روضه | چرا امام حسین(ع) برای دوستان و یارانش گریه میکرد؟
شناسنامه:
- زمان: رمضان 98
- مکان: مسجد امام صادق(ع)، میدان فلسطین
- منبع: گناه چیست؟ توبه چگونه است؟
مدت: | دریافت با کیفیت: [پایین(1MB) | متوسط(2MB) ]
متن:
چرا امام حسین برای علی اکبرش گریه کرد؟ میدانست به بالاترین سعادتها دارند میرسند. خب دیگر چرا گریه میکنی آقا؟ علی اکبر صدا زد. صدا زد بابا این جدّم رسول الله است، من را سیرابم کرد. یعنی تمام شد دیگر، غمی در دلت نباشد. غم عوامانه نمیفهمد آنطرف چه خبر است. امام حسین که میفهمد آنطرف چه خبر است. خودش میداند اصلاً لازم نبود علی اکبر اشاره بکند. یعنی همین الآن میداند اینقدر علی اکبرش تحت لذّت است و در عرش الهی مستغرق است، قلباش پر از شادی است قطعاً. قطعاً. این همه چرا گریه کرد؟ حالا یک پدری است که میخواهد بیپسر بماند عمری زندگی کند. علی اکبر صدا زد بابا این جدّم رسول الله است میفرماید منتظرت هستیم، لحظهای دیگر به ما ملحق خواهی شد. پس چرا گریه کرد؟ همین دو دقیقه دلش تنگ شد؟
میدانید اباعبدالله الحسین تعلّق پایین و پست دیگر ندارد از اول هم نداشته؟ میدانید تعلّقات حسین عرشی و آسمانی است؟ میدانید چقدر حسین خدا را دوست دارد؟ میدانید چقدر ارزش خدا را درک میکند چقدر به خدا عشق میورزد؟ میدانید حسین حرمت قرآن را میفهمد؟ قرآن. میشود جلوی حسین که حرمت قرآن را میفهمد، عشق میورزد به قرآن، قرآن را گرفت پاره پاره کرد؟ شمشیر به قرآن زد؟ حسین هلاک میشود. میشود جلوی حسین شمشیر به فرق شبیهترین فرد به رسول خدا زد؟ ارزش و قیمت و خدایی بودن علی اکبر حسین را کشت. گفت ببین چه کسی را ورق ورق کردهاند؟! داشت میرفت به میدان پشتسر علی اکبر، گفت خدایا «أشبَهُ النّاس خَلقاً و خُلقاً برسولِ الله»؛ ارزشهای او را میبینم و این ارزشها را میخواهند تیرباران کنند. من از بیحرمت شدن این علی روی زمین افتادنش به خود میپیچم. گفت ببین چه کسی را ورق ورق کردهاند؟! «أشبَهُ النّاس خَلقاً و خُلقاً برسولِ الله.»
ألا لعنة الله علی القوم الظالمین.
ارسال نظر
لطفا قبل از ارسال نظر اینجا را مطالعه کنید