۹۹/۰۲/۱۳

کلیپ تصویری | به احترام امام حسین(ع)  

شناسنامه

• تولید: بیان معنوی
• زمان: 04:18
• منبع: نجف، موکب سیدالشهدا(ع) - 98/07/19

• دریافت با کیفیت (پایین(11مگابایت) | متوسط(39مگابایت) | بالا (69مگابایت) | صوت)

• آپارات | یوتیوب

متن:

    ما این پیاده‌روی‌ای که می‌کنیم، پیاده‌روی همه‌اش از سر محبت نیست. بخشی‌اش رعایت ادب است. از کیلومترها قبل شروع می‌کنیم پای پیاده رفتن. چرا؟ آقا احترام دارند.

  توی این قصه‌هایی که مرحوم شهید دستغیب نوشته، یک کسی اینجا توی کوفه همسایۀ خوبی نداشت. شیعه که نبود ولی خوب هم نبود ظلم می‌کرد ارتشی بود و اینها، می‌رود حرم امیرالمؤمنین می‌گوید آقا باید انتقام من را ازش بگیری، من نمی‌دانم. دیگر اصرار اصرار، بعد چند شب اذیت‌اش کرده بوده این همسایه نابکار، توی عالم رؤیا می‌بیند که آقا امیرالمؤمنین می‌فرماید فلانی ما شنیدیم حرف تو را، حرفی نداریم او تو را اذیت کرده، اما اگر می‌شود شما ببخش‌اش ما انتقام این ظلم را ازش نگیریم. می‌گوید آقا جان هر چی شما بگویید ولی آخر چرا؟ او که آدم بدی است که. شما چرا او را رعایت می‌کنید؟ بعد در آن عالم رؤیا حضرت فرموده باشند این یک‌بار با سربازهایش داشت از کنار حرم ما رد می‌شد یک دفعه‌ای گنبد حرم ما را دید ایستاد یک سلام نظامی به من داد و رد شد. ما آن جوابش را هنوز بهش بدهکاریم.

  الآن از شما بپرسند چند دفعه آمدی حرم؟ می‌گویی یادم نیست. شما یادت نیست، آقا همه‌اش را یادش است. چند قدم زدی به سوی حرم حسین؟ می‌گویی یادم نیست. آقا تمامش را یادش است. آقا سخت گذشت جایی گرسنه‌ات بشود تشنه‌ات بشود آب نباشد؟ می‌گویی آره بود مواردی یادم نیست. اما حسین همه‌اش را یادش است. دو مرتبه توی این راه تشنه‌اش شده بود هی می‌خواست آب گیر بیاورد گیرش نمی‌آمد گفت مهم نیست. عباسم بنویس برایش. راستی یک چیزی هم بگویم، توی این سفر احترام مهدی فاطمه را نگه دارید. حتماً آقا هستند توی جمع‌تان. حتماً آقا توی این مسیر هستند. هر چند لحظه یکبار مثل دیوانه‌ها، مثل یک سربازی که بگو بگذار بگویند خل شده. یک دفعه‌ای بایست بگو «صلّی الله علیکَ یا اباصالح المهدی». بعد بهت بگویم آقا چی شده؟ کسی را دیدی؟ بگو نه یک‌وقت گفتم عبور کند فرمانده ببیند سربازش این‌جوری دارد ادای احترام می‌کند. احترام یک چیز دیگر است. گریه آدم گاهی گریه‌اش می‌آید گاهی گریه‌اش نمی‌آید. چه اشکال دارد؟ ولی احترام همیشگی است. درست است؟ گاهی آدم گریه‌اش می‌آید گاهی گریه، ولی احترام همیشگی است. ادب همیشگی است. بعد توی قلبَت داری پیاده می‌روی، بگو ارباب، فرمانده، امام من، پسر پیغمبر، من به احترام عظمت شأن شما می‌خواهم پیاده تا کربلا بیایم. به احترام شما. ببین این، این را بریز توی قلبَت جاری کن.

  مردم دنیا وقتی این اربعین را می‌بینند همه‌اش تلقّی محبت نمی‌کنند. تلقّی محترم بودن، تلقّی ادب رعایت کردن هم دارند. ما این را توی قلب‌مان هم بیاوریم. می‌گوییم آقا احترام دارند