۹۵/۰۴/۰۶

حدیث | اگر مردم فضل زیارت امام حسین(ع) را می‌دانستند حج به کلی تعطیل می‌شد/ هیچ کس دیگر به حج نمی‌رفت

سند روایت

روایت صحیحه است در صورتی که محمد بن سنان را ثقه بدانیم و الا حسن است، البته معمول فقها امروزه او را ثقه می‌دانند، البته روایت در کتاب کامل الزیارات آمده که برخی فقها مانند آیت الله خوئی تمام روایان روایات این کتب را ثقة می‌دانستند.

أَبِی وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی: چون هر سه نقل کردند یک نفر ثقه باشد کافی است، علی‏بن‏الحسین‏بن‏بابویه: امامی، ثقة جلیل (نجاشی: شیخ القمیین فی عصره و متقدمهم و فقیههم و ثقتهم‏)

عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِی خَلَفٍ: سعد بن ‏عبدالله ‏القمی: امامی ثقة جلیل، در کتب اربعه 1644 روایت دارد.

عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى: امامی ثقة جلیل، در کتب اربعه 9644 روایت دارد.

عَنِ محمد بنِ سِنَانٍ: محمد بن سنان الزاهری: (امامی است اما در وثاقتش در کتب رجال اختلاف است بعضی حتی کذاب و یا ضعیفٌ جداً هم به او نسبت دادند اما عده‌ای از علما در مجموع، به خاطر کثرت روایاتش و عظمت شاگردانی که از او روایت گرفته‌اند و اساتیدی که برای او نقل حدیث کرده‌اند، او را ثقه می‌دانند و روایاتش را قبول می‌کنند)

عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْقَمَّاطِ: امامی، ثقة

قَالَ حَدَّثَنِی عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَبِی یَعْفُور: امامی ثقة جلیل (نجاشی: ثقة ثقة جلیل فی أصحابنا کریم على أبی عبد الله ع‏)

متن روایت

عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ لِرَجُلٍ مِنْ مَوَالِیهِ:

یَا فُلَانُ أَتَزُورُ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع؟

قَالَ: نَعَمْ إِنِّی أَزُورُهُ بَیْنَ ثَلَاثِ سِنِینَ مَرَّةً.

فَقَالَ لَهُ وَ هُوَ مُصْفَرٌّ وَجْهُهُ: أَمَا وَ اللَّهِ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَوْ زُرْتَهُ کَانَ أَفْضَلَ مِمَّا أَنْتَ فِیهِ.

فَقَالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ أَکُلُّ هَذَا الْفَضْلِ؟

فَقَالَ: نَعَمْ وَ اللَّهِ لَوْ أَنِّی حَدَّثْتُکُمْ بِفَضْلِ زِیَارَتِهِ وَ بِفَضْلِ قَبْرِهِ لَتَرَکْتُمُ الْحَجَّ رَأْساً وَ مَا حَجَّ مِنْکُمْ أَحَدٌ، وَیْحَکَ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ اتَّخَذَ کَرْبَلَاءَ حَرَماً آمِناً مُبَارَکاً قَبْلَ أَنْ یَتَّخِذَ مَکَّةَ حَرَماً؟

قَالَ ابْنُ أَبِی یَعْفُورٍ: فَقُلْتُ لَهُ: قَدْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَى النَّاسِ حِجَّ الْبَیْتِ وَ لَمْ یَذْکُرْ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع؟

فَقَالَ: وَ إِنْ کَانَ کَذَلِکَ فَإِنَّ هَذَا شَیْ‏ءٌ جَعَلَهُ اللَّهُ هَکَذَا، أَمَا سَمِعْتَ قَوْلَ أَبِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَیْثُ یَقُولُ: إِنَّ بَاطِنَ الْقَدَمِ أَحَقُّ بِالْمَسْحِ مِنْ ظَاهِرِ الْقَدَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ فَرَضَ هَذَا عَلَى الْعِبَادِ؟ أَوَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ الْمَوْقِفَ لَوْ کَانَ فِی الْحَرَمِ کَانَ أَفْضَلَ لِأَجْلِ الْحَرَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ صَنَعَ ذَلِکَ فِی غَیْرِ الْحَرَمِ؟

ترجمه

عبد اللَّه ابى یعفور می‌گوید: از حضرت ابا عبد اللَّه ع شنیدم که به شخصى از دوستانش می فرماید:

فلانى به زیارت قبر ابى عبد اللَّه الحسین ع مى‏روى؟

آن شخص گفت: بلى من هر سه سال یک مرتبه مى‏روم.

حضرت در حالى که صورتشان زرد شده بود فرمودند:

به خدائى که معبودى غیر از او نیست، اگر او را زیارت کنى برتر است براى تو از آنچه در آن هستى.

آن شخص عرض کرد: فدایت شوم آیا تمام این فضل براى من هست؟

حضرت فرمودند:

بلى به خدا سوگند، اگر من فضیلت زیارت آن حضرت و فضیلت قبرش را براى شما باز گو کنم به طورى کلّى حجّ را ترک کرده و احدى از شما دیگر به حج نمى‏رود، واى بر تو آیا نمى‏دانى خداوند متعال بواسطه فضیلت قبر آن حضرت کربلا را حرم امن و مبارک قرار داد پیش از آنکه مکّه را حرم امن نماید؟

ابن ابى یعفور مى‏گوید: محضرش عرضه داشتم: خداوند متعال حج و زیارت بیت اللَّه را بر مردم واجب کرده ولى زیارت قبر امام حسین ع را بر مردم واجب نکرده است [پس چطور زیارت امام حسین ع برتر است]؟

حضرت فرمودند:

اگر چه همین طور است [خدا آن را واجب نکرده] ولى در عین حال خداوند متعال فضیلت زیارت آن حضرت را این گونه قرار داده است، مگر نشنیده‏اى کلام امیر المؤمنین ع را که فرمودند:

کف پا سزاوارتر است به مسح نمودن از ظاهر و روى پا، ولى در عین حال حق تعالى مسح روى پا را بر بندگان واجب کرده است. و نیز مگر نمى‏دانى اگر حق تعالى موقف را در حرم قرار می‌داد [و مردم به جای توقف در عرفات و مشعر در حرم بیتوته می‌کردند] افضل و برتر بود ولى خداوند متعال آن را در غیر حرم قرار داده است.