۹۷/۱۰/۰۴

کلیپ صوتی | خودت باش!

شناسنامه:

• تولید: بیان معنوی
• مدت زمان: 05:07
• منبع: دخترداری/ ج2

متن:

  جوانی که با تشویق به جایی می‌رسد آنجا جایی نیست که او رسیده است. همچنان که جوانی که از تنبیه بترسد و به جایی برسد آنجایی که او رسیده است جای فوق‌العاده‌ای نیست.

  کسی بخواهد نخبه باشد اولین شرطش این است که آدم مستقلی باشد، خودش باشد. تمسخرها، تحقیرها، تشویق‌ها روی او مؤثر نباشند. روانشناس‌ها می‌گویند بچۀ خودتان را اگر تشویق کنید در اثر یک کار خوبی این تشویق یک کمی زیادتر از حدش باشد، این بچه یک کار قشنگی کرده یک خلاقیتی نشان داده یک کلمۀ زیبایی گفته تشویق که بشود شیرینی این تشویق اگر در کامش بنشیند دفعۀ بعد خودش را تکرار می‌کند، کار خلاقانۀ جدید انجام نخواهد داد. لذا زیادی نباید تشویق کنید.

  کمااینکه زیادی تنبیه کردن هم انسان را توی ترس و دلهره و اضطرابی می‌اندازد که بیرون آمدن از این ترس و دلهره منشأ فعالیت می‌شود، خلاقیت از بین می‌رود. استقلال روحی داشتن یعنی اینکه آدم خوب فکر بکند، خوب مشورت بکند، خوب بررسی بکند، خوب اطلاعات لازم را کسب بکند، بعد که فهمید کارش چیست راهش چیست بعد محکم قدم بردارد. روحیه‌اش را از تشویق دیگران هم نگیرد. برای چی؟ تشویق می‌خواهم چی‌کار؟ من روحیه‌ام همین‌جوری شاد است.

  اگر دیدید کسی از استعدادهای خودش خیلی استعداد داشت یک ده درصدش را استفاده کرد توی کنکور نفر اول شد، فکر نکنید حتماً زندگی او ملاک است. تو خودت باش. تو با استعدادهای خودت باید حرکت کنی. کسی بنا نیست حتی مثل کسی بشود. هر کی باید خودش باشد خوب خواهد شد. اکثر آدم‌هایی که بد می‌شوند نگاه کنید تحت تأثیر دیگران هستند. به خاطر حرف و حدیث دیگران، به خاطر مقایسه با دیگران.

  در روایت هست که می‌فرماید اگر همۀ مردم شهر تو بگویند خوب هستی خوشحال بشوی یا همه بگویند تو بد هستی تو ناراحت بشوی تو از دوستان ما نیستی. ما آدم‌های مستقل می‌خواهیم. نه اینکه آدم اعتنا نکند به انتقادهای دیگران، چرا احترام می‌گذارد واقعاً اگر کسی عیبی از من دیده بگوید من خودم را تغییر می‌دهم. ولی اینکه تحقیر تو روی من اثر ندارد، تشویق تو هم روی من اثر ندارد. مستقل، محکم برو جلو، تشویق بشوی متوقف می‌شوی.

  من به آرزوهایم وقتی نمی‌رسم که دیگران من را تشویق بکنند. من به آرزوهایم وقتی می‌رسم که به اوج خودشکوفایی خودم برسم. کسی تشویق‌تان کرد شما از خودتان خبر دارید. بگویید من هنوز یک درصد استعدادهایم را بروز ندادم. این چه کفی می‌زنید برای من؟ من به آرزوهایم وقتی نمی‌رسم که دیگران من را تشویق بکنند. من به آرزوهایم وقتی می‌رسم که به اوج خودشکوفایی خودم برسم.