۹۷/۰۶/۰۱

کلیپ صوتی | عبادت به جز خدمت به خانواده نیست!

شناسنامه:

• تولید: بیان معنوی
• مدت زمان: 03:32
• منبع: خانواده خوب/ ج5

متن:

  گفت عبادت به جز خدمت خلق نیست. نه منظورش این بود، عبادت به جز خدمت به خانواده نیست. شما خیلی زرنگ هستی، می‌روی به غریبه‌ها خدمت می‌کنی، اخلاقت را بروم چقدر لبخند ژکوند می‌زنی غریبه‌ها را می‌بینی. شما به مامانت، به بابای تکراری‌ات، به همسر تکراری‌ات، به او قشنگ مهربان برخورد می‌کنی یا نه؟ اگر نه دوزار خنده‌های بیرونت ارزش ندارد، همه‌اش مکاری است. کجا داری می‌روی؟

  خدایی که می‌فرماید «ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ»؛ ما انسان را نیافریدیم مگر برای اینکه به مقام عبودیت برسد. این معنایش این است که هر چی برای این انسان قرار دادیم همۀ آنها هم تک‌تک هدف‌شان عبودیت است. همسر انتخاب کردن هدف‌اش عبودیت است، هدف‌اش راحتی و یلّالی تلّالی نیست. من آقا به خانمم محبت می‌کنم که این عبودیت تحقق پیدا بکند، من بنا نیست به خانمم محبت بکنم که به خانمم محبت کرده باشم که به خانمم محبت کرده باشم که. من نمی‌خواهم تشکیل خانواده داده باشم که تشکیل خانواده داده باشم که تشکیل خانواده داده باشم که! تشکیل خانواده داده باشم که. اینها همه اجزاء بندگی است. وقتی اجزاء بندگی شد، آن‌وقت من به شما خدمتتان می‌رسم عرض می‌کنم. می‌گویم هیچی مثل خانواده بندگی انسان را رونق نمی‌بخشد.

  اگر شما خانواده را هدفش را بندگی بگیرید، جوری که توی خانواده با اخلاق خوب بندۀ خدا می‌شوی توی خیابان با اخلاق خوب بندۀ خدا نمی‌شوی. گفت عبادت به جز خدمت خلق نیست. نه منظورش این بود، عبادت به جز خدمت به خانواده نیست. شما خیلی زرنگ هستی می‌روی به غریبه‌ها خدمت می‌کنی، اخلاقت را بروم چقدر لبخند ژکوند می‌زنی غریبه‌ها را می‌بینی. شما به مامانت، به بابای تکراری‌ات، به همسر تکراری‌ات، به او قشنگ مهربان برخورد می‌کنی یا نه؟ اگر نه دوزار خنده‌های بیرونت ارزش ندارد، همه‌اش مکاری است. کجا داری می‌روی؟ از خانه می‌رود بیرون تیپ می‌زند. ببخشید شما این تیپ را چرا توی خانه نزدی؟ حالا ما که زورمان به خانم‌ها نمی‌رسد، با آقایان می‌توانیم صحبت بکنیم. حضرت امام توی خانه زیرجامۀ‌شان را اتو می‌کردند. در روایت هستش که همان‌جور که مردها دوست دارند خانم‌شان پیش‌شان تزئین کند زن‌ها هم دوست دارند آقایشان پیش‌شان تزئین کند. آمدند خانۀ امام باقر(ع) دیدند یک لباسی پوشیده رنگش رنگ معمول است که مثلاً حالا خوبان عالم می‌پوشند یا توی جامعه می‌پوشند نیست. خصوصی بود این رفیق. آمد تو و دید لباس خانگی‌شان رنگ‌شان اینجوری است. گفت آقا جان اینجوری چرا پوشیدی؟ فرمود خانمم اینجوری خوشش می‌آید.

  گفت عبادت به جز خدمت خلق نیست. نه منظورش این بود، عبادت به جز خدمت به خانواده نیست.