۹۶/۱۱/۱۴

کلیپ صوتی | از نشاط تا عشق

شناسنامه:

• تولید: بیان معنوی
• مدت زمان: 05:04
• لینک تلگرامی: اینجا
• صوت مرجع: نشاط معنوی/ ج7

متن:

فقط خدا را بخواهیم. فقط خدا را بخواهیم محال است جواب ندهد. از چی روحیه می‌گیری؟ از چی انرژی می‌گیری؟ نشاط‌ها را چه‌جوری مثال می‌زنید در ذهن خودتان؟ یک بچه‌ای که به فوتبال علاقه دارد، به بازی کامپیوتری‌اش علاقه دارد، یک آقا پسری که به نامزدش علاقه دارد، یک خانم دختری که به همسرش مثلاً علاقه دارد، چه‌جوری می‌رود به سمتش؟ یک کسی که به پول و درآمدش علاقه دارد می‌رود به سمتش با آن اشتیاق. نشاط‌ها را چه‌جوری مثال می‌زنید در ذهن خودتان؟

اگر کسی بتواند از عبادت لذّت ببرد طوری به سمت عبادت خواهد رفت که بی‌نظیر است، در هیچ دوران ماه عسلی یک همچین تجربه‌ای پیدا نمی‌شود. یعنی مثل بچه‌های ذوق زده، می‌گوید اذان شد؟ اذان شد؟ اذان گفتند؟ آخ‌جون، الآن من می‌روم یک‌بار دیگر سر سجاده. اصلاً نگاه نمی‌کند بابا شما الآن سه چهار ساعت پیش نماز خواندی.

راه رسیدن به این نشاط در عبادت چیه؟ می‌فرماید: «إِذَا کَانَ الْغَالِبُ عَلَى عَبْدِی»؛ وقتی ببینم بندۀ من غالباً مشغول من است. غالب! غالب باشد. وقتی که خدا می‌بیند غالباً تو به یاد او هستی ذائقه‌ات را عوض می‌کند. ببینم بنده‌ام غالباً به من اشتغال دارد، شهوتش را در مناجاتم قرار می‌دهم.

ذائقۀ‌مان یک‌دفعه عوض می‌شود. یک دفعه می‌بینیم اِ! من لذّت می‌برم از نماز. جالبی‌اش این است که به هیچ‌کی هم نمی‌توانی بگویی چه لذّتی. «جَعَلْتُ نَعِیمَهُ وَلَذَّتَهُ فِی ذِکْرَى»؛ خوشی و لذّتش را در ذکر خودم قرار می‌دهم. کِیفش دیگر اینجاست. من این کار را با روحیه‌اش انجام می‌دهم. «فَإِذَا جَعَلْتُ نَعِیمَهُ وَلَذَّتَهُ فِی ذِکْرَى»؛ وقتی که نعیم و لذّتش را در ذکر خودم قرار بدهم. «عَشِقَنِی»؛ عاشق من می‌شود. ببین فدایت شوم، معادله را دریاب. اول شروع می‌کنی به نشاط در عبادت لذّت در عبادت، بعد می‌رسی به عشق به خداوند متعال. «عَشِقَنِی وَعَشِقْتُهُ»؛ هم آن عاشق من می‌شود هم من عاشق او می‌شوم. «تَنَعَّموا بِعِبادَتی فی الدُّنیا»؛ لذّت ببرید از عبادت من در دنیا. «تَتَنَعَّمون بِها فی الآخِرَةِ»؛ تازه در آخرت بسیار لذّت خواهید برد از آن.

جهنّم رفتن فوق‌العاده دردناک است. می‌دانی چرا؟ برای اینکه کسی که در جهنّم دارد می‌سوزد از دو چیز می‌سوزد. یکی از آن آتش با جسمی که خدا برایش خلق کرده که از بین نمی‌رود، یکی دیگر از این می‌سوزد که بهش حالی می‌کنند لذّت نبردی در دنیا، حالا می‌زنیمت. من برای چی آمدم جهنّم؟! چون خوش نگذراندم در دنیا! به من گفتند خوش بگذران اینجا! آخرت هم خوش بگذران! منِ خاک بر سر نفهمیدم. این سوختن دارد. این الهی غلط کردم دارد، الهی العفو دارد. خدایا من خیلی غلط کردم!

من برای چی آمدم جهنّم؟! چون خوش نگذراندم در دنیا! ‏اگر کسی بتواند از عبادت لذّت ببرد، طوری به سمت عبادت خواهد رفت که بی‌نظیر است، در هیچ دوران ماه عسلی یک همچین تجربه‌ای پیدا نمی‌شود. وقتی که خدا می‌بیند غالباً تو به یاد او هستی ذائقه‌ات را عوض می‌کند. ببینم بنده‌ام غالباً به من اشتغال دارد، شهوتش را در مناجاتم قرار می‌دهم. یک دفعه می‌بینیم اِ! من لذّت می‌برم از نماز.