۹۷/۰۷/۲۲

کلیپ صوتی | چرا سفر اربعین رو باید با کاروان رفت؟

شناسنامه:

• تولید: بیان معنوی
• مدت زمان: 04:34
• منبع:

متن:

  دوستانی که به زیارت اربعین مشرّف می‌شوند سعی کنند کاروانی بروند، سعی کنند تکی نروند. زیبایی، برکات، فوائد، ثواب برای کاروانی رفتن آنقدر زیاد هست که من اصلاً درک نمی‌کنم یک کسی تنها راه می‌افتد می‌رود این چه‌جوری توانسته از خیر این برکات بگذرد؟

  ما در زیارت و حماسۀ پیاده‌روی اربعین هست که می‌توانیم تشکّل مؤمنین را تجربه کنیم و بهترین محمل‌اش هیئت‌ها هستند. هیئت‌ها باید بیایند وسط. مسجدها بیایند وسط. نمی‌شود دو میلیون نفر یا بلکه بیشتر بدون تشکیلات و سازمان در یک سفر خارج از کشور با این همه دشواری‌ها راحت بروند و بیایند. ولی وقتی که کاروانی بروند، سازماندهی اینها بسیار سهل خواهد بود و بعد شکوه مراسمی که احیاناً در راه برگزار می‌شود. واقعاً در این عالم زیباتر و نورانی‌تر از مجالس روضۀ بین راه توی این دو سه روز، توی این چهار پنج روز پیدا می‌شود؟

هیئت نباید تبدیل بشود به برگزار کنندۀ مراسم. هیئت باید اعضا داشته باشد، کمااینکه مسجد هم باید همین‌طور باشد. مسجد فرقش با نماز جمعه این است، نماز جمعه زیاد همدیگر را نمی‌شناسند با هم ارتباط ندارند، ولی توی مسجد باید رفیق بشوند مردم با همدیگر. خب مسجدها و هیئت‌ها چه فرصتی بهتر از پیاده‌روی اربعین که با هم از نزدیک آشنا بشوند. خیلی‌ها توی هیئت با هم می‌روند سینه می‌زنند می‌آیند یک‌بار با هم سلام و علیک نکردند. می‌گوید من شما را دیدم یک ده سالی است می‌بینم می‌آیی آن هیئت، من هم محرّم‌ها می‌آیم آنجا. چقدر هنر کردی که شما از دور این آقا را دیدی ده سال توی یک هیئت سینه می‌زدی عزاداری می‌آمدی امّا با هم ارتباط نگرفتید. خب این خیلی بد است.

ما اگر نتوانیم مؤمنین را در این پیاده روی در گروه‌های کوچک سازماندهی بکنیم، نمی‌توانیم جزو لشکریان حضرت ولی‌عصر ارواحنا له الفداء بشویم. مسجدها بیایند وسط، ائمۀ جماعات بیایند وسط. مؤمنین می‌خواهیم یک اتوبوس بلند شویم برویم، با هم هستیم ما. ما برای اینکه در این زیارت در این حرکت مورد قبول پروردگار عالم قرار بگیرد حرکت‌مان، چی‌کار بکنیم بالاتر از اینکه به اهالی کاروان خودمان خدمت بکنیم؟ چه کاری بالاتر از این هست؟ و شما وقتی می‌خواهید به زیارت اباعبدالله الحسین بروید اگر در یک کاروان باشید دستت برسد یک کمکی به اهالی کاروان بکنی، کفش کسی را جفت بکنی، پتوی یک کسی را فراهم بکنی، فکر می‌کنی راه دوری می‌رود؟ اینها را امام حسین(ع) نمی‌بیند؟

صاحبدلی یک سالی به بنده اینجوری می‌فرمودند، می‌فرمودند اگر می‌خواهید در این راه پر بهره باشید به زائران کمکی برسانید، خدمتی بکنید. ساکی برایشان بردارید، به اهالی کاروان‌تان سعی کن خدمت بکنی. بعد ایشان می‌فرمود اگر این کار را بکنی انگار یک‌جورهایی، نمی‌توانست بگوید سختش بود بگوید، ولی آخر سر گفت این آقای خوب. انگار یک جورهایی امام حسین را مدیون خودت کردی. می‌فرماید تو به زائر من کمک کردی من باید یک فکری برای تو بکنم. زیبایی، برکات، فوائد، ثواب برای کاروانی رفتن آنقدر زیاد هست که من اصلاً درک نمی‌کنم یک کسی تنها راه می‌افتد می‌رود این چه‌جوری توانسته از خیر این برکات بگذرد؟ دوستانی که به زیارت اربعین مشرّف می‌شوند سعی کنند کاروانی بروند، سعی کنند تکی نروند. تکی رفتن زیاد خوب نیست.