۹۷/۰۱/۲۷

حسینیه هنر - قسمت دوم

هیچ‌وقت عوامل یأس را جدی نگیرید!

شناسنامه

• زمان: 970119
• مکان: حسینیه هنر
• صوت: اینجا
• قسمت اول: اینجا
• لینک تلگرامی: اینجا

علیرضا پناهیان

• سخت‌ترین قسمت ایمان به خدا «ایمان به نصرت الهی» است؛ نه ایمان به خودِ خدا و اولیاء خدا و معاد! عالی‌ترین مرتبۀ ایمان، ایمان به نصرت الهی است. البته رسیدن به این مرتبه و این مصداق از ایمان، خیلی سخت است، به‌حدّی که گاهی انبیاء الهی نیز همراه مؤمنین می‌پرسیدند نصرت خدا کِی می‌رسد؟ «مَتى‏ نَصْرُ اللَّه» (بقره/۲۱۴)

• شاید برجسته‌ترین ویژگی امام(ره) در آغاز جریان انقلاب، ایمان به نصرت الهی بود. شجاعت امام(ره) هم با اتکاء به خدا و نصرت الهی بود.

• دربارۀ یأس و امید به خدا، دو بحث وجود دارد: اول شیوۀ درست محاسبه است که نیاز به ایمان هم ندارد، فقط اگر درست محاسبه کنیم، یأس ما از بین می‌رود. دوم، ایمان به خداست؛ ایمان برای وقتی است که هرطوری محاسبه می‌کنیم، به بن‌بست می‌رسیم و راهی پیدا نمی‌کنیم. از هر دو طریق باید استفاده کنیم.

• گاهی خدا بندۀ خود یا جامعۀ مؤمنین را به بن‌بستِ مطلق می‌رساند؛ خدا دوست دارد که بندگانش درِ خانۀ او تضرع کنند. این عادت خداست که بندگان خود را در موقعیتی قرار می‌دهد تا در معرض یأس کامل قرار می‌گیرند. لذا شما هیچ‌وقت عوامل یأس را جدی نگیرید!

• مهم‌ترین ابزار سلطۀ دشمن بر جوامع، یأس است. اول با جنگ روانی، در مردم یأس ایجاد می‌کنند و بعد سلطه پیدا می‌کنند. داعشی‌ها هم با تبلیغات و جنگ روانی، در مردم یأس ایجاد می‌کردند و بعد می‌آمدند و سرزمین‌ها را فتح می‌کردند.

• وقتی می‌گوییم «نباید یأس باشد» یعنی «ریشۀ فکریِ یأس» هم نباید باشد؛ یعنی نباید به‌شیوه‌ای محاسبه کنیم که به یأس برسیم بلکه باید به‌شیوه‌ای محاسبه کنیم که بالاترین فرصت‌هایی که داریم را ببینیم و از آنها استفاده کنیم.

• در عرصه‌های مختلف، همیشه فرصت‌ها بسیار بیشتر از تهدیدهاست(این‌را با جدول swot هم می‌توان محاسبه کرد) ضمن اینکه همیشه تهدیدها قابلیت تبدیل‌شدن به فرصت هم دارند. آن کسانی که نمی‌توانند تهدید را به فرصت تبدیل کنند، مشکل برنامه‌ریزی راهبردی دارند.

• الان در جامعۀ ما کسانی که مأیوس هستند، چه دلیل و منطقی دارند؟! بله، ما اشتباهات زیادی داریم و مسئولین هم اشکالات زیادی دارند، ولی اینها نباید موجب یأس شود. اصلاً امکان ندارد ما به بن‌بست برسیم.

• چهل سال است که جریان‌های مختلف، با محاسبات خودشان دارند می‌گویند: «این انقلاب چند ماه بیشتر دوام ندارد!» آدم می‌تواند به سطحی‌نگری و ساده‌لوحی همۀ اینها بخندد و بگوید: «شما کجای کار هستید؟!»

• نکتۀ بعدی این است که واقعاً ببینیم دشمن ما چقدر به بن‌بست رسیده است. در مناظرۀ اصلی سال۸۸ یکی از کاندیدها گفت: «یعنی چه که چندسال است می‌گویید: تمدن غرب در حال فروپاشی است؟!» یعنی او تمدن غرب را محکم می‌دانست و به آن امید داشت. این‌طور آدم‌ها که برای دشمن، قدرت زیادی قائل هستند-اگر برنگردند- خیلی می‌توانند خطرناک باشند. یعنی از جبهۀ داخلی مأیوسند و به قدرت دشمن، امید نابجا دارند. درحالی که قرآن می‌گوید: تمدن کفر، تمدن تارعنکبوتی است.

• الان دیگر دوران تمدن غرب گذشته و علائمش هم روشن است. این ضعف و کم‌کاریِ خودمان است که نمی‌توانیم حملاتی که رسانه‌های دشمن(مثل بی‌بی‌سی) به جامعۀ ما دارد، ما نسبت به جوامع غربی انجام دهیم. ما در این شبکه‌های مجازی می‌توانیم ویدئوهای کوتاهی دربارۀ خودِ آنها درست کنیم و برایشان پخش کنیم و آنها را به یأسِ مطلق برسانیم؛ یأسی که دلایل منطقی‌اش وجود دارد. آنها دیگر حرفی برای گفتن ندارند و هیچ امیدی به آینده ندارند. آنها دارند به یأس مطلق می‌رسند؛ حتی یأس از اینکه اگر انقلاب کنند، راه نجاتی برایشان وجود دارد!