ضرورت پرداختن به روح معنوی جامعه

زمان: محرم 87
مکان: تهران - هیئت محبین اهل بیت(ع)
انعکاس در: فارس
پی دی اف: A5 | A4
اینفوگرافیک: پیشنهاد دهید
صوت: دانلود | بشنوید
کلیپ صوتی: پیشنهاد دهید

مقام معظم رهبری "حفظه الله " در سخنرانیهای خود بحثی را به عنوان روح انقلاب مطرح کردند و فرمودند: "اگر همه قوا به وظیفه خود عمل کنند، نظام‌مند کار کنند، این عملشان مربوط می شود به ساختمان و اسکلت انقلاب، اما ما باید مراقب باشیم که روح انقلاب از جامعه و نظام گرفته نشود. "

شخصیتی این مطلب را بیان میکنند که جدا از موقعیت کنونی، در سالهای قبل از رهبریشان نیز دارای تفکر استراتژیک بودند. یعنی میتوانستند به کلیدی ترین مشکل اشاره کنند، نقاط قوت و ضعف را دقیق دریابند و به گونه ای تحلیل کنند که دیگران پس از 10 سال به آن برسند. خصوصاً اینکه نور ولایت و رهبری جهان اسلام به ایشان اضافه شده است.

ایشان اهل ذوقی یا علمی صرف حرف زدن نیستند و بسیار حساب شده صحبت می کنند. لذا وقتی می ‌فرمایند باید به روح انقلاب پرداخت، یعنی این بحث بسیار مهم و ضروری است. هر عملی که انجام می ‌شود، هر مسلمانی که نماز می خواند، هر رفتاری که برای مناسبت خاصی یک مدتی اجرا می گردد، بعد از گذشت چند سال باید ببینیم که همچنان روح آن عمل مثل گذشته باقی مانده است یا خیر؟ مقام معظم رهبری در 30 سالگی انقلاب، همین تذکر را می دهند که باید مراقب زنده نگهداشتن روح انقلاب باشیم.

جامعه در قالب دو شکل میتواند روح معنوی را در خود بدمد:

1. راه اول: وقوع حادثه

وقتی حادثه یا واقهای رخ دهد که گل‌های جامعه یا زیباییهای انسانها رو بیاید، روح به کالبد جامعه بر میگردد. مانند جریان دفاع مقدس یا 18 تیر که وقتی مقام معظم رهبری در آن جریان فرمودند: "اگر عکس من را نیز پاره کردند، شما آرام باشید، این گذراست " بعد از کلام ایشان شاهد بودیم همه، حتی کسانی که از لحاظ ظاهری خیلی به این بحث ها نمی پرداختند، به حمایت از ایشان تجمع کردند. اما در زمان کنونی از این حادثه ها رخ نخواهد داد؛ چون دشمنان ما خوب میدانند که با این وقایع گل‌های ما و زیباییهای وجودما رو می آیند لذا قصد ایجاد این حادثهها را ندارند.

2. راه دوم: دعوت به خیر

راه دومِ ایجاد روح معنوی در جامعه این است که دعوت به خیر کنیم. طبق آیی شریفه که می فرماید "وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ أُمَّةٌ یدْعُونَ إِلَی الْخَیرِ وَ یأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ ینْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَر "طبق این آیه، وقتی نه معروفی ترک شده که تو بخواهی آن را امر کنی و نه منکری انجام شده که تو بخواهی از آن نهی کنی، نباید بیکار بمانی. بلکه باید مردم را به راه خیر دعوت کنی. اگر این چنین نباشد، روح معنوی جامعه می‌میرد یا ضعیف میشود.

الان در مردم ما زیبایی های زیادی وجود دارد، نور معنویت زیادی قابل مشاهده است؛ اما ما با این زیبایی ‌ها بی‌تفاوت برخورد میکنیم. گر چه زشتی هم در جامعه ما وجود دارد؛ اما به مراتب مقدارش کمتر از زیبایی هاست.

غریزی مؤمن تبلیغ است و امر به معروف و نهی از منکر از زیرشاخه های آن است و تبلیغ اعم از امر به معروف و نهی از منکر است. این کارهای تبلیغی را باید هر کس بر اساس توانش انجام دهد. اگر ما بتوانیم زیباییهای جامعه خود را بدون ایجاد یک حادثه خاص نشان دهیم آن وقت جامعی ما گلستان خواهد شد. چقدر خوب است که ما بدون جنگ و کشتار روح هشت سال دفاع مقدس را بر جامعی خود بدمیم. مگر چند حسین باید بیاید و کشته شود تا ما خوبیهامان را رو کنیم...؟!

الان عزاداریهای ما خوب است، اما عالی نیست. با این عزاداری های ما امام زمان نمی تواند بیاید در حالی که قصد آمدن دارد. الان اعداء و اشقیاء جهان آمادگی لازم را برای ظهور حضرت پیدا کردند. باید رسوا و ضعیف می شدند که شدند. فقط بخش یاران حضرت مانده که ما باید آن را کامل کنیم.

بیاید قول بدهیم که تا محرم سال دیگر آدم با خاصیتی باشیم؛ یعنی به کار تبلیغی بپردازیم. مثلاً هیئت بزنیم، در هیئت کار خاصی را به عهده بگیریم، کانون مهدویت و قرآن تاسیس کنیم یا در آن شرکت کنیم، یا حتی برای ماشین خود ضبط صوت بگیریم و در آن نوار مذهبی بگذاریم، که هر کس سوار آن شد استفاده بکند. البته کار تبلیغی را باید از خانه شروع کرد.

جند نکته در مورد آداب تبلیغ

1. روایتی است از امام صادق(علیه السلام) که میفرمایند: "کسی که می خواهد کار تبلیغی بکند باید به تفاوت اخلاق ها آگاه باشد. " مثلاً دو نفر که هر دو اهل دروغ گفتن هستند با هم متفاوتند، لذا برخورد خداوند با آنها یکسان نیست.

2. بدانید که بدترین انسان هایی که به دست شما هدایت می شوند، چه بسا از خود شما بهتر باشند. حتی کسانی که به وسیله شما هدایت نشوند، شاید بهتر از شما باشند. امام صادق می فرمایند: " اگر کسی درباری کسی بدی بگویید خدا این را نمی بخشد. خداوند نه تنها او را می بخشد، بلکه وزر و وبال اعمال او را در گردن فردی که اینگونه گفته می اندازد. که چرا به کرم خداوند خود بی احترامی کردید " البته این غیر از امثال کسانی که غزه را به خاک و خون کشیدند، و دشمنان دین و اهلبیت اند. حساب اینها جداست.

3. حضرت امیر(علیه السلام) در یکی از روایاتشان به نکته ای دیگر از نکات تبلیغ اشاره می کنند و می فرمایند " قلب انسان ها دارای اقبال و ادبار است، وارد شوید از طرف اقبال آن، پس همانا اگر قلب ادبار داشته باشد کور می شود "(2) ببینید کدام درب دلش باز است. گاه می‌بینید که باب الحسینِ دلش باز است. از همان جا بروید و کار تبلیغی انجام دهید مثلاً ارمنی‌ها قلبشان به روی حضرت عباس باز است.

الا لعنت الله علی القوم الظالمین