دانشگاه امام صادق(ع)-ج2
اگر انسان توپش پر نشود و به بالاترین لذتها نرسد، متکبر، حسود و حریص میشود
حجت الاسلام پناهیان:
1) نگذاریم رنجها و لذتها، ما را مدیریت کنند
- انسان اساساً برای رنج و لذت آفریده شده/ هیچکس خودش را از رنج و لذتطلبی، مستثنی نداند
- زندگی تمام ابناء بشر خلاصه میشود در «مدیریت رنجها و لذتها»
- انسان برای رسیدن به لذت بالاتر، از برخی رنجها استقبال میکند
- نگذاریم رنجها و لذتها، ما را مدیریت کنند، ما رنج و لذت را مدیریت کنیم/ اسیر رنجها و لذتها نشویم
- اگر بتوانیم از بالا به رنج و لذت نگاه کنیم، خیلی آرام میشویم
- باید از دبستان مدیریت رنج و لذت را به بچهها آموزش داد
- برخی مدارس در کشورهای غربی، روی پیراهن مدرسهشان نوشتهاند «شیرینی را نخور!»
► باید از دبستان و از مهد کودک، طی یکسلسله بازیهایی مدیریت رنج و لذت را به بچهها آموزش داد. در برخی از مدارس در کشورهای غربی، روی پیراهن مدرسهشان نوشتهاند «شیرینی را نخور!» یعنی این شعار آنها شده، که البته این به یک آزمایش معروف روانشناسی اشاره دارد. آنها به بچههای خودشان یاد میدهند که «از شیرینیِ مورد علاقۀ خودت بگذرد تا رشد کنی» اینرا از کودکی با بچه تمرین میکنند. آنها دین و ایمان ندارند ولی میگویند: «ما روی شخصیت بچهها کار میکنیم. چون بر اساس تحقیقات ما، کسی رشد میکند و به عالیترین درجات علمی خواهد رسید که بتواند شیرینیای دوستداشتنیاش را دیرتر بخورد»
- برخی مدارس اسلامی میخواهند به بچهها بگویند همهچیز شیرین است، نماز هم شیرین است!
► حالا ما به برخی از مدارس اسلامی خودمان میگوییم: «امام صادق(ع) در تربیت بچه بر روی ادب تأکید دارند و ماهیت ادب هم چنین چیزی است(مثل:"الان شیرینی را نخور")» اما اینها قبول نمیکنند و میگویند: «ما میخواهیم با محبت، بچهها را رشد دهیم!» یعنی میخواهیم بگوییم که همهچیز شیرین است؛ نماز هم شیرین است، پس بیا نماز بخوان! درحالیکه معلوم است خدا نماز را طوری طراحی کرده که در آن تلخی هست؛ یککار بهشدت تکراری! تلخی نماز را خدا طراحی کرده و تعبیه کرده است. تو گنهکار نیستی که نماز را برای خودت تلخ میدانی، اصلاً چشیدن این تلخی، تو را مرد بار میآورد و قوی بار میآورد. اصلاً ما آمدهایم برای درگیری با رنج!
- رسیدن انسان به بالاترین لذتها یک ضرورت است/ اگر انسان به بالاترین لذتها نرسد، متکبر، حسود، حریص، دنیاطلب و شهوتپرست میشود
- کسی که به بالاترین لذتها نرسد به اوج خلاقیت نخواهد رسید. و خیلی از استعدادهایش شکوفا نخواهد شد.
► انسان باید در این دنیا به بالاترین لذتها برسد، باید توپش پر باشد، باید وقتی خواست جان بدهد راحت جان بدهد و بگوید: «سود این زندگی را بُردهام، شیرۀ این عمر را کشیدهام، و هرچه در دنیا میشده چشیدهام؛ الان منتظر بقیهاش هستم که دیگر نمیشده در این دنیا به من بدهند.»
ــــــــــــــــــــــــــــ
2) راههای فرعی برای عبور از رنجهای زندگی؟
(راه اصلی در جلسات بعد)
- اولین راه برای عبور از رنج، آگاهی است/ همین که بدانی قطعاً در این دنیا رنج هست، میتوانی از خیلی از رنجها عبور کنی
- دومین راه عبور از رنج، اقدام است
- آگاهی و اقدام، آثاری برای رفع رنج دارد، اما نسبت به آن راه اصلی-که درجلسات بعد خواهیم گفت-، فرعی بهحساب میآید
ــــــــــــــــــــــــــ
3) راههای فرعی برای رسیدن به لذات معنوی
- قدم اول برای رسیدن به لذتهای برتر معنوی «آگاهی» از لذات معنوی است
- خواندن داستان زندگی اولیاء خدا و شهدا؛ به سرعت روی انسان اثر میگذارد/ خبرداد شدن از شدت گریههای اولیاء خدا در مناجاتشان و دیدنش اثر میگذارد
- قدم دوم برای رسیدن به لذتهای برتر معنوی «اقدام» است/ مثال: شرکت در پیادهروی اربعین
لینک صوت: اینجا
لینک تلگرامی: اینجا
ارسال نظر
لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید