۹۵/۰۶/۱۵ چاپ ایمیل و پی دی اف

حدیث | داستان | پاسخ زیبای امام حسن(ع) به پیرمرد فقیر یهودی/ مومن در این دنیا هر چه که نعمت داشته باشد باز در زندان است و کافر هر چه که بدبخت باشد باز در بهشت است

متن روایت

وَ نَقَلَ أَنَّهُ (الحسن) ع اغْتَسَلَ وَ خَرَجَ مِنْ دَارِهِ فِی حُلَّةٍ فَاخِرَةٍ، وَ بِزَّةٍ طَاهِرَةٍ، وَ مَحَاسِنَ سَافِرَةٍ، وَ قَسِمَاتٍ ظَاهِرَةٍ، وَ نَفَحَاتٍ نَاشِرَةٍ، وَ وَجْهُهُ یُشْرِقُ حُسْناً، وَ شَکْلَةٍ قَدْ کَمَلَ صُورَةً وَ مَعْنًى، وَ الْإِقْبَالُ یَلُوحُ مِنْ أَعْطَافِهِ، وَ نَضْرَةُ النَّعِیمِ تُعْرَفُ فِی أَطْرَافِهِ، وَ قَاضِی الْقَدَرِ قَدْ حَکَمَ أَنَّ السَّعَادَةَ مِنْ أَوْصَافِهِ؛ ثُمَّ رَکِبَ بَغْلَةً فَارِهَةً غَیْرَ قَطُوفٍ، وَ سَارَ مُکْتَنِفاً مِنْ حَاشِیَتِهِ وَ غَاشِیَتِهِ بِصُفُوفٍ، فَلَوْ شَاهَدَهُ عَبْدُ مَنَافٍ لَأَرْغَمَ بِمُفَاخَرَتِهِ بِهِ مَعَاطِسَ أُنُوفٍ، وَ عَدَّهُ وَ آبَاءَهُ وَ جَدَّهُ فِی إِحْرَازِ خِصَلِ الْفَخَارِ یَوْمَ التَّفَاخُرِ بِأُلُوفٍ.

فَعَرَضَ لَهُ فِی طَرِیقِهِ مِنْ مَحَاوِیجِ الْیَهُودِ، هِمٌّ فِی هِدْمٍ قَدْ أَنْهَکَتْهُ الْعِلَّةُ، وَ ارْتَکَبَتْهُ الذِّلَّةُ، وَ أَهْلَکَتْهُ الْقِلَّةُ، وَ جِلْدُهُ یَسْتُرُ عِظَامَهُ، وَ ضَعْفُهُ یُقَیِّدُ أَقْدَامَهُ، وَ ضَرُّهُ قَدْ مَلَکَ زِمَامَهُ، وَ سُوءُ حَالِهِ قَدْ حَبَّبَ إِلَیْهِ حِمَامَهُ، وَ شَمْسُ الظَّهِیرَةِ تَشْوِی شَوَاهُ، وَ أَخْمَصُهُ تُصَافِحُ ثَرَى مَمْشَاهُ، وَ عَذَابُ عر عریه [عُرْعُرَتِهِ‏] قَدْ عَرَاهُ، وَ طُولُ طَوَاهُ قَدْ أَضْعَفَ بَطْنَهُ‏ وَ طَوَاهُ، وَ هُوَ حَامِلُ جَرٍّ مَمْلُوءاً مَاءً عَلَى مُطَاهُ، وَ حَالُهُ یَعْطِفُ عَلَیْهِ الْقُلُوبَ الْقَاسِیَةَ عِنْدَ مَرْآهُ.

فَاسْتَوْقَفَ الْحَسَنَ ع وَ قَالَ: یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَنْصِفْنِی.

فَقَالَ ع: فِی أَیِّ شَیْ‏ءٍ؟

فَقَالَ: جَدُّکَ یَقُولُ: «الدُّنْیَا سِجْنُ الْمُؤْمِنِ وَ جَنَّةُ الْکَافِرِ» وَ أَنْتَ مُؤْمِنٌ وَ أَنَا کَافِرٌ، فَمَا أَرَى الدُّنْیَا إِلَّا جَنَّةً لَکَ تَتَنَعَّمُ بِهَا وَ تَسْتَلِذُّ فِیهَا، وَ مَا أَرَاهَا إِلَّا سِجْناً لِی قَدْ أَهْلَکَنِی ضُرُّهَا وَ أَتْلَفَنِی فَقْرُهَا.

فَلَمَّا سَمِعَ الْحَسَنُ ع کَلَامَهُ أَشْرَقَ عَلَیْهِ نُورُ التَّأْیِیدِ وَ اسْتَخْرَجَ الْجَوَابَ بِفَهْمِهِ مِنْ خِزَانَةِ عِلْمِهِ، وَ أَوْضَحَ لِلْیَهُودِیِّ خَطَأَ ظَنِّهِ وَ خَطَلَ زَعْمِهِ، وَ قَالَ:

یَا شَیْخُ! لَوْ نَظَرْتَ إِلَى مَا أَعَدَّ اللَّهُ لِی وَ لِلْمُؤْمِنِینَ فِی الدَّارِ الْآخِرَةِ مِمَّا لَا عَیْنٌ رَأَتْ وَ لَا أُذُنٌ سَمِعَتْ، لَعَلِمْتَ أَنِّی قَبْلَ انْتِقَالِی إِلَیْهِ فِی هَذِهِ الدُّنْیَا فِی سِجْنٍ ضَنْکٍ؛ وَ لَوْ نَظَرْتَ إِلَى مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَکَ وَ لِکُلِّ کَافِرٍ فِی الدَّارِ الْآخِرَةِ مِنْ سَعِیرِ نَارِ الْجَحِیمِ وَ نَکَالِ عَذَابِ الْمُقِیمِ، لَرَأَیْتَ أَنَّکَ قَبْلَ مَصِیرِکَ إِلَیْهِ الْآنَ فِی جَنَّةٍ وَاسِعَةٍ وَ نِعْمَةٍ جَامِعَةٍ.

کلمات و عبارات مشکل

حُلَّةٍ: پیراهن و عباء، پوششی که از دو لباس تشکیل شده باشد و تمام بدن را بپوشاند

بِزَّةٍ طَاهِرَةٍ: تیپ و لباس تر و تمیز(خوش تیپ)

مَحَاسِنَ سَافِرَةٍ: زیبایی‌هایش آشکار

قَسِمَاتٍ ظَاهِرَةٍ: زیبایی‌هایش نمایان

نَفَحَاتٍ نَاشِرَةٍ: بوی خوش عطر که در فضا پخش شده است

الْإِقْبَالُ یَلُوحُ مِنْ أَعْطَافِهِ: سعادت از دور بر اندامش ظاهر

نَضْرَةُ النَّعِیمِ تُعْرَفُ فِی أَطْرَافِهِ: شادابی نعمت از پیرامونش دیده می‌شود

بَغْلَةً فَارِهَةً غَیْرَ قَطُوفٍ: قاطر با نشاط و قوی و تند رو

سَارَ مُکْتَنِفاً مِنْ حَاشِیَتِهِ وَ غَاشِیَتِهِ بِصُفُوفٍ: خدمتگذاران و غلامانش او را احاطه کرده و گرد او بودند

فَلَوْ شَاهَدَهُ عَبْدُ مَنَافٍ لَأَرْغَمَ بِمُفَاخَرَتِهِ بِهِ مَعَاطِسَ أُنُوفٍ: اگر عبد مناف (جدش) او را دیده بود، با مباهاتی که به وسیله‌ی او می‌کرد، بینیهایی را به خاک می‌مالید

عَدَّهُ وَ آبَاءَهُ وَ جَدَّهُ فِی إِحْرَازِ خِصَلِ الْفَخَارِ یَوْمَ التَّفَاخُرِ بِأُلُوفٍ: و او و آبا و اجدادش را در روز مباهات و فخر فروشی در تحصیل صفات افتخار آمیز، با هزاران آدم دیگر برابر می‌دانست

مَحَاوِیجِ: محتاجین و فقراء

هِمٌّ: پیرمرد فرسوده

هِدْمٍ: لباس کهنه و پوسیده

أَنْهَکَتْهُ الْعِلَّةُ: بیماری او را فرسوده و ناتوان کرده

جِلْدُهُ یَسْتُرُ عِظَامَهُ: پوستش استخوانش را پوشانده

ضَعْفُهُ یُقَیِّدُ أَقْدَامَهُ: بند ناتوانی به پاهایش بسته

ضَرُّهُ قَدْ مَلَکَ زِمَامَهُ: ضرر و زیانش زمام امورش را به دست گرفته

حِمَامَهُ: مرگش را

شَمْسُ الظَّهِیرَةِ تَشْوِی شَوَاهُ: آفتاب ظهر، پوست سرش را کباب کرده

أَخْمَصُهُ تُصَافِحُ ثَرَى مَمْشَاهُ: کف پایش، با خاک رهش همدست است. (شاید کنایه از پا برهنه بودنش باشد که پا مستقیم به خاک راهش برخورد می‌کند)

عَذَابُ عر عریه [عُرْعُرَتِهِ‏] قَدْ عَرَاهُ: درد سر او را فرا گرفته

طُولُ طَوَاهُ قَدْ أَضْعَفَ بَطْنَهُ‏ وَ طَوَاهُ: طول مدت گرسنگی اش، دلش را به ضعف آورده و او را در هم پیچیده

هُوَ حَامِلُ جَرٍّ مَمْلُوءاً مَاءً عَلَى مُطَاهُ: گویا ظرفهای پر آبی را بر چهارپایانش برداشته

حَالُهُ یَعْطِفُ عَلَیْهِ الْقُلُوبَ الْقَاسِیَةَ عِنْدَ مَرْآهُ: وضع و حالش، دل هر بیننده قسی القلب را نرم می‌کند

خَطَلَ: فساد و پوچی

سَعِیرِ: شعله و زبانه آتش

نَکَالِ: عقوبت

منبع

کشف الغمة، ج1، ص544-545

نظرات

ارسال نظر

لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
دسترسی سریع سخنرانی ها تنها مسیر استاد پناهیان ادبستان استاد پناهیان درسنامۀ تاریخ تحلیلی اسلام کلیپ تصویری استاد پناهیان کلیپ صوتی استاد پناهیان پرونده های ویژه حمایت مالی بیان معنوی پناهیان

آخرین مطالب

آخرین نظرات

بیان ها راهکار راهبرد آینده نگری سخنرانی گفتگو خاطرات روضه ها مثال ها مناجات عبارات کوتاه اشعار استاد پناهیان قطعه ها یادداشت کتابخانه تالیفات مقالات سیر مطالعاتی معرفی کتاب مستندات محصولات اینفوگرافیک عکس کلیپ تصویری کلیپ صوتی موضوعی فهرست ها صوتی نوبت شما پرسش و پاسخ بیایید از تجربه... نظرات شما سخنان تاثیرگذار همکاری با ما جهت اطلاع تقویم برنامه ها اخبار مورد اشاره اخبار ما سوالات متداول اخبار پیامکی درباره ما درباره استاد ولایت و مهدویت تعلیم و تربیت اخلاق و معنویت هنر و رسانه فرهنگی سیاسی تحلیل تاریخ خانواده چندرسانه ای تصویری نقشه سایت بیان معنوی بپرسید... پاسخ دهید...