۹۷/۰۳/۰۶

کلیپ تصویری | مهربان ترین مهربان

• تولید: بیان معنوی
• مدت زمان: 06:31 دقیقه​
• منبع: چگونه مهربانی خدا را باور کنیم؟ / ج1

• 04:36 دقیقه | کیفیت (پایین(11 مگابایت) | متوسط(26 مگابایت) | بالا(166 مگابایت)) (صوتی)
• آپارات: (ببینید)

متن:

ما بیشتر از کودکان که به محبت مادران نیازمند هستند به محبت خدا نیازمندیم. ما تفاوت‌مان با کودکان این است که می‌فهمیم چقدر به محبت خدا نیازمندیم و خدا کار دیگری در عالم خلقت جز لطف و مهربانی به بنده‌اش ندارد و تا بی‌نهایت می‌تواند مهربانی کند!

ما باید از مهربانی خدا لذّت ببریم. می‌بریم؟ ما باید خیلی مهربانی خدا را بخواهیم، به کمِ آن قانع نباشیم. واقعاً اینجوری است؟ ما باید مهربانی‌هایی که خدا به ما داشته است را ببینیم. واقعاً می‌بینیم؟ ما آد‌م‌های منفی‌ای نیستیم؟ ما باید در پاسخ به مهربانی‌های خدا دائماً شاکر باشیم به حدّی که شکور بشویم. خود خدا فرمود کم کسی اینجوری است، «وَ قَلیلٌ مِن عِبادیَ الشَّکور»؛ ما باید خیلی تشکر کنیم. نمی‌توانیم خیلی تشکر کنیم! چون نمی‌بینیم.

مهربانی هم یک چیز نفهمیدنی نیست ها! کاملاً می‌فهمیم. از خدا دریافت، درک نمی‌کنیم و دریافت نمی‌کنیم. اگر مهربانی خدا را درک کنیم دیگر چیز دیگر لازم نداریم در این دنیا درک کنیم. اصلاً بی‌خیال بقیۀ چیزهایی که در عالم هست، ولش کن. لذّتت را ببر.

آن اعدامی حکم اعدامش را دادند، می‌گویند فقط آنی که ولیّ دم می‌تواند تا پای چوبۀ دار بیاید بگوید من گذشتم. این چه‌جوری آن اعدامی به او نگاه می‌کند تمنّای عفو را از دل او دارد که می‌شود؟ می‌شود؟ می‌شود بگذرد؟ می‌روند ملاقاتش در زندان، صحبت کردید؟ کی رفت پیش‌اش؟ چی گفت؟ گفت نمی‌شود. حالا چه‌جوری گفت؟ گفت نمی‌شود دیگر. آخر باشد! حالا تو توضیح بده. می‌خواهد دنبال آن کلماتش یک جایی در فلتات لسانش بگردد یک چیزی پیدا کند.

این گدای مهربانی است الآن. مهربانی آن، آن کسی که می‌خواهد این را اعدام بکند ولیّ دم است قصاص بکنند اینها، او الآن می‌فهمد. ما اینجوری دنبال مهربانی خدا هستیم؟

بنده بعید می‌دانم آن اعدامی آنجوری دنبال مهربانی ولیّ دم هست که از اعدام نجات پیدا بکند، به اندازه‌ای جستجوگر باشد برای آن مهربانی که ائمۀ هدی هنگام دعا پیش خدا آنجوری جستجوگر می‌شوند. اصلاً آدم گیج می‌شود به خدا. یک زمانی من نوار جوشن کبیر می‌گذاشتم در ماشین گوش می کردم، خیلی خب نوار یعنی دعا دعای خوبی است، هر کی بخواند. یک کودکی پرسید که این که فقط خدا را صدا می‌زند. گفتم آره. هزار حالا هزار و یک اسم از اسماء پروردگار عالم است. می گوید پس چی می خواهد؟ من یادم است در حال رانندگی بودم فکر کنم، تکان خوردن از سؤال این کودک. چی می خواهد این همه صدا می زند؟ می‌گوید «خلِّصنا مِنَ النّارِ یا رب»؛ من را خلاصم کن از نار. بگو دیگر من را نمی‌بری جهنّم. یعنی حکم اعدامش را گرفته بوده قطعی بوده ها!

من فکر نمی‌کنم اعدامی هم اینجوری تقاضا کند. اصرار دارد، نه اینجوری. برای گدایی کردن مهربانی خدا لازم است خیلی معتقد باشی به مهربانی خدا. نه با سوءظن بیایی بگویی: یعنی می‌بخشد؟ حالا من بگویم اصلاً راه می‌دهد؟ راه نمی‌دهد؟ اصلاً ما را آدم حساب می‌کند؟ می‌شنود؟ اینجوری که اصلاً تو تمنّا نخواهی کرد. بنزین ماست، شارژ ماست، باطری ماست، حیات ماست، انرژی ماست، چی بگوییم؟ نه همچین حاج آقا ما بدونِ، البته خدا که خب خیلی خوب است مهربان باشد هم ولی من می‌شود ماه‌ها به یاد این موضوع نمی‌افتم دارم زندگی‌ام را می‌کنم. این زندگی می‌کنی؟ این زندگی است  شما داری؟

یک مدتی مسئلۀ خودتان را این قرار بدهید. بهترین وقتش هم ماه مبارک رمضان است. بکَنیم برویم این ماه رمضان. ما به مهربانی خدا محتاج هستیم. ما نیاز داریم به یادآوری مداوم یعنی خوب اندیشیدن و عمیقاً تفکر کردن دربارۀ رحمت خدا. این یک مسئلۀ معنوی است. این یک مرتبۀ عرفانی است.