۹۶/۰۵/۰۵ چاپ ایمیل و پی دی اف

کلیپ صوتی | عبادت از سر سیری!

شناسنامه:

مدت: 04 دقیقه | دریافت با کیفیت: [پایین(1MB) | متوسط(2MB) | خوب(4MB)]

متن:

دیدید گفتند که از سرِ سیری غذا نخور همه‌اش سم می‌شود؟ از سر سیری کار معنوی نکنیم. بعضی‌ها از سر سیری نماز می‌خوانند. نماز که گفتی بخوان می‌خوانم دیگر! از سر سیری می‌رود مجلس روضه. از سر سیری می‌رود مثلاً جلسات دیگر. حتی بعضی‌ها ممکن است از سر سیری بروند جلسۀ دعا. خب برویم امشب یک دعایی بخوانیم، استغفاری بکنیم. خب استغفاری بکنیم که اینجوری نمی‌گویند که! که شما اینجوری داری می‌گویی. یک معضل بزرگ اجتماعی ما داریم تو متدیّنین‌مان. بیشتر نمی‌خواهد. از سر سیری عبادت کردن! می‌گویند مگر چه‌مان است؟ ما که خدا را قبول داریم، نمازش را که خواندیم که. چه‌کار می‌خواهیم بکنیم؟ گناه هم که ترک کردیم. چیزی نمی‌خواهد از خدا! خوب است دیگر! عبادت از سر سیری چه اتفاقی می‌افتد؟ غذا از سر سیری بخوری سم می‌شود؛ عبادت از سر سیری انجام بدهی چی می‌شود؟ عُجب می‌شود! گدا صفتی درِ خانۀ خدا خیلی قشنگ است، همان‌جوری که جاهای دیگر بد است. ماها یک ذره شازده می‌شویم درِ خانۀ خدا دیگر گداصفتی نمی‌کنیم. خب این نباید باشد دیگر! خراب شدیم ما! خراب شدیم ما! امام باقر(ع) یک‌جوری ناجور گریه می‌کرد کنار مستجار، که اطرافیان خجالت کشیدند. یواش آمدند گفتند آقا یک کمی آرام‌تر گریه کنید، مردم وایستادند نگاه می‌کنند. دیگر خودتان حدس بزنید چه‌جوری گریه می‌کرده که اطرافیان آمدند تذکر بدهند. حضرت فرمود رهایم کنید! می‌خواهم آن خدای بزرگ به من رحم کند! بگوید این اینجوری گریه می‌کند دیگر من دستش را می‌گیرم! ما چند بار تو زندگی‌مان اینجوری می‌شویم؟! واقعاً چند بار تو زندگی‌مان اینجوری ضجّه می‌زنیم درِ خانۀ خدا؟ آقای بهجت را چندین بار نمازش را فیلمبرداری کردند نمی‌توانند پخش کنند. اصلاً نمی‌شود پخش کرد. آخر این چه‌جور گریه کردن است؟ خیلی خودش را کوچک می‌کند پیش خدا! من کاری ندارم به روحیات آدم‌ها فرق می‌کند. حتی ممکن است یکی گریه نکند، ولی این حال را دارد. حال تملّق، حال افتادگی، حال تمنّا، منّت‌کشی! بعضی‌ها با نگاهشان سر سجاده دارند منّت خدا را می‌کشند. دارند ضجّه، ضجّه می‌زنند، با نگاهشان. آن را ما می‌خواهیم. حالا چرا ما ضجّه نمی‌زنیم؟ چون ما دیگر بیشتر نمی‌خواهیم دیگر، بس است دیگر. مگر چه‌مان است؟ این است مشکل این است. درِ گوشی یک چیزی بگویم؟ چرا بعضی وقت‌ها آدم بدها می‌آیند با یک شب توبه، با کلّی بشکه عرق شراب شده، می‌زنند از همۀ آدم خوب‌ها می‌‌روند جلو. چرا؟ آنها انقطاعشان الی‌الله بیشتر است از انقطاع ما الی‌الله. ما می‌گوییم خدایا هم تو ما را ببخش، هم ما نماز می‌خوانیم، هم روزه هم گرفتیم تا حالا، هم بیکار هم همچین نبودیم که! ولی آن می‌گوید خدایا من هیچی ندارم. آدم بدها بعضی وقت‌ها وضعشان بهتر است. از سر سیری کار معنوی نکنیم. غذا از سر سیری بخوری سم می‌شود؛ عبادت از سر سیری انجام بدهی چی می‌شود؟ عُجب می‌شود!

نظرات

ارسال نظر

لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
دسترسی سریع سخنرانی ها تنها مسیر استاد پناهیان ادبستان استاد پناهیان درسنامۀ تاریخ تحلیلی اسلام کلیپ تصویری استاد پناهیان کلیپ صوتی استاد پناهیان پرونده های ویژه حمایت مالی بیان معنوی پناهیان

آخرین مطالب

آخرین نظرات

بیان ها راهکار راهبرد آینده نگری سخنرانی گفتگو خاطرات روضه ها مثال ها مناجات عبارات کوتاه اشعار استاد پناهیان قطعه ها یادداشت کتابخانه تالیفات مقالات سیر مطالعاتی معرفی کتاب مستندات محصولات اینفوگرافیک عکس کلیپ تصویری کلیپ صوتی موضوعی فهرست ها صوتی نوبت شما پرسش و پاسخ بیایید از تجربه... نظرات شما سخنان تاثیرگذار همکاری با ما جهت اطلاع تقویم برنامه ها اخبار مورد اشاره اخبار ما سوالات متداول اخبار پیامکی درباره ما درباره استاد ولایت و مهدویت تعلیم و تربیت اخلاق و معنویت هنر و رسانه فرهنگی سیاسی تحلیل تاریخ خانواده چندرسانه ای تصویری نقشه سایت بیان معنوی بپرسید... پاسخ دهید...