۹۹/۱۱/۲۰

باید به دنبال سینمای دینی باشیم یا سینمای عمیق؟

شناسنامه

• تولید: بیان معنوی
• زمان: 03:41
• منبع: برنامه زنده تلویزیونی "هفت" سال 93 - رابطه دین و سینما

• دریافت با کیفیت (پایین(6مگابایت) | متوسط(10مگابایت) | بالا(21مگابایت) | صوت)

• آپارات | یوتیوب

متن:

  بنده اصلاً از کلمۀ سینمای دینی استفاده نمی‌کنم. می‌گویم سینمای خوب و سینمای غیر خوب. سینمای خوب باید خیلی عمیق باشد.

  مردم ما واقعاً مردم عمیقی هستند. مردم ما با دیوان حافظ چرا ارتباط برقرار می‌کنند؟ چون بعد از پنجاه سال رشد در عمر یک انسان معمولی الآن شده هفتاد سالش، با یک شعری انس داشته، بیست‌سالگی یک برداشت داشته، سی‌سالگی یک برداشت؛ و بعد یک جاهایی‌اش هم که نمی‌فهمد باز حس می‌کند یک معنای عمیقی دارد. مردم اگر سینما را عمیق‌تر ببینند باهاش ارتباط برقرار می‌کنند؛ اصلاً بحث متدیّن و غیر متدیّن نیست. اصلاً بحث سینمای دینی و غیر دینی نیست. چرا من باید در بعضی از صحبت‌های خودم وقتی که می‌خواهم یک مثال از سینما بزنم می‌روم برخی از فیلم‌های مشهور مثلاً جهان را ازش یاد می‌کنم؟ بدون حتی بکارگیری ادبیات دینی، بدون اینکه از گنبد و بارگاه تصویر بگیرم، بدون اینکه بخواهند فیلم مستقیم دینی در ارتباط با اولیاء خدا و شخصیت‌های تاریخی دین بسازند. و مردم لذت می‌برند. مگر آنها فیلم را برای دین ساختند؟

  فکر می‌کنم که فیلم عمیق ساختن را ما باید در دستور کار خودمان قرار بدهیم. اگر سینماگر از یک زاویۀ جدید بتواند به یک موضوعی نگاه کند، بتواند یک کشفی بکند که دیگران این کشف را نکردند، بتواند به اعماق یک مفهومی پی ببرد که دیگران بهش پی نبردند، همین او را هنرمند خواهد کرد! بنده فکر می‌کنم کشف یک معرفت عمیق، سینماگر را سینماگر خواهد کرد.

  من از کسانی که توی هالیوود بزرگ شدند پرسیدم که آنجا الآن حرف اول را چی می‌زند؟ می‌گوید مضمون، محتوا، حرف تازه. تکنیک را قبول دارم ها! ولی واقعاً اگر کسی حرف عمیق داشته باشد برای زدن، آن حرف عمیق در تکنیک‌اش هم اثر می‌گذارد، در خلّاقیت‌اش حتی، برای اینکه به یک زبان قوی‌ای سخن بگوید اثر خواهد گذاشت. کسی حرف تازه داشته باشد خودش راهش را پیدا می‌کند که این را با چه فرم تازه‌ای بیان بکند. نبودن حرف و احیاناً از روی دست همدیگر نگاه کردن، یا با چشم سفید سیاهی فقط دیدن، این موجب می‌شود که اثر هم نامطلوب می‌شود.

پس ما الآن با یک مشکلی مواجهیم به نام سینمای عمیق و سینمای سطحی. من این‌جوری دوست دارم نگاه بکنم، ما انتظار داریم در یک فیلم سینمایی، در یک سریال تلویزیونی، حقایق، واقعیت‌هایی به مردم گفته بشود که در خدمت نه دین، حیات بشر قرار بگیرد. مردم اگر سینما را عمیق‌تر ببینند باهاش ارتباط برقرار می‌کنند؛ اصلاً بحث متدیّن و غیر متدیّن نیست. اصلاً بحث سینمای دینی و غیر دینی نیست.