ إِلَیْهِ. فَأَعَادَ، فَلَمْ یُقْبِلْ إِلَیْهِ، ثُمَّ أَعَادَ الثَّالِثَةَ

فَقَالَ: هَا أَنَا ذَا مُقْبِلٌ فَقُلْ وَ لَنْ تَقُولَ خَیْراً.

فَقَالَ:‏ إِنَّ شِیعَتَکَ یَشْرَبُونَ النَّبِیذَ.

فَقَالَ: وَ مَا بَأْسٌ بِالنَّبِیذِ، أَخْبَرَنِی أَبِی عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ: أَنَّ أَصْحَابَ رَسُولِ اللَّهِ ص کَانُوا یَشْرَبُونَ النَّبِیذَ.

فَقَالَ: لَیْسَ أَعْنِیکَ النَّبِیذَ، إِنَّمَا أَعْنِیکَ الْمُسْکِرَ.

فَقَالَ: شِیعَتُنَا أَزْکَى وَ أَطْهَرُ مِنْ أَنْ یَجْرِیَ لِلشَّیْطَانِ فِی أَمْعَائِهِمْ رَسِیسٌ، وَ إِنْ فَعَلَ ذَلِکَ الْمَخْذُولُ مِنْهُمْ فَیَجِدُ رَبّاً رَءُوفاً وَ نَبِیّاً بِالاسْتِغْفَارِ لَهُ عَطُوفاً وَ وَلِیّاً لَهُ عِنْدَ الْحَوْضِ وَلُوفاً، وَ تَکُونُ وَ أَصْحَابَکَ بَبَرَهُوتَ مَلْهُوفاً.

قَالَ: فَأُفْحِمَ الرَّجُلُ وَ سَکَتَ.

ثُمَّ قَالَ: لَیْسَ أَعْنِیکَ الْمُسْکِرَ إِنَّمَا أَعْنِیکَ الْخَمْرَ.

فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع: سَلَبَکَ اللَّهُ لِسَانَکَ، مَا لَکَ تُؤْذِینَا فِی شِیعَتِنَا مُنْذُ الْیَوْمِ؛ أَخْبَرَنِی أَبِی عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص عَنْ جَبْرَئِیلَ عَنِ اللَّهِ تَعَالَى أَنَّهُ قَالَ: یَا مُحَمَّدُ إِنِّی حَظَرْتُ الْفِرْدَوْسَ عَلَى جَمِیعِ النَّبِیِّینَ حَتَّى تَدْخُلَهَا أَنْتَ وَ عَلِیٌّ وَ شِیعَتُکُمَا إِلَّا مَنِ اقْتَرَفَ مِنْهُمْ کَبِیرَةً فَإِنِّی أَبْلُوهُ فِی مَالِهِ أَوْ بِخَوْفٍ مِنْ سُلْطَانِهِ حَتَّى تَلَقَّاهُ الْمَلَائِکَةُ بِالرَّوْحِ وَ الرَّیْحَانِ وَ أَنَا عَلَیْهِ غَیْرُ غَضْبَانَ، فَیَکُونُ ذَلِکَ حِلًّا لِمَا کَانَ مِنْهُ.

فَهَلْ عِنْدَ أَصْحَابِکَ هَؤُلَاءِ شَیْ‏ءٌ مِنْ هَذَا؟ فَلُمْ أَوْ دَع‏.

لغات و عبارات مشکل

لَأَسُوءَنَّهُ مِنْ شِیعَتِهِ: بدنام می‌کنند او را بعضی شیعیانش

أَقْبِلْ إِلَیَّ: به من رو کن، به من نگاه کن

النَّبِیذَ: شراب خرما

أَنَّ أَصْحَابَ رَسُولِ اللَّهِ ص کَانُوا یَشْرَبُونَ النَّبِیذَ: نبیذ در اصل به معنای انداختن خرما در آب است که اگر مدت طولانی بماند تبدیل به شراب خرما می‌شود، اما اصحاب پیامبر ص در حجاز خرما را در آب می‌انداختند نه برای شراب شدن، بلکه برای شیرین شدن آب و نمی‌گذاشتند به حد مسکر برسد که به این آب هم نبیذ می‌گفتند.

أَنْ یَجْرِیَ لِلشَّیْطَانِ فِی أَمْعَائِهِمْ رَسِیسٌ: در شکم‌ها و روده‌هایشان برای شیطان ثبات و جایگاهی پیدا شود

وَلُوفاً: بسیار پر محبت و مأنوس

بَبَرَهُوتَ: صحراء، گفته شده اسم صحرائی است که روح کفار در آن در عذابند

مَلْهُوفاً: اندوهگین و حسرت خورده

فَأُفْحِمَ: خاموش شد

فَلُمْ: پس ملامت کن

فَلُمْ أَوْ دَع: حالا که این واقعیت را دانستی اگر می‌خواهی ملامت کن شیعیان را که نتیجه‌اش را می‌بینی و اگر می‌خواهی رها کن آن‌ها

منبع

التمحیص، ص: 40

بحار الانوار، ج65، ص144