من لحظه به لحظه‌ی مباحث استادپناهیانِ بزرگوار را دنبال میکنم.

یکی از مفیدترین و شیرین‌ترین و آرامش‌بخش‌ترین مباحثِ ایشان همین بحث گناه وتوبه برایم می‌باشد. چون در جامعه‌ی امروزی بخواهیم یا نخواهیم گیاهِ همین شرایط هستیم و انسان بخواهد و یا نخواهد دچار خطا یا همان گناه می‌شود. اما شرایطِ پس از گناه برای انسان ، مهم‌ترین لحظاتِ عمر انسان است ، هم می‌تواند عاملی برای رسیدن به خدا برای او باشد و هم می‌تواند عاملی باشد برای انسان که دچار سردرگمی و یا اوج گرفتنِ گناهان شود.

و اما موثرترین قسمت از مبحث گناه و توبه برای من رابطه‌ی عبد و مولا  است. خصوصا قسمتی از این مبحث که فرموده شد :

چالش رابطه‌ی عاشقانه‌ی عبد و مولا در این است که مولا فرمان بدهد و عبد معصیت کند و بعد بگوید ببخشید!

مفید بودن و موثربودن و فضای تازه برای اندیشه‌ی من :
من حقیقتا اگر بگویم ، قبل از این مبحث، اگر دچار گناه میشدم ، آن را نگه می‌داشتم برای به عنوان مثال برای شب‌های دعای توسل و دعای کمیل و یا حتی می‌گفتم این گناهم را نگه می‌دارم هر زمانی حرم امام‌رضا(ع) رفتم و یا شبی از شبهای ماه رمضان و یا شب قدری خدا قسمت کند ، با خدا در میان می‌گذارم تا بگویم و مرا ببخشد.
این بحثِ گناه و توبه از استادپناهیان ، تفکر و اندیشه‌ی غلطِ مرا اصلاح کرد. طوری که حتی هر لحظه، صحبت‌های ایشان در ذهن من می‌آید و باعث شده است کنترل من روی گناه بیشتر شود. همین امروز صبح گپ و گفتی با دوست خودم داشتم و او باعث شد که از من یک سخنی نابجا گفته شود و احساس کردم آن سخن من #غیبت‌‌ گونه بوده است، نمیدانم چطور شد حتی نیم ساعت هم طول نکشید ، که همان غیبت و یا سخن نابجای من مرا به گریه وادار کرد تا همین امروز با خدا در میان بگذارم و واقعا با خدا در میان گذاشتم و گفتم #ببخشید !

بنابراین باید بگویم که این مبحث گناه و توبه و عبد و مولا واقعا چالشی را که بین من و خدا بوده را برایم آشکار ساخت، و باعث شد تا هر لحظه این چالش را فعال نگه دارم.

نام : محمدمهدی‌، تحصیلات : لیسانس مهندسی، محل سکونت : یکی از کشورهای اروپایی

گاهی اوقات نمیدونم واقعا ایشوم یه سری حرفارو چجوری و از کجا میزنن؛ انگار واقعا ایشون به جای تمام مردم جهان زندگی کردن!

این نظر من مربوط میشه به همون جلسات اول سخنرانی ایشون
واقعا مدت ها تصورم این بود که گناه یه چیز قرار دادیه و خوب خدا به هر دلیلی یه سری باید نبایدهایی گزاشته که ما باید رعایت کنیم و حتی گاهی اوقات فکر میکردم نکنه واقعا دین اون چیزی که میگن نیس و (با عرض پوزش) روحانیونی نظیر آقای پناهیان سعی دارن صرفا به روش های مختلف دینو توجیه کنن...و شاید واقعا دین اونقدراهم جای دفاع نداره
اما خوب همینکه وارد کانال شدم و عینا مطلبی با همین سر فصل دیدم داشتم دیوونه میشدم...
گاهی اوقات نمیدونم واقعا آقای پناهیان یه سری حرفارو چجوری و از کجا میزنن ولی انگار واقعا ایشون به جای تمام مردم جهان زندگی کردن.

امیرحسین فاضلی یه نوجوون 17 ساله ساکن اصفهانم

الان من یه جوون ۲۲ سالم که تو زندگیش کم اشتباه نمیکرده اما ..

من یه جوون ۲۲ سالم که تو زندگیش کم اشتباه نکرده
این جوون یه وقتایی دلش که میگرفت از بد بودن خودش...یه وقتایی حالش که بد میشد از دست خودش انگار با دست خودش خودشو زندونی کرده!  اوضاعم بدتر میشد چون که زور خودم به خودم نمیرسید با فکرای منفی و حس گناه و عذاب وجدان خودمو زیر رگباری از درد قرار داده بودم ...
نمیدونم چجوری بگم فک کن که خودت خودتو بزنی خودتم اونجا واستاده باشه و نتونه و زورش نرسه که به خودت کمک کنه!
این وسط نقش خدا برای من مثل کسی بود که اونقدر رفتی دم خونشو کمک گرفتی ازش که دیگه ایندفعه واقعا روت نمیشه بری و رو بزنی اگه هم بری دیگه محلت نمیکنه و اونم دیگه خسته شده از دست تو واقعا فکر میکردم خدا از دستم خسته شده :(
 به خودم میگفتم زشته!خجالت بکش!  چقدر کمکت کنه و تو بازم گند بزنی تا کی !! پس کی میخوای ادم شی اخه! 😓
حس خیلی بدی نسبت به توبه کردن داشتم چون میدونستم نمیتونم و بازم اشتباه میکنم و بازم گناهام گریبانمو میگیرن. ولی خدای من خعلـــــــــــی منو دوس داره
دوسم داره که که این ویس هارو گوش دادم دوسم داره که نگاهم به گناه به توبه به خدا درست شده
خدا از دست بندش خسته نمیشه این تویی که از ظلم به خودت خسته شدی فقط کافیه برگردی تو بغل خدا تا دوباره دلت زنده شه  ✨

الان من یه جوون ۲۲ سالم که تو زندگیش کم اشتباه نمیکرده اما  دیگه اشتباهاتمو علم نمیکنم و بزنم تو سر خودم بلکه میرم پیش  خدایی خطا پوشه و توبه پذیر که خیلیم دوسم داره اونقد که نمیخواد کاری بکنم که به من آسیبی برسه و ناراحت میشه ازینکه من ضرر کنم میرم و پناه میبرم از خودم به خدا  الان بیشتر نبست به گناه حساسم و ارزش عبد بودن رو میفهمم و عاشق اینم که عبدِ مولام باشم

البته این عبد شدن یه حرف ذوقی نیست باید با برنامه ریزی و نظم به بهره وری حداکثری از زندگی دست پیدا کنم که اینم یه حلقه گمشده بین خواستن تا توانستن من بود چون ادم بی برنامه ایم سرخوردگیِ بعدِ گناه دامن گیرم میشدوبا یه حالت انفعالی نسبت به اتفاقات نگاه میکردم و به قول حاج اقا فقط با لگد بیدار میشدم ولی الان دارم روی نظم و برنامه ریزی خودم کار میکنم دعا کنید که بتونم بیشترین منفعت رو از زندگی ببرم

  با ظاهر کاملا مذهبی غرق گناه هستم به دلیل نبودن همان 6 - 7 پایه اصلی دینداری

بحث گناه و توبه را تا جلسه 18 شنیده ام ، عالی بوده برای من که اولین بار است سخنرانی های ایشان را به طور پیوسته دنبال کردم . با ظاهر کاملا مذهبی غرق گناه هستم به دلیل نبودن همان 6 - 7 پایه اصلی دینداری .  آدم برنامه گریز هستم واصلا به دنبال منافع خودم نبوده ام به طوریکه دنیا و آخرت خودم را فدای یک لحظه دنیای دیگران میکردم . قدرت نه گفتن در من صفر است ، سال ها مشاور رفته ام ولی اثر این بحث برایم بیشتر از همه آن جلسات مشاوره بوده (بحث منافع حداکثری) . خانم متاهل 33 ساله از شهرری ، کارشناسی ریاضی محض و ارشد ادبیات فارسی خوانده ام . 13 سال است ازدواج کرده ام .

 من تو خانواده مذهبی بزرگ شدم مدرسه های خاص درس خوندم اما هیچ وقت تو عمرم اینطوری کسی دین رو به من نشون نداده بود